In het interview benadrukt Wijmenga dat het goed is vast te houden aan christelijke organisaties. Die moeten ook geestelijke 'bagage' brengen aan hun achterban. 'Christelijke organisaties kunnen een tegenwicht bieden tegen het seculiere bolwerk. Ze kunnen een tegendraads geluid laten horen aan de buitenwereld én aan de eigen christelijke achterban. Het gaat dan bijvoorbeeld om thema's als levenseinde en seksuele ethiek.'

Hij waarschuwt voor een teveel bewegen naar de geseculariseerde samenleving. 'Volgens de Britse godsdienstwetenschapper Steve Bruce zoeken christenen in golfbewegingen toenadering tot het seculiere denken en gaan daar uiteindelijk in op. Als dat gebeurt, splitst een kleine orthodoxe groep zich af. Volgens Bruce herhaalt dit proces zich in deze groep, totdat de laatste gelovige vertrekt uit de organisatie. Dat herken ik: de politieke partijen waar de ChristenUnie uit voortkomt, GPV en RPF, waren een reactie op christelijke politieke partijen die toenadering zochten tot de secularisering. De EO was een reactie op de vrijzinnige koers van de NCRV. Als je naar de cijfers kijkt, is de kerkverlating in bevindelijk gereformeerde kerken lager dan in andere kerken. Je kunt dus zeggen dat de reformatorische zuil een buffer is tegen kerkverlating en secularisering.'