Berichten geschreven door Gert-Jan Segers

Bij alles wat ik doe, is er vaak die knagende vraag: is het wel goed genoeg? Dankzij het evangelie durf ik die vraag inmiddels wel te beantwoorden. Niets van wat ik doe, is goed genoeg, maar dat is – Goddank – goed genoeg.

Nadat we vorige week het regeerakkoord hebben gepresenteerd, waarin goed zichtbaar is dat de ChristenUnie aan tafel zat, is het deze week tijd voor de namen die namens de ChristenUnie in het kabinet zitting zullen nemen.

Zojuist hebben we het regeerakkoord gepresenteerd. Meer dan 100 dagen hebben Carola en ik gesproken met de onderhandelaars van VVD, CDA en D66.

Zoals een wielrenner bij de dag leeft en na een zware bergetappe het cliché bezigt dat 'Parijs nog ver weg is', zo heb ik al wekenlang mijn dagelijkse loopje tussen fractiekamer en de Stadhouderskamer.

De afgelopen tijd hebben veel mensen hun zorgen gedeeld over het steeds maar stijgende eigen risico in de zorg. De zorg en het eigen risico waren ook belangrijke onderdelen van de ChristenUnie-campagne, omdat ook wij ons hier grote zorgen over maken. Als we niets doen, wordt het eigen risico door de stijgende zorgkosten alleen maar hoger.

Prinsjesdag is ieder jaar weer een mooi feest van onze democratie - zelfs als de begroting van het demissionaire kabinet 'beleidsarm' is. Het is bijzonder om de Koning in de 'verenigde vergadering van de Staten-Generaal' (Eerste en Tweede Kamer samen) de troonrede te horen voorlezen.

Terwijl de onderhandelingen nog in volle gang zijn, is het politieke seizoen weer begonnen. Het huidige kabinet van VVD en PvdA presenteert volgende week een begroting, Kamerleden dienen alweer tal van moties in en in debatten kruisen verschillende partijen weer de spreekwoordelijke degens. Tegelijkertijd gaan de coalitie-onderhandelingen gewoon door.

Na een korte zomerbreak zitten er alweer bijna twee weken van onderhandelen op. De laatste keer dat ik u schreef – vlak vóór die onderbreking – had ik het onder meer over de vertrouwelijkheid waarin we als onderhandelaars met elkaar praten. Tijdens onderhandelingen moeten politieke partijen de kaarten open op tafel kunnen leggen. Ook als het gaat over lastige onderwerpen, waarover heel verschillend wordt gedacht. En die zijn er, dat weet u.