Blogs per auteur

Wat een intensieve maar mooie periode hebben we achter de rug. Maandenlang hebben we in het hele land campagne gevoerd. En dan is het nu gewoon weer ‘de dag na de avond ervoor’. Toen ik vanmorgen na een korte nacht wakker werd was ik ontzettend dankbaar. Want het vertrouwen in de ChristenUnie is weer gegroeid.

Een tijdje geleden liet de KRO Kruispunt me kennismaken met een lied van Leonard Cohen dat ik nog niet kende. Op het moment dat ik de interviewer vertelde dat ik zo uitzag naar de stilte om daarna het klooster in Egmond binnen te lopen, liet de eindredacteur 'You Want It Darker' horen. Cohen nam ditnummer vlak voor zijn dood op en zong met zijn karakteristieke diepdonkere stem, ‘Hineni, hineni, I am ready, my Lord’.

Nog iets meer dan een week tot de gemeenteraadsverkiezingen. Een spannende en ínspannende tijd voor al die mensen die dag in, dag uit het beste willen zoeken voor de inwoners van hun stad of hun dorp. Het waardevolle werk dat zij doen staat deze dagen extra in de schijnwerpers. En soms wel op een heel bijzondere manier…

Utrecht CS kleurde afgelopen zaterdag eventjes flink blauw. Vanuit het hele land kwamen tientallen ChristenUnie-lijsttrekkers naar het hart van Nederland om iets te laten zien van hun eigen hart. Samen ondertekenden we namelijk de lokale versie van ‘Waardig Ouder Worden’, omdat we een samenleving willen waarin we omzien naar elkaar en elk leven waardevol is. En omdat we in Den Haag van alles kunnen bedenken voor betere zorg voor ouderen maar die verbetering dichtbij huis echt merkbaar moet worden.

Het kabinet stelt vanaf dit jaar 4 miljoen extra beschikbaar voor vrijwilligers in de palliatieve terminale zorg. De ChristenUnie is dankbaar voor dit kabinetsbesluit. Versterking van de palliatieve terminale zorg is een belangrijk speerpunt uit het manifest Waardig ouder worden en kwam uiteindelijk ook in het regeerakkoord terecht. 

‘Op U vertrouw ik, Heer,
U bent mijn toevlucht in de dood.'
(Psalm 91)

Vorige week zondag belde Halbe Zijlstra me op. De volgende dag zou er een voor hem beroerde editie van de Volkskrant bezorgd worden. Hij deed zijn verhaal zoals u dat de afgelopen week al vele malen hebt kunnen vernemen, maar ik toen voor het eerst hoorde.

In een verder ontspannen kerstvakantie had ik de gelegenheid om met een zekere regelmaat CNN te kijken. Zo aangenaam als de vrije dagen met mijn gezin waren, zo verbijsterend was het schouwspel op dit nieuwskanaal. Een journalist had een boekje – Fire and Fury getiteld – opengedaan over het presidentschap van Donald Trump en dat loog er niet om.