Over Mirjam Bikker
Tweede Kamerlid sinds maart 2021
m.bikker@tweedekamer.nl
Fractievoorzitter
Tweede Kamerlid sinds maart 2021
m.bikker@tweedekamer.nl
Fractievoorzitter
Persvoorlichting: Anne-Saar Kunz | a.kunz@tweedekamer.nl
De Raad van State publiceerde vandaag haar advies over het wetsvoorstel 'Voltooid Leven'. Ga deze weg niet op, begin er niet aan, zou ik indringend willen zeggen tegen mijn collega’s van D66. De Raad van State is uiterst kritisch over de voltooid leven wet. Want de overheid moet altijd kwetsbare mensen beschermen.
Utrecht begon als de stad van mijn studie. Daar volgde ik college en dáár discussieerde ik tot diep in de nacht op mijn studentenvereniging.
Utrecht, het werd de stad waar wij in het huwelijksbootje stapten en kinderen kregen. De stad waar ik politiek actief werd. En de stad die me confronteerde met grote verschillen. Terwijl jij studeert en een nieuw bestaan opbouwt, is er om je heen volop armoede en eenzaamheid. Je ziet dakloosheid en de gevolgen van verslaving.
En toch. Juist hier, op deze plek heb ik ervaren dat je hoopvol mag leven.
Het is tijd om het coronatoegangsbewijs per 1 juni uit de wet te halen. Dat voorstel doet ChristenUnie-Kamerlid Mirjam Bikker vanavond in het debat over de verlenging van de tijdelijke wet maatregelen corona. Op dit moment wordt het coronatoegangsbewijs (ctb) niet gebruikt maar het staat nog wel in de tijdelijke wet.
De laatste tijd worden we overspoeld door irritante gokreclames van alleen maar op geldbeluste gokbedrijven die uit zijn op het geld van kwetsbare medemensen. De ChristenUnie bindt daarom al jaren de strijd aan met de nietsontziende gokindustrie.
Vandaag lanceer ik het manifest Hoopvol perspectief, waarmee ik een lans breek voor de mentale weerbaarheid van jongeren. Dat doe ik samen met Lisa Westerveld van GroenLinks, PerspectieF en DWARS (jongerenorganisaties ChristenUnie en GroenLinks), en met steun van diverse maatschappelijke organisaties zoals MIND en Generatie Aan Zet.
Iedere ouder met een hartekindje wil de allerbeste zorg voor dat kleine kindje. Iedere ouder wil bij dat kindje kunnen zijn als er een operatie is, als het verblijf in het ziekenhuis langer duurt, of als het nog geregeld voorkomt dat het terug moet voor controle. Waar je ook woont in Nederland. In Delfzijl of in Dordrecht, in Amsterdam of in de Achterhoek, je wil er voor dat kindje kunnen zijn en je wilt dat dat kindje uitstekende zorg krijgt. En die uitstekende zorg moet er ook zijn en blijven voor volwassenen met een aangeboren hartafwijking.