• In de nieuwe Europese Grondwet wordt de democratische controle van Europese besluitvorming groter, omdat het Europees Parlement op meer terreinen mee mag beslissen.
• Lidstaten kunnen, via een subsidiariteitstoets, beoordelen of onderwerpen Europees of toch nationaal geregeld worden. Deze toets is pas effectief, als een aantal nationale parlementen gezamenlijk actie onderneemt tegen voorstellen van de Commissie. En dat zal vanwege de grote hoeveelheid Brusselse regels maar zelden het geval zijn.
• Een deel van de vergaderingen van de Raad van ministers van de lidstaten wordt openbaar. Deze openbaarheid geldt alleen voor het wetgevende deel van de vergaderingen. De beraadslaging en stemming over niet-wetgevende zaken blijven achter gesloten deuren. Daardoor blijft de democratische controle door nationale lidstaten lastig.
• Een ander positief onderdeel is de mogelijkheid om ‘uit’de EU te stappen.Tot nu toe was er niets geregeld voor een lidstaat dat zich (vrijwillig) uit de Europese Unie wilde terugtrekken. Maar door de al vergevorderde eenwording is dit in de praktijk heel moeilijk.

• In de Grondwet ontbreekt een verwijzing naar het Christelijk geloof. De uitwerking van dat geloof is van doorslaggevend belang geweest voor de Europese cultuur. Europa ontkent zo zijn eigen identiteit en mist daardoor een duidelijk oriëntatiepunt voor de toekomst.

• De eigen inbreng van Nederland neemt verder af door deze Grondwet. Grote landen krijgen juist meer invloed, vooral als Turkije erbij komt. Turkije wordt meteen het grootste land in de EU. Het kleine Nederland blijft intussen wel één van de grootste netto betalers aan de EU.
• In nog meer zaken kan Brussel het voor het zeggen krijgen. Bijvoorbeeld op het gebied van defensie,werkgelegenheid, onderwijs en zorg.
• Landen met een afwijkend standpunt, onderwerpen zich nu op nog meer terreinen aan een meerderheidsbesluit. Zo blijft er nog minder ruimte over voor typisch Nederlands beleid.

• Eén Europese minister van Buitenlandse zaken zorgt ervoor dat de Nederlandse minister van Buitenlandse zaken minder goed een eigen standpunt kan innemen.
• De EU krijgt een EU-president. Europa dreigt zo een superstaat te worden.
• Blijft de Europese Unie eindeloos uitbreiden tot een onsamenhangende en bureaucratisch instituut of is er ergens een grens? Daarover biedt deze Grondwet geen duidelijkheid.

Samenvattend: Ondanks de positieve kanten aan deze Grondwet, wordt Europa wel machtiger, is het onduidelijk waar Europa heengaat en erkent de Grondwet het Christelijk geloof niet als waardevol oriëntatiepunt.

Alles wijst erop dat deze Grondwet een volgende, moeilijk te keren, stap is in de richting van een Europese staat. Immers, de ervaring met Europa leerde dat er een voortdurende en sluipende federalisering gaande is. De ChristenUnie is vóór een Europa dat grensoverschrijdende problemen gezamenlijk aanpakt. Maar tegen een Grondwet die verder bouwt aan een grootmacht Europa. Stem dus tegen.