Als wij alleen voor dit leven op Christus hopen,
zijn wij de beklagenswaardigste mensen die er zijn.
 Maar Christus is werkelijk uit de dood opgewekt,
 als de eerste van de gestorvenen.
1 Korintiërs 15 vers 19 en 20

link naar biblija.net

Lieve mensen,

Vlak na Pasen én 4 en 5 mei stuur ik u graag bovenstaande tekst. De Heer is waarlijk opgestaan! Dat geeft ons perspectief op een nieuw leven: we hopen op de opstanding. We kijken uit naar de tijd dat alle vijanden onder de voeten van de grote Koning liggen, zelfs de dood is dan verslagen.

Dat is niet alleen maar voor “heel ver weg”. Want  dit citaat laat zien dat christenen ook voor dit leven op Christus hopen. Zo hebben we een dubbele verwachting. Hij zorgt voor ons in dit leven en hij laat ons straks opstaan bij zijn wederkomst. Die twee horen bij elkaar. Voor dit leven kunnen we met gewone zaken aan de slag gaan, God laat ons die dingen behartigen. Maar we kunnen dat doen in de hoop dat God dat werk een plaats zal geven in het komende Koninkrijk.

Die verre hoop is zo onbegrijpelijk grandioos… veel te groot om te kunnen snappen in deze tijd. Daarom is het niet vreemd dat sommige Korintiërs, het maar even hielden bij de hoop voor dit leven. Paulus trekt hen erbij: jullie hoop voor dit leven heeft een veel machtiger perspectief. Maar Paulus houdt ook vast aan een mooie verwachting voor dit leven, hij verliest dat niet uit het oog.

Wanneer we gaan bidden kan dit besef ons heel erg helpen. Het kan je hart openzetten om nieuwe dingen te verwachten in dit leven, die zonder Gods ingrijpen absoluut onmogelijk zijn. We hebben voor dit leven onze hoop op Christus gesteld, de kracht waarmee hij opstond, gebruikt Hij nu om onze levens op orde te brengen. Maar dat resultaat is tijdelijk, het is als een voorgerecht, het beste komt bij het hoofdgerecht, onze hoop gaat ook over die geweldige opstanding straks.

Het resultaat is niet ons einddoel, onze hoop is dieper: we letten op Jezus. Hij mag bepalen wat er gaat gebeuren. Hij zorgt dat het voorgerecht zo goed is dat de eetlust wordt opgewekt, zodat we verlangen naar alles wat bij de opstanding geserveerd gaat worden. Dat maakt ons gebed enorm open: we kunnen vragen om het goede nu. Hij is als de kundige kok, die ons zal geven wat we nodig hebben. En als hij iets niet nu al geeft, zullen we daar straks met nog meer smaak van genieten, wanneer Hij het hoofdgerecht serveert en wij opstaan net als Hij.

Concrete gebeds- en dankpunten

Wisseling van de wacht

André Rouvoet gaat de landelijke politiek verlaten. Mijn eerste reactie was “Jammer” en velen anderen schrijven hetzelfde op onze site. U kunt daar ook uw eigen persoonlijke boodschap plaatsen, die berichten worden bewaard en komen bij André terecht. U bent ook van harte welkom om op het komende congres afscheid te nemen van André als polliticus.

•  Laten we God danken, voor wat hij in Kamer en regering heeft mogen betekenen
•  Laten we daarom ook bidden voor zijn toekomst en natuurlijk ook nu weer voor zijn gezin

Arie Slob wordt partijleider en voorzitter van de fractie in de Tweede Kamer. Op 29 april gaf hij samen met André een persconferentie. Ik kon merken dat ze als goede vrienden goed hadden overlegd en dat Arie er klaar voor is om deze taak nu op zich te nemen.

•  Laten we God vragen of Hij hem in dit leiderschap wil ondersteunen
•  Laten we Hem danken dat Hij ons capabele woordvoerders geeft in de Christelijke politiek

Carola Schouten komt nu in de fractie. Zij stond als zesde op de lijst, ze werkte mee aan het verkiezingsprogramma en is tot nu toe medewerkster van de fractie. Op haar site kunt u zien dat ze een financiële achtergrond heeft.

