Joël Voordewind

In mei 2015 stond ik op het Italiaanse eiland Lampedusa en zag hoe er honderden migranten aankwamen die week. In oktober 2015 stond ik op de grens tussen Macedonie en Griekenland en zag hoe daar inmiddels 7.000 mensen totaal ongecontroleerd de grens overstaken op 1 dag. Op Lesbos zagen we in maart 2016 als commissie Migratie hoe vluchtelingen werden opgepikt uit zee door onze eigen mariniers. En enkele weken geleden bezochten we als commissie de detentiekampen in Libie en zagen de onmenselijke en schrijnende leefomstandigheden van de migranten. 

In Nederland gewortelde kinderen zouden hier moeten kunnen blijven. Punt. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe helder ons standpunt over het kinderpardon, de discretionaire bevoegdheid en barmhartig asielbeleid is.

De politieke situatie is alleen een heel stuk ingewikkelder. In deze blog wil ik iets laten zien van hoe we als ChristenUnie in die situatie doen wat we kunnen, hoe we stappen zullen zetten als we ze kunnen zetten, maar hoe lastig dat soms ook is als onze idealen niet binnen handbereik zijn.

Ik vind dat Nederland voor het motoronderhoud van de Nederlandse F35’s niet afhankelijk moet worden van Turkije. Daarom diende ik gister tijdens de behandeling van de Defensie-begroting hiervoor een motie in, die door een Kamermeerderheid gesteund wordt.