Er vinden zoveel gebeurtenissen in een dergelijke week plaats, dat je bij wijze van spreken je (tijds)oriëntatie even kwijt bent. De vliegramp heeft indruk gemaakt. Al blijft het wel leed op afstand. Letterlijk en figuurlijk. Het komt wel dichterbij als je de verhalen hoort over mensen die zijn omgekomen. Waaronder ook een aantal mensen uit mijn woonomgeving (Zwolle, Heerde). Ik begrijp overigens goed dat de situatie van de enige overlevende van de ramp, de negenjarige Ruben, in de media veel aandacht heeft gekregen. Wat ik niet begrijp is dat er door bepaalde media zo makkelijk over privacygrenzen heen wordt gelopen.

De Telegraaf ging daarin heel erg ver. Mede vanwege de spontaan ontstane commotie werd door de hoofdredacteur min of meer excuses aangeboden. Het bleef wel vaag: een contact dat onverwacht tot stand kwam. Wil het best geloven, maar dan is het toch nog geen automatisme dat dit direct op de voorpagina van de krant wordt gezet? Het was niet alleen de Telegraaf die over grenzen heen ging. Wat mij opvalt is dat de media (ik generaliseer nu wat, maar goed) zo moeilijk met kritiek kan omgaan. Er wordt vaak erg defensief gereageerd. Hans Laroes (hoofdredacteur NOS-Journaal) vond ik daarin een goede uitzondering.

En de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) hoor je in dit soort situaties vaak helemaal niet. Ik las wel ergens (bron: ND van 15 mei) dat de secretaris van het bestuur over de discussie over Ruben had gezegd dat de NVJ "niets wil opleggen noch achteraf een waardenoordeel geven over journalistieke afwegingen". Wat een slappe hap. Voorzitter Elzerman heeft toch ethiek in zijn portefeuille? Laat je dan namens de beroepsgroep horen en zien in dit soort discussies. Past ook goed bij bij het thema van de komende jaarvergadering van de NVJ in de Efteling (11/6): vakmanschap is (g)een sprookje.  Zag op de site van de NVJ een enquête staan met de vraag: wat zou u doen als NVJ? Bij deze mijn bijdrage ingeleverd. Ben geen lid. Hoop dat het mag.

Veel discussie deze week ook over de situatie van staatssecretaris Jack de Vries. Ik wist er tot dinsdagmorgen niet van. Diezelfde morgen is er bij de ChristenUnie een soort missive uitgegaan om terughoudend te zijn in reacties. Het gaat hier om een schrijnende privésituatie. Je kunt snel een woord teveel spreken. Dat is zeer pijnlijk voor de betrokkenen. Helemaal privé was de sitiatie niet vanwege de werkrelatie die in het geding was. En ook vanwege de portefeuille van de staatssecretaris (o.a. personeel- en integriteitsbeleid). Al met al denk ik dat staatssecretaris de Vries terecht heeft besloten  af te treden. Pijnlijk maar verstandig, zoals de minister van Defensie vrijdag aangaf. Ik ga er eerlijk gezegd van uit dat de opengevallen plaats door het vertrek van de Vries niet meer ingevuld zal gaan worden.

Het reddingsplan van de Euro van vorig weekend kreeg - door alle ontstane commotie in de rest van de week - niet meer zoveel aandacht. meer. Wel is er in de Tweede Kamer nog over gedebatteerd. Zo goed als alle fracties (waaronder de ChristenUnie) hebben het reddingsplan goed gekeurd. Veel andere keus was er niet. Blijft wel een heftige kwestie. Achterover leunen is er niet bij. Goed om te zien dat landen als Portugal en Spanje deze week lieten zien hun verantwoordelijkheid te willen nemen. Dat is ook in ons land nodig. Al staan wij er wel veel beter voor dan dit soort landen. Komende donderdag komen de doorberekeningen van het CPB van de verkiezingsprogramma's naar buiten. Dan zal er ook meer duidelijkheid zijn over de precieze impact van de diverse verkiezingsprogramma's. Ik ben er van overtuigd dat de ChristenUnie hier goed uit zal komen. Zowel voor de korte als de lange termijn. Donderdag weten we meer.

Toen woensdagmiddag de campagne werd stilgelegd stond ik met de grote ChristenUnie-campagnebus in Lelystad. Flevoland was de eerste provincie die we zouden aandoen. Dat ging dus niet door. Vrijdag zouden we naar Overijssel gaan. Ook dat ging niet door. Wel die dag nog een overleg in Amersfoort gehad. Zaterdag zou ik zelf in Overijssel op pad gaan. Ook dat kon niet door gaan. Ik hoop dat in de komende tijd er nog wat ruimte is om deze provincies alsnog te bedienen. Een deel van de vrijgevallen tijd heb ik gebruikt ter voorbereiding van de verdediging van het initiatief wetsvoorstel kraken en leegstand dat ik met de mede indieners ten Hoopen en van der Burg komende dinsdag in de Eerste Kamer mag verdedigen. Er wordt direct aan het eind van het debat (verwachte eindtijd 23.00 uur) gestemd.

Aanname van dit wetsvoorstel zou een historisch moment zijn. Nederland krijgt dan een algeheel kraakverbod. En gemeenten worden aanvullende instrumenten aangereikt om leegstand van woningen/kantoorgebouwen aan te pakken. Zo hoort het. Een duidelijke norm stellen (blijf van anderen hun bezittingen af), maar niet de ogen sluiten voor langdurige leegstand van panden. Maar dan wel een leegstandsaanpak die democratisch gelegitimeerd is. Daar hoort kraken niet bij.

Ik zou bijna nog vergeten iets te zeggen over de nieuwe Britse regering. Dat ging deze week opeens heel erg snel. Ik ben zeer benieuwd hoede combi Cameron/Clegg het zal gaan doen. Er zal fors bezuinigd moeten worden. Grappig om te lezen dat er een verbod is gekomen om tijdens regeringsvergadering een gsm of Blackberry te gebruiken. Hoe zouden onze vergaderingen eruit zien als er een dergelijk verbod zou zijn? Ik heb overigens niemand het woord betutteling voor dit verbod horen gebruiken. Waarschijnlijk een typisch Nederlandse reactie als het woord verbod valt.