Bron: Nederlands Dagblad

door onze redacteur Piet H. de Jong

ROTTERDAM/ZWOLLE/BENSCHOP/DEN HAAG - André Rouvoet lijkt het campagnevoeren niet te ervaren als een verplicht nummer. Integendeel, het propvolle programma van deze week, met elke avond een optreden en overdag interviews en werkbezoeken, doet geen afbreuk aan zijn goede humeur.

Slechts een enkel keertje slaat enig chagrijn of vermoeidheid bij de lijsttrekker van de ChristenUnie toe. Als hij dinsdagavond laat, na afloop van het ND-debat in Zwolle, staat na te praten met zijn mede-strijders Bas van der Vlies en Jan Peter Balkenende, bezweert hij voorlichter Nico Schipper dat hij die avond echt niet meer achter de pc kruipt om een stukje te schrijven voor het campagne-dagboek voor de verkiezingssite van de ChristenUnie. De volgende morgen wordt hij om zes uur van huis afgehaald voor een optreden in 'Goedemorgen Nederland'. ,,Ik weet niet hoe ik dat uit mijn strot moet krijgen'', grijnst hij de avond ervoor.

Een etmaal later, als de regiotour van zijn partij is beland in Benschop, vraagt journalist Hans Valkenburg of Rouvoet gespannen was voor dat debat. Het antwoord luidt zonder dralen: ja. Hij spreekt van een aangenaam en scherp debat waar hij een goed gevoel aan heeft overgehouden. Die spanningsdruk tijdens het ND-debat is aan zijn lichaam af te lezen. Zijn gezicht strak in de plooi. Gaandeweg het debat ontdooit hij en komen de kwinkslagen weer. Bas van der Vlies, die op het podium naast hem stond, had het gemerkt en begreep het maar al te goed. Aan de vorige editie van het christelijk-lijsttrekkersdebat bewaart de ChristenUnie geen prettige herinnering. Na afloop kunnen Rouvoets ouders die op het nuppertje een plekje in de zaal bemachtigden tevreden terugblikken op het optreden van hun zoon.

Een dag eerder, op maandag, is Rouvoet al vroeg in de veren. Samen met stadgenoot Gerda Verburg (CDA) en streekgenoot Mat Herben (LPF) worden de politici aan de tand gevoeld door de Woerdense Courant. Daarna gaat het op naar de Maasstad voor een werkbezoek. Uit de metro op weg naar het christelijk opvangcentrum voor dak- en thuislozen 'Ontmoeting', grossiert Rouvoet in grapjes over het weer in de trant van: lijsttrekker ChristenUnie op eerste campagnedag hard onderuit, direct gevolgd door: deze politicus begeeft zich op heel glad ijs.

Buitenslaper

Veel van wat Rouvoet hoort van het christelijk barmhartigheidswerk en later op de middag over de zeer zichtbare aanwezigheid van de hervormde gemeente te Delfshaven maakt indruk op hem. Het levert hem munitie voor zijn optreden die avond in het ChristenUnie-bolwerk Spakenburg. Rouvoet is diep geraakt door het verhaal dat een medewerker van de Ontmoeting hem vertelt. Ook al vriest het dat het kraakt dan nog wordt een buitenslaper niet meegenomen door de offici%le instanties. Want bij controle zijn de handen nog warm. André Rouvoet slaakt een diepe zucht bij de uitwassen van dergelijk autonomie-denken. Geanimeerd raakt hij in gesprek met de maatschappelijk werker van de stichting die zijn bewogen verhaal doet.

Even later verplaatst het werkbezoek zich naar inloophuis 'De Brug' aan de Mathenesserweg. Het trio pastoraal werkers brengt de ChristenUnie-delegatie op de hoogte hoe een kerkelijke gemeente midden in een multireligieuze omgeving zoutend zout wil zijn. De voorbeelden van dit christen-zijn-van-de-daad wekken ontzag. De hervormde wijkpredikant Piet de Jong tracht de christelijk-gereformeerde Rouvoet uit de tent te lokken met een theorietje over het verschil tussen hervormde volkskerk-mensen en zij die uit de Afscheiding voortkomen. Rouvoet laat zich niet verleiden.

Onder aanvoering van het enthousiaste raadslid Arthur Vlaardingerbroek (ChristenUnie-SGP) gaat de delegatie voort naar de Marconiweg, waar gesproken wordt met hoofd van de wijkpolitie, Sjoerd Top. De jurist en woordvoerder justitiezaken kan zich even uitleven in vraagstukken over de spanning tussen veiligheid en bescherming van de privacy. Top vertelt hoe uit een eerste evauatie bleek dat de bevolking enthousiast is over het Rotterdamse experiment om preventief te fouilleren. Het schept een gevoel van veiligheid. Rouvoet werpt een visje uit over het verschil in aanpak van drugsbestrijding tussen enerzijds ds. Hans Visser, van de Pauluskerk, Sn de keiharde aanpak van de evangelische 'Victory Outreach'. Top is getroffen door de resultaten die de evangelische gemeente, van Amerikaanse origine, bereikt. Het relaas van de diender over het nut van eenpersoonssurveillance is voor de lijsttrekker nuttig voor latere Haagse debatten. Het is een onderwerp dat telkens terugkeert, vertelt hij.

Sneren

Op woensdagavond komt Rouvoet laat aan voor de regiotour-bijeenkomst in Benschop. Waarschijnlijk omdat hij vrijwel om de hoek woont. De lijsttrekker voelt zich zichtbaar op zijn gemak in het volle Dorpshuis. Pas wanneer een journalistenduo stevig doorvraagt over de in hun ogen weinig zichtbare vredeshouding van de ChristenUnie inzake een mogelijke oorlog tegen Irak, verliest André Rouvoet zijn geduld en vriendelijkheid. Hij begint te sneren tegen de vragensteller die zich door vrienden verkeerde, want SP-achtige vragen, heeft laten influisteren.

Aan het eind van de avond waarin de lijsttreker met medewerking van Tineke Huizinga het publiek ruimschoots heeft bediend, mag Rouvoet nog even speechen. Nauwelijks gebruik makend van het A-viertje dat voor hem ligt, houdt hij een stevige peptalk. Binnen het kwartier brengt hij zijn gehoor op stoom. Hij toont zich gedreven en weet in kort bestek de kernpunten van zijn partij over te dragen en aan te geven wat zijn partij typeert en waarin het verschilt van vooral het CDA. Hij roept de mensen in de zaal, meest partijgenoten, op zich te gedragen als ambassadeurs van de ChristenUnie. Als iemand in het publiek even zijn bril rechtzet zegt Rouvoet dat signaal te begrijpen. ,,Ik rond af'', waarop sommigen in de lach schieten om dit typisch Binnenhofse grapje.

Zwarte school

De volgende dag is het weer vroeg op. Dit keer mag de lijsttrekker in de studio van het Radio-1-journaal aanschuiven bij Rob Trip. Daarna staat een werkbezoek op het programma aan de Koningin Beatrixschool midden in de Haagse Schilderswijk. Een bijzondere school in meerdere opzichten. Twee op de drie leerlingen zijn van allochtone afkomst. Een echte zwarte school dus, maar ook een echte christelijke school. Meer dan honderd jaar geleden al gesticht door de Vergadering van Gelovigen. Nog altijd zijn deze christenen nauw bij de school betrokken, maar evenzeer andere evangelischen als ook vrijgemaakten en christelijk-gerefomeerden. Directeur Koos van Gaalen vertelt met passie over zijn school. Hoe moslim-ouders met overtuiging kiezen voor deze 'school met den Bijbel', waar dagelijks over Jezus als Redder wordt gesproken en gezongen.

Als een soort inspecteur voor onderwijs mag Rouvoet achter in de klas bij meester Patrick Vogelaar een godsdienstles meemaken. Het heeft iets onroerends als islamitische kindertjes uit groep 6b uit de Bijbel voorlezen en vervolgens een opdracht uitvoeren. Wat Rouvoet opvalt is de volstrekt ontspannen wijze waarop deze school en haar vele medewerkers met hun identiteit omgaan. Tegen de achtergrond van de overspannen politieke debatten, waarbij al het bijzonder onderwijs in het verdachtenbankje terechtkwam, noemt de ChristenUnie-lijsttrekker dit schoolklimaat een ,,verademing''. Ter plekke doet hij de suggestie om VVD-leider Gerrit Zalm eens naar deze school te sturen om zich van zijn vooroordelen te laten genezen. De directeur aarzelt geen moment om de liberaal van harte welkom te heten. Rouvoet lijkt in deze gesprekken het gevoel voor tijd enigszins te verliezen. De voorlichter bewaakt de tijd en wijst op de volgende verplichting. Na een uitbundige fotosessie op het spekgladde schoolplein verdwijnt de politicus met zijn gevolg glibberend uit zicht.