Blogs per label

De breuklijnen in onze samenleving werden zelden zo zichtbaar als in de stikstofcrisis. Na een zomer vol protest deed Remkes met zijn woorden en advies recht aan “de oprechte wanhoop in de ogen van redelijke mensen”, onze boeren. Met de vandaag gepresenteerde plannen gaat het kabinet verder in dat spoor. Het pakt de opgaven voor natuur en water concreet aan én biedt een uitgestoken hand om samen met de agrarische sector te werken aan een volhoudbare landbouw voor boer, bodem, natuur, water, klimaat en platteland.

Vrijdag is het weer ‘Black Friday’. Met extreme deals worden we op deze koopjesdag met z’n alle de winkels en webshops ingelokt. En vaak kopen we bij het zien van een leuke deal meer dan we nodig hebben, of kopen we spullen die niet op ons lijstje stonden. Tegelijkertijd zal deze ‘feestdag’ van het consumentisme aan veel mensen noodgedwongen voorbijgaan, omdat ze in deze tijd de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. 

Met één plan de uitdagingen rond klimaat, woningbouw, landbouw, bodem en waterkwaliteit te lijf gaan, dat is de ambitie van ChristenUnie-Tweede Kamerlid Pieter Grinwis. Hij presenteert vandaag een plan om grootschalig in te zetten op de productie en het gebruik van biogrondstoffen. Door deze grondstoffen te gebruiken voor de woningbouw wil Pieter drie grote maatschappelijke vraagstukken verder brengen. “Door inzet op biobased bouwen kan de woningbouw ineens een kans worden voor het klimaat en de landbouw.”

Toen ik me realiseerde dat het nu al zo’n twintig jaar is dat ik mijn column voor het Nederlands Dagblad schrijf, leek het me een mooi moment er een punt achter te zetten. Het is mooi geweest.

Ik geef eerlijk toe dat dat besluit samenviel met het moment dat deze krant me pas op een vrijdagmorgen even vol in de maag stompte. Ik schaam me een beetje voor de ontboezeming, maar ik zou niet eerlijk zijn als ik het nu zou verzwijgen. Als Kamerlid heb ik met vallen en opstaan een filter opgebouwd dat me helpt zo goed en zo kwaad als het gaat met kritiek om te gaan. 

We zijn hier vandaag omdat ons hart klopt voor hen die weerloos zijn, voor het ongeboren leven. Voor het pasgeboren kindje. En voor de moeder die dat kindje draagt, voor de vader die voor hen beide mag zorgen. We staan hier omdat we geloven dat elk leven, van het moment dat het wordt geweven in een moeder totdat de ouderdom gekomen is en je daar ook door getekend kan zijn, in armoede of rijkdom, in gezondheid of ziekte, elk leven is een geschenk. Geschapen naar het beeld van God. En daarom schrijft de Spreukendichter: ‘Maar jij moet spreken voor mensen die niet voor zichzelf kunnen opkomen. Jij moet opkomen voor het recht van mensen die vertrapt en uitgebuit worden. Spreek en oordeel rechtvaardig.’ Daarom willen we staan naast de vrouw die ongewenst zwanger is, daarom willen we er zijn voor haar en voor het kindje dat zij verwacht.

Of het uitmaakt dat wij in de coalitie zitten? Het korte antwoord is het nieuws van vandaag dat er een Spreidingswet komt die voor humane opvang van vluchtelingen zorgt en een eerlijke spreiding over alle gemeenten. Overigens heeft die wet veel te lang op zich laten wachten en dat laat precies zien hoe groot de verschillen in de coalitie soms zijn en hoe zwaar de goede stappen in de goede richting soms moeten worden bevochten.

In ons land moet er altijd fatsoenlijke en humane opvang zijn voor mensen die vluchten voor oorlog en geweld. Dat is steeds de inzet van de ChristenUnie geweest. Met het aangekondigde wetsvoorstel wordt geborgd dat er structureel voldoende en menswaardige plekken zijn en dat alle gemeenten daar een aandeel in nemen.

Over de breuklijnen in onze samenleving is veel gezegd en geschreven. Maar zelden werden ze zo zichtbaar als in de stikstofcrisis. Dit vraagstuk gaat allang niet meer alleen over hoe we onze natuur beschermen en hoe we daar te lang een loopje mee hebben genomen, maar ook over rechtvaardigheid; over je gewaardeerd weten als voedselproducent; over verdeling van schaarste, en wie er dan vooraan of achteraan staat. Over vertrouwen, dat te paard gaat en slechts schoorvoetend terugkomt. Zeker als er niet voor het eerst weer grote rekenfouten worden gemaakt door het RIVM, waar vanochtend een ruimhartig mea culpa op volgde.