• We danken voor haar nieuwe plek in het fractieteam en bidden haar Gods zegen toe

Congres

Op zaterdag 14 mei kunnen alle leden van de ChristenUnie naar Ede komen voor het 23^e Uniecongres. Een van de belangrijkste onderwerpen is de evaluatie van de verkiezingen. De commissie Schipper pleitte voor een open feedback- en reflectiecultuur. Het bestuur antwoordde met een beleidsnotitie: “met hart en ziel verder”. De notitie roept op om de handen uit de mouwen te steken en eensgezind aan het werk te gaan. Het bestuur besluit met het slot van Psalm 90.

•  Laten we danken voor een tijd van bezinning!
•  Wilt u blijven bidden voor een goede, openhartige bespreking?
• Bid het vers uit Psalm 90: “ Laat ons uw genade zien, Heer, onze God. Bevestig het werk van onze handen; het werk van onze handen, bevestig dat. ”

Eerste Kamer

Op 6 april hield fractievoorzitter Egbert Schuurman in het gebouw van de Eerste Kamer de jaarlijkse Groen van Prinsterer-lezing. Hij riep ons op om moedig te zijn als belijders van Christus in de politiek. Na 23 mei komt er een nieuwe Eerste Kamerfractie, Roel Kuiper is de beoogde nieuwe voorzitter. Hij zit al in de kamer, zo kreeg hij onlangs nog ruim steun voor zijn motie tegen extra bezuinigingen op ontwikkelingsorganisaties. De vaart zit er in, maar in de komende periode zal de fractie het met een of twee mensen minder moeten doen. Ook het aantal medewerkers wordt dan veel minder en dus moet de fractie straf kiezen: “wat pakken we aan en wat niet?”

• Vraag de Heer dat Hij de fractie dubbele wijsheid geeft, om het juiste aan te pakken
•  Dank voor de steun die ons land blijft geven aan andere landen, die het nog moeilijker hebben
• Bid om de moed waar Egbert over sprak en om de kracht van de Heilige Geest

Bezinning op godsdienstvrijheid

Ooit vroeg een deelnemer van een gebedsbijeenkomst van de ChristenUnie aan een van onze Kamerleden waarom men niet harder optreedt tegen vreemde godsdienstige handelingen: “die kun je toch verbieden?” Uit reacties merk ik dat dit voor sommige voorbidders een serieus punt is. Daarom geef ik u een bijbels argument:

Toen Jezus opstond uit de dood, heeft Hij een grote verandering bewerkt. Van toen af aan waren mensen niet meer gebonden aan de religie van hun volk, stam of gezin, ze konden zelf gaan belijden dat Jezus Heer is (en dat ook nalaten). Die vrijheid brengt felle tegenstellingen. Jezus noemde dat een vuur dat door zijn offer op aarde zou komen (Lucas 12). Zijn discipelen waren bereid om de consequenties te dragen. Momenteel worden zo’n 100 miljoen christenen vervolgd. In al die landen kan men niet verdragen dat vrije groepen laten zien hoe zij God dienen. Maar door de vrijheid die Jezus ons geeft, kunnen wij verdragen dat niet iedereen Hem volgt. Dat kost echt wat: we accepteren dat wereld niet eenvormig wordt, niet vóór zijn terugkomst. Natuurlijk hopen we wel op goede veranderingen in deze tijd. Ook voor dit leven hopen we op Christus! Door die hoop zullen we niet grijpen naar de macht van de overheid om godsdiensten te knechten. Israël was heel anders dan de volken. Door de kracht van Jezus kan dat anders zijn nu ook bestaan tussen mensen die bij elkaar wonen en dus ook binnen een natie. Dat maakt een christenbestuurder vrij: hij hoeft geen burgers buiten te sluiten omdat ze andere goden dienen dan de Koning van Israël.

Inmiddels wordt er bij ons wel heel veel nagedacht over godsdienstvrijheid. Kijk op opunie.nl

De voorzitter van de ChristenUnie, Peter Blokhuis, schrijft het zo: “leden van de ChristenUnie zijn christen maar zij zien ieder mens als religieus, bij ieder roept God.
Dat is een groot geheim en daar heeft de politiek van af te blijven, de politiek kan het geheim slechts erkennen en ruimte geven.”

• Wilt u bidden voor deze bezinning: voor het Wetenschappelijk instituut, voor de Kaderschool?
• Bid voor islamitische landen zoals Egypte, vraag om meer vrijheid voor Gods kinderen.
• Dank voor Gods beloften, zijn Woord is een troost voor onze lijdende broeders en zusters!

Hartelijke groet,

Kees Sinke
Gebedscoördinator ChristenUnie