Dit weekend stond een collega Kamerlid van ons op een demonstratie in Amsterdam. Hij verkondigde daar dat hij de overheid niet erkende. Ik vind dat een vorm van politiek extremisme waar ik van schrik. Maar gek genoeg is dat soort gevaarlijke extremisme niet de grootste bedreiging van het politieke midden.

En het politieke midden beschouw ik als het geheel van partijen die ondank grote inhoudelijke verschillen, wel bereid zijn om samen te werken. 

We hadden binnen in het Johan de Wit-huis een stevige bespreking gehad en informateur Hamer en de delegaties van VVD en D66 onder leiding van Rutte en Kaag vroegen me om buiten niets inhoudelijks over hun ‘aanzet tot bouwstenen voor een opzet tot een eventueel Regeerakkoord’ te zeggen. 

Deze week is niet de beste voor de Nederlandse democratie. De teleurstellende opbrengst van vijf maanden, met veel loopjes van en naar de informateur en zonder dat een doorbraak ooit dichtbij is geweest, is dat gisteren vooral duidelijk werd wat er in de formatie allemaal níet mogelijk is.