In deze prachtige Ridderzaal vier ik eerlijk gezegd het liefst één keer per jaar Prinsjesdag. En wat is het jammer dat deze situatie zo heel anders is, dat de coronapandemie nog steeds onder ons is en dat het aantal besmettingen zo ernstig is dat we hier dit debat hebben te voeren.

Een fatsoenlijk ontbijt, normale schoolspullen, warm water en een goede avondmaaltijd. Het lijkt normaal, het lijkt zo gewoon. Maar de werkelijkheid is anders. Ook in Nederland zijn er nog steeds kinderen die bijvoorbeeld zonder ontbijt naar school moeten. Kinderarmoede, het is één van de onderwerpen die mij nauw aan het hart gaat en die mijn volle aandacht vraagt. Want hoewel Nederland één van de meest welvarende landen is van Europa, groeit op dit moment één op de tien kinderen op in armoede. Kinderarmoede is een stille ramp en vraagt om aandacht en actie.

Laat overheidsbeleid inzetten op economische groei en bloei in héél Nederland. Benut niet alleen de kansen in de Randstad. De regio verdient beter! De inrichting van het Nationaal Groeifonds, ook wel bekend als het WopkeWiebes-fonds, is hiervoor de volgende testcase.

Vandaag is het Keti Koti. Dat betekent letterlijk: de ketenen zijn verbroken. Een bijzondere dag voor veel inwoners van ons koninkrijk, voor voormalige Nederlandse kolonie Suriname en ook voor mij. En op steeds meer plaatsen in Nederland lijkt er lokale aandacht en bewustwording te ontstaan voor 1 juli. Bijvoorbeeld in Zwolle maar ook in Arnhem is er dit jaar voor het eerst lokaal officieel stilgestaan bij Keti Koti.