Wanneer is besloten (en door rechters getoetst) dat iemand niet in Nederland mag blijven, dan dient die beslissing te worden geëffectueerd. Als (verplichte) terugkeer niet plaatsvindt, doet dit afbreuk aan de uitkomsten van de vreemdelingenrechtelijke procedures.

De ChristenUnie stelt het volgende voor:

• Bed-bad-broodvoorziening met begeleiding en 24-uursopvang voor uitgeprocedeerde vreemdelingen, zoals de Pauluskerk in Rotterdam. Doorrust te bieden aan de vreemdeling, kan ruimte ontstaan voor een toekomstperspectief buiten Nederland, of wanneer dat niet mogelijk is, in Nederland. 

• Samenwerken met andere Europese landen om verplichte terugkeer naar meer landen van herkomst mogelijk te maken. Leren van de ervaringen van andere landen op het gebied van verplichte terugkeer. In bilaterale samenwerkingsafspraken afspraken opnemen over de bereidheid om uitgeprocedeerde vreemdelingen terug te nemen, waarbij uiteraard de mensenrechtenverdragen in acht worden genomen. 

• “Buiten-schuldbeleid” meer inzichtelijk maken. Verblijfsvergunning na een jaar wanneer iemand aantoonbaar heeft gewerkt aan vertrek naar land van herkomst en “buiten schuld” toch niet kan terugkeren.

Lees verder:

• Moeten we altijd maar barmhartig blijven? (Opinieartikel Joël Voordewind en Gert-Jan Segers)
• 'Barmhartig zijn, barmhartig kunnen blijven' - 10 puntenplan voor vluchtelingenopvang (PDF)