“ vanuit de stad kermen mensen,
de dodelijk gewonden schreeuwen het uit,
maar God stelt het verkeerde niet aan de orde! ”
Jobs klacht in Job 24:12
Lieve mensen,
Job spreekt op het scherpst van de snede. Hoe kan wat hij zegt ons helpen? De Bijbel stelt dat Job rechtvaardig is; God zei tegen Jobs vrienden: “jullie hebben niet de waarheid gesproken over Mij. Mijn dienaar Job deed dat wel.” (42:8). Tegelijk erkent Job later tegenover God: “Werkelijk, ik sprak zonder enig begrip, over wonderen, te groot voor mij om te bevatten” (42:3).
De wijsheid van Job is als onze eigen kennis van een grote onbekende stad. Terwijl we met vrienden onderweg zijn, zien we de stad liggen en kunnen we uitleggen waar hij is. Maar tussen de hoge kantoren van een buitenwijk raken we het overzicht kwijt. Zo kunnen we én goed luisteren naar Job én uit Gods eigen mond accepteren dat Job goed over Hem spreekt én tegelijk met Job beseffen dat het ons verstand te boven gaat. Wij mensen hebben het overzicht niet.
De Heer antwoordde Job vanuit een storm. Er staat: antwoordde! Alles wat Job tegen zijn vrienden zei, werd ook door de Heer gehoord. Job zei dikwijls dat hij God wou spreken. Zouden we Jobs klachten kunnen lezen als indirecte gebeden? Dan lijkt wat Job zegt op wat Jezus zei aan het kruis: ”Waarom hebt U mij verlaten?”.
In hoofdstuk 24 laat Job merken dat hij weet dat God het kwaad aanpakt. Dat zegt hij daar aan het slot en hij wees erop in vers 1. En God bevestigt het in zijn antwoord: “Hebt u de dageraad zijn plaats gewezen, om de einden van de aarde vast te grijpen, zodat de goddelozen van haar afgeschud worden?” (38:12b-13). Dát had Job nooit gedaan, het is te groot om te bevatten. Hij wist wel dat het in Gods macht is, maar tegelijk was het zó afwezig dat hij het aankaart bij zijn vrienden: “God stelt het verkeerde niet aan de orde”. Lees dit niet als een dogma (of vloek), Job zegt wat hij ziet, onomwonden: “mensen sterven in de stad, Hij doet niks”.
Kunnen we dit meenemen in onze gebeden? Of hadden we het al meegenomen, telkens toen we het dachten: “Hoe kan Hij dit laten gebeuren? Waarom grijpt God niet in?!” Bidden we onbewust? Jezus wilde dat we altijd zouden bidden en zei daarbij: “Zal God geen recht verschaffen aan zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot hem roepen?” Misschien kunnen we het gebruiken in onze wat meer bewuste gebeden: “Heer, U kent onze gedachten! Nu we opnieuw apart tijd voor U vrij zetten, vragen we met de belofte van Jezus: wilt U doen wat Hij zei en dát recht verschaffen?”