Katholiek in de ChristenUnie

Kaarsen kerk.jpg
23 Marijke Heuvelink.jpg
Door Marijke Heuvelink op 4 maart 2021 om 16:18

Katholiek in de ChristenUnie

Het katholieke mensbeeld in één woord samengevat is: WIJ. Wij, gelovige broeders en zusters, in een wereldwijd netwerk van gelovigen leken, kloosterlingen en clerus. Naar een rooms-katholieke kerk gaan is herkenning: in elk land, in elke taal gaat het om dezelfde liturgie. We delen dezelfde waarden, we zien naar elkaar om. ‘Wanneer één van ons lijdt, lijdt de gehele gemeenschap’. We geven ons leven voor Gods werk, in een klooster of in de wereld. Biddend en werkend maken we de wereld een beetje beter. Om dat ‘wij-gevoel’ voel ik mij zo thuis in de Rooms-Katholieke Kerk en traditie.

Het protestantse denken is over het algemeen wat meer individualistisch. Ik heb mijn relatie met God. Ik lees mijn Bijbel. Ik begrijp de Bijbel op mijn manier. Ik trek daar zelf mijn conclusies uit voor mijn leven. Persoonlijk voel ik me daarom toch meer thuis bij de rooms-katholieke manier van denken.

Bij de ChristenUnie voelt het juist wel weer als WIJ. Dankzij de verschillende stromingen in de partij wordt ‘ik’ hier ineens toch ‘wij’. Ieder neemt wat hij werkelijk van waarde vindt in de eigen stroming mee in het grotere geheel van de partij. Voor mij is de biddende cultuur van de ChristenUnie waardevol. Naast de Bijbelteksten die mijn broeders en zusters aan het begin van de vergadering lezen, probeer ik zelf regelmatig een katholieke schrijver binnen te laten. Ik zie dat als verrijking. Het doet me goed te horen dat binnen de partij de documenten van de Paus, bijvoorbeeld Laudato Si, echt gelezen worden. Zo wordt het ‘Wij’ alleen maar sterker.

5 redenen om als rooms-katholiek voor de ChristenUnie te kiezen

  • De ChristenUnie is een biddende gemeenschap met oog voor alle politici. Elke gekozen vertegenwoordiger zet zich met hart en ziel in voor de burgers voor en door wie hij gekozen is.
  • De ChristenUnie maakt zich sterk voor wat waardevol en kwetsbaar is, zoals de natuur en de zorg voor elkaar.
  • De ChristenUnie staat pal voor de waardigheid van het leven, van het natuurlijk begin tot het natuurlijk einde. 
  • De ChristenUnie durft al vele jaren actief mee te beslissen, gaat moeilijke keuzes niet uit de weg, en legt daar ook duidelijk verantwoording over af. Ze is bescheiden over gewonnen punten en helder als een pijnpunt niet is weggenomen.
  • De ChristenUnie is een partij die idealen weet te verwezenlijken en trouw blijft aan Gods roeping om ‘in de stad mee te werken aan de bloei van de stad’.

Iedereen een barmhartige Samaritaan
De reden dat ik mij voor de politiek inzet, is het verhaal van de barmhartige Samaritaan. In de kern gaat het erom dat elke burger een barmhartige Samaritaan wordt. Het gaat ook om de hoop dat ieder op zijn weg barmhartige Samaritanen treft. Dat is mijzelf ook overkomen.

Dankzij een zeer ‘dwarse’ moeder kon ik eind groep 6 eindelijk de overstap maken naar een school waar ze mij wel met dyslectie konden helpen. Dankzij een aantal dwarse docenten kreeg ik de kans de havo te doen, hoewel ik elk jaar de overgangsgrens niet haalde op taal. Dankzij een betrokken hbo-docent die het gewoon niet accepteerde dat ik in het eerste jaar hbo Theologie nog steeds geen fatsoenlijk verhaal kon schrijven, kwam ik grotendeels van mijn dyslectievrees af.

Hulp is niet alleen op cognitief vlak nodig. Psychische, mentale en spirituele gezondheid zijn net zo belangrijk. Ieder mens heeft een helpend netwerk nodig. En ook daar maakt de ChristenUnie zich sterk voor. Daar heeft ze zich in de afgelopen kabinetsperiode sterk voor gemaakt.

Groen en sociaal
Mijn man is een natuurmens in hart en nieren. Als WNF-vrijwilliger zet hij zich in om kinderen warm te maken voor een gezonde omgang met de natuur. Het ChristenUnie-programma is volgens hem het meest groene programma van alle partijen, maar door de Bijbel- en scheppingsretoriek loopt zij stemmen mis. Groen Gelovig is daarom een goede stap. Dat is een initiatief van ChristenUnie-Kamerlid Carla Dik-Faber en andere christelijke organisaties om niet alleen in de politiek, maar breed in het gelovig maatschappelijke veld te kijken naar duurzaamheid in ons dagelijks leven. Laten we vooral ook de noodzaak van materiële mindering blijven uitdragen. 

Sommige mensen verwijten de ChristenUnie en mij te links te zijn. Ik zie dat de ChristenUnie goed in lijn loopt met de Sociale leer van de Kerk en Laudato Si van Paus Franciscus. De ChristenUnie is christelijk én sociaal. Het gaat om de goede balans: mensen in hun kracht zetten zonder ze te overvragen. Niet iedereen kan zijn eigen broek ophouden. Hulp moet bereikbaar zijn voor wie zorg en ondersteuning nodig heeft. Tegelijkertijd is het ook niet goed om mensen te pamperen en alles maar over te nemen. Dit leidt ertoe dat burgers alles van de overheid verwachten en niet meer zelf de Samaritaan durven of kunnen zijn.

Geen prestigeprojecten
Geld kun je maar één keer uitgeven, zeker als burger. De overheid kan er soms geld bij ‘toveren’, maar ook dat geld moet uiteindelijk weer worden terugbetaald. Ik bemerk bij de ChristenUnie een prettige terughoudendheid om prestigeprojecten aan te gaan. Liever tien kleine zorgprojecten waarbij de naasten direct invloed hebben op de zorg, dan een groot zorgproject waarbij de zoveelste analyse wordt gemaakt van de knelpunten, zonder dat deze worden opgelost.  

Dat geldt wat mij betreft ook voor de sport. Wil je de ronde van Frankrijk in je provincie laten starten of wil je de mensen die afhankelijk zijn van gehandicaptensport ondersteunen? Het geld kan maar eenmaal worden uitgegeven.

Waardevol leven
Sinds 2000 voel ik me al thuis bij de ChristenUnie, eerst als stemmer, later als lid en sinds enige tijd als actief lid. Als rooms-katholiek (of misschien wel: juist als rooms-katholiek) heb ik bij de ChristenUnie een evenwicht gevonden in waardevol leven, van het natuurlijk begin tot het natuurlijk eind, en een leven van betrokkenheid op elkaar. Het evenwicht tussen waar de overheid steunt en waar zij ruimte geeft. Ik zie bij de ChristenUnie politici die eerlijk reflecteren op eigen handelen. Dat is door heel de partij voelbaar.

De vraag is: kan ik, durf ik werkelijk te kijken naar Gods roeping in mijn leven? Wat kan ik bijdragen aan Gods Rijk van barmhartigheid en liefde? Ik zeg, met Maria, ‘Ja’ tegen de roep van de Heer. Ook in de politiek. Dat wens ik u allen toe!

Marijke Heuvelink is rooms-katholiek en kandidaat-Kamerlid ChristenUnie

Labels: