De onderhandelingen zorgde voor een bijzonder weekje. Zowel maandag als dinsdag gezamelijke onderhandelingen. Beide dagen in het Catshuis. En hoewel vanaf dinsdag het gezamelijke overleg stil kwam te liggen, is er nog wel hard gewerkt. Veel overleggen in eigen kring. Maar ook bilateraaltjes met mijn collegefractievoorzitters Hamer en van Geel. Met sociale partners en andere externe adviseurs. En met het voorzitterschap van de onderhandelingen, de minister-president. Zo kruipen we voorwaarts naar een eindresultaat.

Om me heen bemerk ik een toenemend ongeduld over het uitblijven van een eindresultaat. Dat ongeduld begrijp ik goed. De Telegraaf kopte afgelopen donderdag met chocoladeletters: Beschamend! Ongetwijfeld bedoeld als geseling voor alle onderhandelaars. Hij kwam bij mij wel aan. Maar ik heb liever nu zo'n krantenkop, dan straks als er een eindresultaat bekend is. We spreken over grote onderwerpen. De impact van onze besluiten is groot. Snel klaar zijn is mooi, maar beter is een goed eindeindresultaat. We moeten het wel voor onze politieke verantwoording kunnen nemen.

Deze week ben ik gevolgd door EenVandaag. Zij maken een portret van mij in de serie 'de week van'. Dat wordt iedere zaterdag uitgezonden. Omdat het akkoord er nog niet is, volgen ze mij iets langer. Zo duikt er met enige regelmaat bij mijn activiteiten een cameraploeg op. Vrijdag waren ze er ook bij toen ik in mijn eigen woonplaats Zwolle (samen met collega-kamerleden Eddy van Hijum, Esmé Wiegman, Hans van Leeuwen en Anja Timmer) een werkbezoek aflegde. Dat stond al veel langer in de agenda. Mooi stukje Zwolle-promotie. Nooit verkeerd.

Zaterdagmorgen heb ik met mijn vrouw Marjette meegedaan aan Walk4Water. Voor mij was het de derde keer dat ik meedeed. De vorige twee keer heb ik vijftien kilometer hardgelopen. Dat zat er in deze weken echt niet in. We hebben tien kilometer gelopen op de dijk tussen Lelystad en Enkhuizen. Ook leuk. Er waren dit jaar ca. 600 deelnemers. De opbrengst van deze sponsorloop is bedoeld voor waterprojecten in Liberia. In oktober vorig jaar heb ik met eigen ogen in Ethiopië gezien hoe deze bijdragen het verschil kunnen maken in het leven van mensen. Prachtig om te zien dat er zoveel jonge mensen meeliepen.

Deze week was het debat over de nieuwe concessieperiode voor de publieke omroep. Dat is eigenlijk mijn onderwerp. Ik was er ook al weken mee bezig. Door alle drukte kon ik echter het debat niet doen. Gelukkig was Joël Voordewind voldoende gemotiveerd om het van mij over te nemen. Fijn als je als fractie zo met elkaar omgaat. Hij heeft het goed gedaan. Dank, Joël.