Minister Van Middelkoop wil dat Nederland toch weer gaat nadenken over een nieuwe militaire missie naar Uruzgan. Wat vindt u?
,,Ik vind dat we als kabinet even pas op de plaats moeten maken, en nog zeker geen besluit moeten nemen. Er is nu draagvlak voor een missie met politietrainers, maar het kabinet vindt dat er straks in de nieuwe Kamer ook brede steun moet zijn. Intussen zitten we als regering in een denkproces, om serieus te bekijken hoe de wens van de Kamer invulling kan krijgen. Het is niet per se nodig om met een besluit te wachten tot er een nieuw kabinet is, wanneer het demissionaire kabinet en de nieuwe Kamer het na 9 juni met elkaar eens zijn. Wat ik als ChristenUnieleider vind van een nieuwe missie in Uruzgan? Nou, rond dit thema ben ik vooral vicepremier, dus hierover laat ik graag de huidige fractie aan het woord. Het lijkt me verstandig om die zorgvuldigheid te betrachten. Ik zit straks wel in de nieuwe Kamer, daar heeft u gelijk in. Er komt dus ook een moment waarop ik me uit zal spreken. Dat is echter niet nu.’’

De verkiezingscampagne spitst zich steeds meer toe op economische thema’s. Dreigen de immateriële kwesties waarmee de ChristenUnie zich juist onderscheidt van andere partijen, hierdoor niet op de achtergrond te raken?
,,Ik denk dat we vooral kunnen opvallen door onszelf te zijn. Natuurlijk is het wel een uitdaging om naast de crisisaanpak die andere onderwerpen telkens te agenderen. Maar als ik naar ons verkiezingsprogramma kijk, dan komen ook de immateriële kwesties uitgebreid aan bod. Bovendien is er een behoorlijke kiezersgroep die echt bij de ChristenUnie hoort: de mensen die sociale gerechtigheid hoog in het vaandel hebben staan en wat dat betreft progressief zijn te noemen, maar die evenzeer hechten aan conservatieve waarden als de bescherming van het leven. Die combinatie van progressief en conservatief vind je alleen bij de ChristenUnie. Verder constateer ik dat er voor ons programma – dus ook wat betreft de immateriële thema’s – veel belangstelling is; m’n agenda zit tot aan de verkiezingen vol.’’

Een lezersvraag van de 91-jarige mevrouw Langelaar uit Apeldoorn: zij belde de redactie, omdat ze niet kan mailen. Volgens haar worden veel mensen – ,,en niet alleen ouderen’’ – gediscrimineerd omdat steeds meer zaken alleen via internet kunnen.
,,Ik vind het heel dapper van deze mevrouw de telefoon pakt en zich niet achter de geraniums laat zetten. Ze snijdt een heel mooi punt aan. Want het is inderdaad zo dat digitale ontwikkelingen heel snel gaan, en dat het niet iedereen lukt daarin mee te komen. Maar er zijn ook veel positieve kanten te noemen. Je kunt – bijvoorbeeld als politicus – via internet heel eenvoudig mensen bereiken waarmee je anders niet in contact zou komen. Ook mijn ouders hebben op hogere leeftijd leren mailen, om zo gemakkelijker met de kinderen te kunnen communiceren. Ik denk dat de worsteling met technologische vooruitgang een probleem van alle tijden is. Waar we op moeten letten, is dat mensen zich niet uitgesloten voelen als ze hiermee niet overweg kunnen. Ik krijg nog steeds veel ‘echte’ brieven, en die worden per post beantwoord. Ik vind daarom dat zeker de overheid ervoor moet zorgen dat burgers ook altijd op andere manieren dan alleen via internet hun zaken kunnen regelen.’’

(1 mei 2010, Nederlands Dagblad / Gerard Beverdam)

Ook een lezersvraag insturen voor André Rouvoet? Mail naar politiek@nd.nl