De ChristenUnie wil dat de overheid het ziekterisico afdekt voor werkgevers die mensen uit de bijstand in dienst nemen. Werkgevers aarzelen vaak om werkzoekenden uit deze groep in dienst te nemen, omdat ze het ziekterisico te groot vinden. De ChristenUnie verwacht dat de besparingen op uitkeringen zijn hoger zal zijn dan de kosten van het afdekken van het ziekterisico. ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins doet tijdens de behandeling van de Sociale Zakenbegroting het voorstel om dit plan door te rekenen. De partij wil daarna snel vervolgstappen zetten.

Eén kapotte wasmachine. Dat is wat er soms voor nodig is om in de armoede te belanden. Dankzij een niet te betalen rekening krijg je te maken met torenhoge schulden. Je kon nét rondkomen, maar nu niet meer. En zo begint de ellende. Kinderen moeten zonder ontbijt naar school. De kans op stress en psychische klachten neemt flink toe. Je relatie of gezin lijdt er onder.

Toen ik 14 jaar was, startte mijn vader een eigen bedrijf. Hij bouwde zijn eerste machine zelf, met zijn eigen handen. Thuis op zolder. Jaren later liep ik door zijn fabriekshal tussen de machines met die typisch groene kleur en de geur van olie. Nog altijd moet ik aan mijn vader denken als ik op werkbezoek ben bij een bedrijfsschool of een ondernemer in de techniek. Ik kan intens genieten van vakmensen en vakmanschap.

Ruim een jaar geleden lanceerde de ChristenUnie samen met andere politieke partijen en (jongeren)organisaties Coalitie-Y. Het meest in het oog springende punt: de terugkeer van een basisbeurs. Dit moment markeerde een omslag. De ChristenUnie heeft zich altijd verzet tegen het leenstelsel. Na het manifest van Coalitie-Y keerden zelfs initiatiefnemers van dit mislukte stelsel het de rug toe. Een Kamermeerderheid is inmiddels definitief tegen het leenstelsel en spreekt zich uit voor de terugkeer van een vorm van basisbeurs. De grote vraag is echter wel: hoe ziet deze er dan uit?