Je hebt in werk en leven steeds contact gehad met mensen met een niet-Nederlandse afkomst; vertel eens?
Zelf ben ik ook niet geheel van Nederlandse afkomst. Zoals je aan mijn achternaam kunt zien is mijn vader Engels; ik ben ook in Engeland geboren. Op mijn vijfde zijn we naar Nederland verhuisd. Na mijn middelbare schooltijd heb ik een jaar vrijwilligerswerk op de Filipijnen gedaan, en heb daar voor een NGO gewerkt voor Filipijnse arbeidsmigranten en hun families. Die interesse in niet-westerse culturen is ook terug te zien in mijn studiekeuzes: na het behalen van mijn doctoraaldiploma Religiestudies heb ik ook mijn Bachelor Hebreeuwse en Aramese Talen en Culturen behaald.
Na enige omzwervingen ben ik in 2010 bij SKIN-Rotterdam terechtgekomen, een koepelorganisatie van en voor internationale kerken en migrantenkerken. Ik heb daar zeven jaar als directeur gewerkt, en heb veel ervaring opgedaan met christelijke Rotterdammers met een migrantenachtergrond. Een bijzonder inspirerende baan die me flink heeft gevormd, ook in politieke zin. Sinds september 2017 werk ik bij vredesorganisatie PAX, waar ik lokale groepen in de Nederlandse samenleving ondersteun die zich inzetten voor vrede, dichtbij en ver weg.

Wat is je drijfveer om bij een politieke organisatie te werken?  
Tijdens mijn werk bij SKIN-Rotterdam heb ik kennisgemaakt met de lokale politiek. Ik merkte al gauw dat ik me zeer betrokken voelde bij politieke processen. Zo heb ik twee keer een verkiezingsdebat mogen organiseren waarbij internationale kerken in gesprek gingen met lokale politici en kandidaten voor de Tweede Kamer. Die gesprekken zouden eigenlijk op veel meer plekken en veel vaker gevoerd moeten worden.
Mijn drijfveer om politiek actief te willen zijn komt vooral voort uit een gevoel voor rechtvaardigheid. Ik vind dat politici een belangrijke voorbeeldfunctie hebben, en verantwoordelijkheid horen te dragen voor het algemeen belang. Vaak zag ik ook dat de praktijk anders was. In de ChristenUnie herken ik fundamentele waarden en drijfveren, gedeelde interesses en een mate van integriteit die me aanspreekt.

Wat voor onderzoek ga je doen?
Ik ga de komende vijftien maanden werken aan de publicatie van een bundel. Deze bundel zal gericht zijn op ontwikkelingen in het politiek-maatschappelijk denken en handelen van christenen wereldwijd. Ook zal de bundel interviews bevatten met christenen met een migrantenachtergrond in Nederland, over hun politieke visie en betrokkenheid.
De blik openzetten naar christenen uit andere werelddelen is een spannende ontdekkingstocht. Ook is het noodzakelijk om aangehaakt te blijven bij wereldwijde verschuivingen binnen het christendom. Ik ben dankbaar dat ik op deze manier de kans krijg om iets bij te dragen aan het ontdekken van nieuwe perspectieven binnen het christelijk-sociale gedachtegoed. Ik zie er naar uit om dat te kunnen delen met anderen die daar net zo enthousiast van worden als ik.

Wat is het laatste boek dat je gelezen hebt?
Ik heb net Bezielde Beschaving gelezen, geschreven door Dave Ensberg-Kleijkers. Het boek bevat een mix van het levensverhaal en de politieke visie van de auteur. De ondertitel zegt veel: 'Alles behalve een multicultureel drama'. Dave is een leeftijdsgenoot van mij, wiens ouders vanuit Suriname naar Nederland zijn gevlucht. Als kind van christenmigranten was ik benieuwd naar zijn verhaal en visie op zijn politieke betrokkenheid bij het CDA. Zo volg ik ook andere politici met een christelijke migrantenachtergrond, die je bij verschillende politieke partijen tegenkomt.

Welk nieuws houdt jou bezig?
Thema's die te maken hebben met integratie, superdiversiteit (diversiteit binnen diversiteit), scheiding van kerk en staat, uitsluitingsmechanismen en de arbeidsmarkt hebben mijn grote belangstelling. Ook zoek ik altijd naar de wat 'zachtere', nieuwe stemmen in het nieuws. Laatst las ik bijvoorbeeld een artikel waarin een jongere generatie, opgegroeid in Nederland en met christelijke migrantenouders, met elkaar bespreekt of er iets bestaat als een Afro-Europese identiteit en wat de film Black Panther daarin voor hen betekent.
Het is goed dat in onze samenleving de vrijheid bestaat om jezelf te mogen zijn en je te mogen ontwikkelen, ook al moeten sommigen daar in de praktijk harder voor vechten dan anderen. Ik vond het bij SKIN-Rotterdam schokkend om te constateren dat hele gemeenschappen in Nederland niet gezien of gehoord worden door beleidsmakers, onderzoekers en politici. Dat is niet alleen een probleem voor deze gemeenschappen, maar net zo goed voor bestuurlijk Nederland: wat lopen zij daardoor veel mis! Nieuwsberichten waarin een perspectief wordt belicht vanuit een deel van de samenleving dat vaak niet gehoord wordt, trekken daarom mijn aandacht.

Wat wil je verder nog kwijt?
Mijn hoop is de komende tijd te werken aan (het onderzoeken van) verbindingen tussen de ChristenUnie en een bredere christelijke gemeenschap. Ik ben benieuwd naar de opvattingen die hierover binnen de ChristenUnie leven, en zie er dan ook naar uit de komende tijd de partij nog beter te leren kennen.

Heeft u ideeën of suggesties voor het project over christelijke politiek denken wereldwijd? Mail naar wi@christenunie.nl.