Speech bij de opening van multifunctioneel gebouw De Kandelaar 29 november 2007

Dames en heren!
Enkele weken geleden ben ik uitgenodigd om het kerkverzamelgebouw De Kandelaar te openen. Het is mij inmiddels duidelijk dat het hier niet alleen om een kerkgebouw gaat, maar om kerk die is geïntegreerd in een multifunctioneel gebouw, met koopappartementen, een kinderdagverblijf, ruimte voor startende ondernemers en horeca.
En dat komt goed uit, want ik wilde het juist hebben over de rol van kerken in de samenleving en bij de integratie. We praten in dit land vaak over de scheiding van kerk en staat. En ik zal de eerste zijn om goed onderscheid te bepleiten tussen beider taken en verantwoordelijkheden. Maar mijn aanwezigheid hier geeft aan dat ik vind dat kerk, samenleving en overheid niet in gescheiden werelden mogen leven. Ze moeten elkaar kennen, elkaar weten te vinden als het nodig is. Geloof en godsdienst is niet iets om met een boog omheen te lopen, maar wat erkenning vraagt als iets wat veel mensen ten diepste raakt, wat hen motiveert en inspireert en wat hen samenbindt. Dat zorgt voor sociale cohesie. Woningbouwvereniging Rochedale en ook mevrouw Elvira Sweet hebben dat volgens mij goed begrepen door visie en lef te tonen met dit initiatief. Veel waardering voor hun inspanningen.
Kerken kunnen een heel belangrijke rol spelen in de samenleving. Ze bieden tegenwicht aan de individualisering van de samenleving.

De opening van de Kandelaarkerk beschouw ik ook als een markante bevestiging van een gegeven dat in de publieke aandacht nogal eens ondersneeuwt, namelijk de positieve rol van de migrantenkerken bij de integratie van nieuwkomers. Een jaar geleden publiceerde de VU een onderzoek waaruit bleek dat migrantenkerken in Amsterdam Zuid-Oost de deelname van migranten aan het sociale leven van Amsterdam bevorderen, omdat zij betrokken zijn bij het onderwijs van hun jeugd, en omdat ze mensen aansporen om op basis van hun geloof maatschappelijk actief te zijn.
Bij alle aandacht voor de islam vergeten we zomaar dat er ongeveer net zoveel christen- als moslimmigranten in ons land wonen. Dit nieuwe kerkgebouw zet de christen-migranten op de kaart!

Dit kerkverzamelgebouw deed me denken aan het motto van dit kabinet, ‘Samen werken, samen leven’. Hier komen vijf verschillende gemeenten bij elkaar. In de Bijlmer leveren de migrantenkerken zoals gezegd een bijdrage aan het samenbrengen en samenbinden van mensen. Dat doet u vanuit het geloof in Jezus Christus, die mensen leerde om niet alleen hun vrienden, maar ook hun vijanden lief te hebben. Daarmee biedt de boodschap van de kerk tegenwicht aan krachten die anderen willen afschrijven om godsdienst, mening, huidskleur of herkomst.

De naam en geschiedenis van dit kerkgebouw deed me tenslotte denken aan een bekende Bijbeltekst uit het boek Mattheüs, 5:15: “Men steekt geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is.” De verhuizing van uw gemeenten uit de garages (onder de korenmaat) naar dit gebouw, kon niet mooier worden gesymboliseerd dan door de naam De Kandelaar. Ik sluit af met de wens dat De Kandelaar een licht mag zijn hier in de Bijlmer, een vlam die warmte en hoop verspreidt.

Ik wens u Gods zegen toe.

Zie ook de website van de Bijlmerkerk