Eén plan voor lokale ouderenzorg. Gemeenten, huisartsen, wijkverpleging, geriatrische deskundigen en verpleeghuizen maken voor elke wijk één plan over de lokale organisatie van ouderenzorg in de wijk. Per wijk is er één herkenbaar en aanspreekbaar wijkverpleegkundig team. De keuzemogelijkheid van identiteitsgebonden zorg blijft gewaarborgd. 

Minder schotten voor zorg voor thuiswonende ouderen. Alle zorg voor thuiswonende ouderen wordt voortaan betaald uit de Zorgverzekeringswet en de Wmo. Gemeenten worden financieel beloond als zij voorkomen dat ouderen in de Wet langdurige zorg belanden. Op termijn zou de ouderenzorg onder één wet kunnen worden ondergebracht. 

Voldoende verpleeghuiszorg. Ondanks meer nadruk op zorg thuis en gemeenschappelijke woonvormen zijn er de komende 20 jaar meer verpleeghuisplekken nodig. De capaciteit voor gespecialiseerde (medische) verpleeghuiszorg blijft centraal gereguleerd. 

Organisatie van zorg eenvoudiger. In elke gemeente/regio is eenduidige coördinatie van zorg zodat ouderen en mantelzorgers geen last hebben van overgangen tussen thuis, ziekenhuis en zorginstellingen bij acute situaties. Gemeenten, zorgverzekeraars en zorgkantoren maken glasheldere afspraken over organisatie en bekostiging hiervan en communiceren deze aan hun burgers en verzekerden. 

Nederland dementievriendelijk. We investeren in dementievriendelijke gemeenten zodat mensen zo lang mogelijk mee kunnen doen aan het openbare leven. We hebben daar allemaal een rol in.  

Preventie van zorg. Gemeenten, zorgverzekeraars en zorgkantoren betalen gezamenlijk mee aan het voorkomen van zorg door bijvoorbeeld valpreventie, welzijn op recept en een ruim lokaal aanbod aan activiteiten gericht op zingeving, sociale betrokkenheid en vitaliteit.  

Recht op geestelijke verzorging. We leggen het recht op geestelijke verzorging vast zodat zingevingsvraagstukken een plaats krijgen. 

Slimme technologie beter gebruiken. Slimme technologie die in de praktijk bewezen heeft goed te werken in de thuissituatie maken we onderdeel van het dagelijkse leven en de zorgverlening waardoor er in plaats van zorghandelingen tijd overblijft voor het menselijke contact. De bekostiging in de zorgwetten wordt hierop aangepast.