We hebben een toegankelijk zorg met fantastische zorgmedewerkers. Onze zorg kent een hoog niveau en is toegankelijk voor elke Nederlander. Dat is iets om dankbaar voor te zijn. Tegelijkertijd is de grote vraag hoe we dat in de toekomst zo kunnen houden. De zorgkosten lopen elk jaar op, de werkdruk is torenhoog en steeds meer mensen hebben zorg nodig. Voor een toekomstbestendige zorg zijn nieuwe keuzes noodzakelijk. De marktwerking als mechanisme om kosten te beperken voldoet niet. We willen publiek geborgde keuzes om de toekomst van de zorg zeker te stellen. Een nieuwe zorgtoekomst is nodig voor alle werkers in de zorg, maar ook voor iedereen die zorg nodig heeft. Met meer samenleving en minder marktwerking in de zorg. 

De zorg is ingewikkeld georganiseerd; dat blijkt bijvoorbeeld uit de moeite om samen te werken met andere beroepsgroepen in de zorg of met andere zorgverleners in de eigen regio. Het is lastig om binnen de zorg meer te doen dan de declaratieregels toelaten. Of om verpleegkundigen en hulpverleners écht te laten meepraten bij grote beslissingen. Om digitale innovaties landelijk in te voeren. Om zorg te organiseren voor mensen met een complexe zorgvraag die te maken hebben met verschillende zorgwetten, zoals kwetsbare ouderen of ggz-cliënten. Preventie - het voorkomen van ziekte- is lastig van de grond te krijgen of krijgt geen prioriteit. Want, paradoxaal: iemand behandelen wordt vergoed; iemand gezond houden daarentegen niet. 

De ontwikkelingen spreken boekdelen: de tekorten op de arbeidsmarkt nemen toe. De zorguitgaven slokken nu al een kwart van de collectieve uitgaven op en groeien sneller dan de economie. Terwijl ook het aantal mensen met meerdere chronische ziekten toeneemt, de bevolking vergrijst en Nederland de duurste langdurige zorgsector ter wereld heeft. Wat de ChristenUnie betreft staan we daarom voor fundamentele keuzes over de zorg. Hoe houden we onze zorg toegankelijk, betaalbaar en van hoge kwaliteit, gebaseerd op solidariteit met elkaar en met volgende generaties? De zorg moet toekomstbestendig worden gemaakt.

• Eenduidige zorgregio’s. We willen de zorg in eenduidige zorgregio’s organiseren, die aansluiten bij de bestaande werkgebieden van de zorgaanbieders en de zorginkopers. Er komt een einde aan versnippering en onduidelijkheid in de lappendeken van bestuurlijke regio-indelingen (ROAZ, Zorgkantoor, Zorgverzekeraar, GGD-regio, Acute GGZ regio, Veiligheidsregio, jeugdzorgregio, etc.) 

• Andere bekostiging voor betere zorg. De bekostiging en declaratieregels in de zorg sturen het gedrag van zorgprofessionals. Helaas helpt de bekostigingswijze hen niet altijd om te doen wat vanuit hun zorghart nodig is. Iedere zorgsector vraagt ook om andere bekostigingswijzen. De ChristenUnie wil een herziening van bekostigingswijze per sector en denkt daarbij aan een abonnementstarief en populatiegezondheidsbekostiging voor chronische zorg, aan de huidige DBC-systematiek met meer ruimte voor uitkomstbekostiging en bundelbekostiging voor planbare klinische zorg, aan een consulttarief voor diagnostiek, en een beschikbaarheidsvergoeding voor acute zorg. 

• Regiobudgetten. Er komen regiobudgetten waarin middelen uit WLZ, ZVW en WMO samengevoegd worden. Zo komt ook geld beschikbaar voor het bevorderen van een gezonde leefstijl, welzijn en positieve gezondheid. 

• Wettelijk preventieplicht. Preventie wordt explicieter verankerd als onderdeel van de wettelijke (zorg)plicht van zorgverzekeraars én gemeenten. In plaats van ziekte wordt gezondheid het uitgangspunt. De preventieplicht richt zich op de leefomgeving van mensen, waarbij potentieel ziekmakende factoren worden weggenomen. 

• Meer kleinschalige woonhuizen. Kleinschalige initiatieven passen niet altijd in de huidige wettelijke systemen. De overheid komt met een stimuleringsregeling voor kleinschalige woonvormen – bij voorkeur in woonwijken-, zodat het makkelijker wordt om kleinschalige projecten op te zetten.
  

Meer lezen:

• Zorg voor zeggenschap