Voor de website opunie.nl heeft de directeur van het WI, Gert-Jan Segers, het volgende stuk geschreven.

Waarom ik stem wat ik stem

Ik heb een paar helden. William Wilberforce is er zo een. Een gladde prater in het Britse Lagerhuis die na zijn bekering als eenmansfractie tegen slavernij ging strijden. Een politieke activist die een leven lang vocht tegen de gevestigde belangen van zijn tijd. En maar een paar dagen voor zijn dood gunde God hem de zoete smaak van een politieke overwinning. Het was het einde van de slavenhandel.

Dietrich Bonhoeffer. Nog zo’n onaangepaste christen, die tegen de stroom in, Christus navolgde. Waar brave Duitse christenen hem vroegen om een beetje redelijk te blijven en de zaken niet op de spits te drijven, wist hij wat hem te doen stond. Hij probeerde een stok tussen de spaken van Hitlers moordmachine te steken en bekocht dat, april 1945, met de dood. Hij werd een martelaar waar na de oorlog beschaamde gelovigen zich met terugwerkende kracht aan op konden trekken.

In de bijbel figureren ook gelovigen die – huns ondanks – een heldenrol speelden te midden van politieke intriges. Obadja was een Secretaris-Generaal aan het Ministerie van Algemene Zaken van Koning Achab. Hij hield 120 profeten in leven. Esther gebruikte haar positie om een heel volk te redden. Daniel was een minister-president van zo’n beetje alle heidenen en leefde met God, middenin een politieke leeuwenkuil.

Het geheim van deze mensen was niet dat ze een speciaal DNA hadden. Niet dat ze op een goede dag besloten om een held te worden. Ze deden alleen wat ze konden, met de middelen die ze hadden, voor de zaak waar God ze toe riep.

Wij hebben onze eigen problemen. Niet even ingrijpend als slavenhandel, een moorddadige dictator of een kwaadaardige koning. Maar hier en nu gaat het bijvoorbeeld om menselijke waardigheid, zorg voor Gods schepping, godsdienstvrijheid, een haperende economie, een licht ontvlambare multiculturele samenleving. Ook wij hebben politieke slangenkuilen. Het zou mooi zijn als er mensen zijn die, met God, er middenin gaan staan om te doen wat ze kunnen.

Wat wij kunnen, is woensdag stemmen. Dat kan op mensen die ook in de politiek Christus willen volgen. Ik kan niet garanderen dat het altijd helden zijn, dat ze nooit de plank mis slaan, ik weet niet zeker of ze een hoofdrol in de Staten en de Senaat zullen vervullen. Maar het zijn wel mensen die hun hart willen laten spreken. En willen laten zien dat geloof ook in de politiek verschil maakt.

Ik maak woensdag mijn keus, uit overtuiging.

http://opunie.nl/opinie/waarom-ik-stem-wat-ik-stem/