Juist in de natuur herkennen we de grootsheid van Gods schepping. In de Bijbel lezen we hoe God geniet van Zijn schepping en hoe de schepping God, de Schepper, eert. De natuur heeft daarmee intrinsieke waarde. God heeft mensen geroepen om zich om Zijn schepping te bekommeren.

Als we de natuur geweld aandoen, schaden we onszelf en onze leefomgeving. We zien echter dat milieuvervuiling de natuur aantast, dat de soortenrijkdom onder druk staat en dat natuur in Nederland in de verdrukking kan komen door economische activiteiten. Na jaren van terugloop zien we in ons land een voorzichtig herstel van de soortenrijkdom. Dit herstel is hoopgevend en laat zien dat gericht natuurbeleid werkt.

Mondiaal is het beeld echter zorgelijker. Natuur is veelal kwetsbaar en kan niet voor zichzelf spreken. Er zijn dus regels nodig om de natuur te beschermen, om de belangen van de natuur af te wegen tegen andere belangen, en om samenhang te creëren met andere belangen, zoals verduurzaming van de economie maar ook het tegengaan van klimaatverandering. De ChristenUnie wil dat ook volgende generaties kunnen genieten van de grootsheid van Gods schepping.

De ChristenUnie wil het natuurbeleid realiseren op basis van draagvlak (bottom-up) en met passie van mensen voor hun leefomgeving. Daarom vinden we het goed dat het natuurbeleid gedecentraliseerd is naar de provincies. Provincies moeten de ruimte krijgen om met een gebiedsgerichte aanpak invulling te geven aan het natuurbeleid.

Tegelijkertijd moet er wel oog zijn voor de staat van de natuur als geheel, zodat er geen zwakke schakels zijn en Nederland voldoet aan de doelstellingen van de Vogel- en Habitatrichtlijn. Het Europese netwerk van natuurgebieden (Natura 2000) en ons Nationaal Natuur Netwerk, de vroegere Ecologische Hoofdstructuur (EHS), zijn de belangrijkste pijlers voor een goed natuurbeleid en behoud van de soortenrijkdom. Een goed natuurbeleid kan niet zonder adequate ruimtelijke sturing, een passende beloning voor geleverde diensten, samenwerking tussen overheid, terreinbeherende organisaties, boeren en particulieren, en langjarige kaders voor doelen en vergoedingen.

Als het gaat om de natuur kiest de ChristenUnie voor de volgende punten:

• Extra middelen voor natuur en schoon water. We investeren extra in natuur en waterkwaliteit, voor de toekomst van de schepping en onze kinderen.

• Vóór het Nationaal Natuur Netwerk. Het doel van een kwalitatief goed functionerend Nationaal Natuur Netwerk blijft recht overeind. Ecologische verbindingszones blijven nodig om natuurgebieden met elkaar te verbinden.

• Beter Natura 2000-beleid. Het Natura 2000-beleid wordt herijkt. Het beleid moet niet alleen gericht zijn op instandhouding van het bestaande, maar kunnen inspelen op het dynamische karakter van de natuur en ruimte geven aan (natuur)ontwikkeling, zodat het bestaande ook versterkt kan worden. De Europese Vogel- en Habitatrichtlijn (Natura 2000 valt hieronder) wordt niet aangepast, maar de uitvoering van de doelstelling wordt voortvarend ter hand genomen. In uiterste situatie moet herbegrenzing van Natura 2000 - na afweging van alle belangen - mogelijk zijn.

• Het Waddengebied is Unesco Werelderfgoed en parel van de Nederlandse natuurgebieden.

• Bescherm nationale landschappen en parken. Kernkwaliteiten van de Nederlandse landschappen, aardkundige monumenten en natuurschoonwaarden zoals stilte en duisternis krijgen een wettelijke bescherming. Dat geldt ook voor nieuwe nationale parken zoals ‘Hollandse duinen’. De ChristenUnie wil geen wildgroei van bouwinitiatieven, maar de schoonheid van onze kustlijn behouden. 

• Toegankelijke natuur. Het is goed als de natuur toegankelijk is voor iedereen, ook voor mensen die in stedelijk gebied wonen. Een fijnmazig netwerk van fiets- en wandelpaden is daarom belangrijk.

• Natuur- en milieueducatie voor kinderen is belangrijk. Scholen hebben vrijheid om hier naar eigen inzicht invulling aan te geven.

• Samenhang natuur en klimaat. Klimaatadaptatie krijgt een plek in het natuurbeleid. Nederland neemt ook internationaal verantwoordelijkheid voor het beschermen van natuur, bijvoorbeeld als het gaat om criteria voor duurzaam hout. 

• Beleid voor bomen. Bomen nemen CO2 op en leveren hiermee een belangrijke bijdrage aan de klimaataanpak. Het kappen van grote bospercelen mag alleen weloverwogen gebeuren, bijvoorbeeld in het kader van heideherstel, en er dient zoveel mogelijk herplanting plaats te vinden. 

• Jacht is belangrijk voor schadebestrijding en populatiebeheer. Daarbij hechten we aan transparantie. Er moet sprake zijn van planmatig beheer op basis van tellingen vooraf en verantwoording van afschot achteraf. De overheid spoort wildbeheereenheden aan om dieren die in het kader van populatiebeheer worden afgeschoten in de voedselketen te brengen.

• Streekfondsen worden gestimuleerd: agrarisch natuurbeheer is niet alleen van boeren, maar vraagt ook betrokkenheid van burgers en bedrijven.

• Minder stikstof. Om de stikstofdepositie op natuurgebieden terug te brengen, wordt de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) voortgezet. Beheerplannen voor de PAS worden zo snel mogelijk uitgevoerd, om de kwetsbare Natura 2000-gebieden te beschermen, maar ook om ontwikkelingsruimte mogelijk te maken.

• Voedselvoorziening heeft prioriteit. In de uitvoering van de PAS wordt integraal gekeken naar economische activiteiten, waarbij voedselvoorziening als prioriteit wordt aangemerkt. De stikstofdepositie van andere bronnen, zoals van industrie en verkeer, wordt teruggebracht, zodat de totale stikstofdepositie omlaag gaat. Daarvoor is ook belangrijk dat de achtergronddepositie omlaag gaat (met name door Duitsland).