Pluk van de Petteflet

zaterdag 01 november 2003 23:21

Er is één heel opgewekte meneer, die maar niet kan geloven dat hij uitgerekend míj aan de lijn krijgt: "Meneer Rouvoet, ik ben atheïst, anarchist, socialist en republikein, maar ik heb grote bewondering voor u!" Dat is wat je noemt steun uit onverwachte hoek!

Het integratiedebat van maandag was matig tot zeer belabberd: de Kamer was vanaf 11:15 uur vooral met zichzelf in discussie en minister Verdonk kon tot 19:50 uur achterover leunen. En dat terwijl we toch echt háár en het kabinetsbeleid moeten controleren... Opvallendste wapenfeit: VVD-woordvoerder Ayaan Hirsi Ali zegt dat de VVD de vrijheid van onderwijs niet ter discussie wil stellen, maar vindt wel dat 'mono-etnische' islamitische scholen geen overheidssubsidie meer mogen ontvangen. Hoezo: de vrijheid van onderwijs niet ter discussie?? Ik vermoed dat ze haar VVD-boekje te buiten gaat! 's Avonds haak ik om negen uur af om een uurtje op BNN-radio te zitten; ik ben uitgenodigd vanwege ons voorstel voor een 'doe normaal'-bevel, maar kom - vanuit een vrijwel verlaten radiostudio in Den Haag - terecht in een puberaal en platvloers promotie-programma. [zie hierover mijn bijdrage aan de 'refoweb-discussie' op http://refoweb.solcon.nl/forum/viewtopic.php?p=130563#130563] Overigens kan ik m'n verhaal over ons voorstel heel behoorlijk kwijt en da's ook wat waard.

De dinsdag begint om 7:45 uur met een radiogesprekje over 'doe normaal' voor Radio 1. De hooggeleerde prof. Ybo Buruma - die ik goed ken van de cie. Van Traa en de cie. Kalsbeek - wordt geacht kritisch te reageren, maar vindt het 'bij nader inzien' eigenlijk een heel aardig idee. Ik hecht aan zijn oordeel, dus dit is mooi meegenomen! Ik ben nog niet uit de lucht of Radio 2 belt: of ik iets over ons 'doe normaal'-verhaal wil vertellen om 8:15 uur; tuurlijk!
's Middags nog voor de camera van RTL4. Op verzoek van Frits Wester geef ik ook nog m'n felicitaties voor de Clini Clowns, die hun 11-jarig bestaan vieren. Nee, Frits, ik zet niet zo'n rood neusje op...
De behandeling van de Justitiebegroting duurt tot laat in de avond. De collega's reageren overwegend positief op ons voorstel. Nu de minister nog!

Woensdagmorgen heb ik enige ruimte in de agenda en dus ga ik naar de actie van de ouderenorganisaties: zij organiseren een 'Protestlijn' tegen het kabinetsbeleid. Eerst een discussie met o.a. de collega's Agnes Kant (SP) en Max Hermans (LPF) over de maatregelen waar ouderen de dupe van worden, daarna een uur lang aan de telefoon. Schrijnende situaties, aangrijpende verhalen. Een oude dame, die me geëmotioneerd vertelt dat ze soms hoopt dat ze 's morgens haar ogen niet meer open doet...
Er is ook één heel opgewekte meneer, die maar niet kan geloven dat hij uitgerekend míj aan de lijn krijgt: "Meneer Rouvoet, ik ben atheïst, anarchist, socialist en republikein, maar ik heb grote bewondering voor u!" Dat is wat je noemt steun uit onverwachte hoek!
Tot mijn teleurstelling reageert minister Donner 's middags niet op mijn voorstel. Er is wel een schriftelijke reactie (van de ambtenaren dus), maar die stopt waar mijn voorstel begint, nl. bij de constatering dat er al van alles mogelijk is. Hè, hè, het punt is juist dat de bestaande instrumenten bij asociaal gedrag vaak tekort schieten! Ik dring aan op een serieuze reactie en Donner belooft een brief. Mijn tweede termijn is behoorlijk chagrijnig: zo'n tam debat over de justitiebegroting heb ik in die 9 jaar niet eerder meegemaakt! Pas na middernacht valt de hamer; gelukkig ben ik dit keer met de auto, zodat ik nog om 1:00 uur thuis ben. Voordat ik kan gaan slapen, moet ik nog een AO ('algemeen overleg') voor morgen voorbereiden.

Al om 10:00 uur zit ik in het AO over particulier onderwijs en thuisonderwijs, dat ik overneem van Arie (die vandaag het debat over de landbouwbegroting moet doen). Niet mijn portefeuille, maar wel een overzichtelijk onderwerp; daar kom ik nog wel uit. Omdat Arie het onderwerp op de agenda heeft gezet, krijg ik ook nog als eerste het woord...
De rest van de dag doe ik veel bureauwerk, bezoek een manifestatie van de Consumentenbond over de slechte uitvoering van de Wet voorzieningen gehandicapten (WVG) en ontvang een groepsbezoek. 's Avonds ben ik eindelijk een keertje thuis. En dan is Liesbeth weer weg...!

Vrijdagochtend heb ik een halfjaarlijks overleg met een Comité van Gereformeerde Vrouwenbonden: samen met Bas v.d. Vlies praat ik de afvaardigingen van de diverse aangesloten organisaties bij over actuele thema's. Ik stel pogingen in het werk om er i.p.v. een voortdurende monoloog van de kant van de Kamerleden een beetje een gesprek van te maken. Dat begint te lukken.
Door naar Zwolle, waar mijn goede vriend Roel Kuiper zijn rede houdt i.v.m. zijn aanstelling (vorig jaar september alweer) als lector 'social work' aan 3 christelijke onderwijsinstellingen. Veel bekenden, een aangename sfeer en een uitstekende rede. Roel zou Roel niet zijn als hij niet een originele invalshoek had gekozen; dit keer is dat de a.s. verfilming van... 'Pluk van de Petteflet'! Het gaat hem om de familie Stamper, zeg maar een 'onaangepast gezin'. Inderdaad: origineel en actueel!
Na afloop snel naar huis, want mijn vrouw gaat mij voor twee dagen verlaten; ze heeft met een stel vriendinnen een huisje gehuurd. Ik voel me 's avonds echt 'home alone', ondanks de slapende kinderen boven.

De zaterdag besteed ik dus zoveel mogelijk aan de kinderen en het huishouden, al was het maar om het 'glad te houden'. Tussendoor meng ik mij in een discussie op een refo-website over mijn optreden bij BNN (zie hiervoor, bij maandag). De deelnemers zijn aangenaam verrast dat ik van me laat horen. Ach, zo blijkt weer dat de kloof tussen kiezers en gekozene niet zo groot hoeft te zijn.
Zojuist - tijdens het tikken van dit weblog - ben ik weggebeld door Arjen: voor het eerst mocht hij met twee vriendjes op de fiets naar een feestje en nu zijn ze op de terugweg lastiggevallen door een stel (vermoedelijk dronken) jongens! Vreselijk. Eén vriendje is geschopt en met een fles tegen z'n hoofd geslagen, Arjen is alleen geduwd. Maar de schrik zit er goed in. Met een paar andere ouders vangen we ze ergens in de stad op, politie erbij, verklaringen opnemen en dan naar huis. Wat een consternatie! Zo ondervind je dus de toenemende agressie en het geweld op straat zomaar aan den lijve in je eigen gezin. Je zou het de wereld wel in willen schreeuwen: 'doe normaal!' Ze moeten van m'n kinderen afblijven!!
Inmiddels ligt Arjen in bed en ik ga ook maar. Welterusten.
Labels
André Rouvoet

« Terug

Reacties op 'Pluk van de Petteflet'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.