Het debat over de kredietcrisis resulteerde in een aantal Kameruitspraken. Ik heb zelf met de coalitiegenoten een motie ingediend waarin we het kabinet vragen direct na het kerstreces een overzicht naar buiten te brengen van (overheids)projecten die versneld kunnen worden uitgevoerd. Er worden vanuit het kabinet mooie woorden gesproken (de minister-president voorop) over het naar voren halen van projecten, maar als er niet snel keuzen gemaakt worden heeft dat voor de aanpak van de kredietcrisis weinig effect en zal het bij mooie woorden blijven. Tandje erbij dus.

Deze week ontstond er ook enige discussie over de begrotingsregels. Moeten we nu niet of wel in 2010 gaan bezuinigen? Van Geel zette de discussie via een interview in het Financieel Dagblad afgelopen woensdag op scherp. Echt Haags gedoe. De verwachtingen voor 2010 zijn met veel onzekerheden omgeven. Voor 2009 is er geen reden om de begroting aan te passen. Mocht de crisis zich verder doorzetten, dan zullen we in de loop van 2009 met elkaar moeten bespreken wat wijsheid is. Waarom zouden we daar nu al drukte om gaan maken. We kunnen onze energie wel beter gebruiken.

De behandeling van de OCW-begroting verliep rustig. Ik heb het wel eens heftiger meegemaakt. Minister Plasterk nuanceerde zoals verwacht zijn opmerkingen over het verder uitstellen van het maken van een studiekeuze. Hij gaat nu de Onderwijsraad om advies vragen. We wachten het met belangstelling af. Plasterk taste even mis bij vragen van Jasper van Dijk (SP) over de acceptatieplicht. Ik heb hem geadviseerd het Maimonides-arrest (uitspraak van de Hoge Raad uit 1988 over de ruimte die scholen hebben om een eigen toelatingsbeleid te voeren) nog eens na te lezen. Het leek me niet nodig om ook nog even naar het coalitieakkoord te verwijzen.

Ik heb tijdens de behandeling van de onderwijsbegroting aandacht gevraagd voor de stichtingsnormen van scholen. Plasterk heeft aangegeven deze normen te willen verlagen. Dat steun ik. Veranderen van normen duurt wel even. Scholen die in de afgelopen jaren zijn opgericht krijgen vijf jaar om aan de stichtingsnormen te voldoen. Er zijn scholen die dat soms (net) niet halen. Om te voorkomen dat deze scholen voordat de normen zijn verlaagd al zijn verdwenen of zijn opgegaan in een groter geheel heb ik voorgesteld hen acht jaar de tijd te geven om aan de normen te voldoen. In een door een meerderheid van de Kamer gesteunde motie van mijn hand heb ik het kabinet gevraagd in het voorjaar van 2009 met uitwerkingen hiervoor te komen.

Opmerkelijk overigens het aangekondigde initiatief wetsvoorstel van het CDA om nadere inhoudelijke eisen aan het stichten van scholen te stellen. Nu moet een school vooral aan allerlei (hoge) kwantitatieve eisen voldoen wil men van start kunnen gaan. Denk aan de eerder door mij genoemde stichtingsnormen. Als de school van start gaat zijn natuurlijk alle inhoudelijke eisen die wet en regelgeving stelt direct van toepassing.

Eerst leek dat het CDA een aantal inhoudelijke eisen wilde toevoegen aan de nu fungerende stichtingseisen. Tijdens de begroting werd echter gesteld dat het alleen voor de eerste drie maanden na de start van de school zou opgaan. Kortom, veel onduidelijkheid over de preciese inhoud van het initiatief. Ik voel weinig voor stunten met artikel 23 van de GW. Onrijpe plannen naar buiten brengen die de vrijheid van stichting van scholen raakt is niet zo handig. k geef initiatiefnemer Jan Jacob van Dijk het voordeel van de twijfel om met nadere uitwerkingen te komen. In het voorjaar zal hij met nadere uitwerkingen terug komen. Ik ben benieuwd.

Deze week was er ook een hoorzitting over het persbeleid. Het is . me niet gelukt om daar bij te zijn. Ik hoop in de komende week wel bij het overleg met Plasterk hierover te zijn. Ik ben voor het instellen van een innovatiefonds voor de pers en ook voor het instellen van een (staats)commissie die moet nagaan op welke wijze aan de noodlijdende pers tegemoet kan worden gekomen. De marges daarvoor zijn overigens smal. Terecht wil de pers haar onafhankelijkheid vasthouden. Ook hebben we te maken met Europese regels over staatssteun. Blijft staan dat de ontwikkelingen in de wereld van de dagbladen erg zorgelijk zijn. Gelukkig blijkt uit de laatst verschenen brief van Plasterk (gisteren verstuurd) dat hij nu ook vindt dat er iets moet gebeuren.

Deze week is ook het debat over godslastering gehouden. Zoals bekend wil het kabinet het artikel over godslastering in het Wetboek van Strafrecht (artikel 147) schrappen. In plaats daarvan moet de zogenaamde antidiscriminatiebepaling (artikel 137c) verder aangescherpt worden. Namens de fractie van de ChristenUnie heeft Ed Anker aangegeven geen enkele reden te zien om deze weg op te gaan. Wel gaat er van het schrappen van artikel 147 een signaal uit dat godslastering geen probleem zou zijn. Dat wordt naar onze mening niet bevredigend opgelost met een toch wat onduidelijke aanscherping van artikel 137c. Wat ons betreft houden we 'gewoon' vast aan de huidige situatie. Het CDA liet merken wel met het kabinet mee te willen gaan. De PvdA wil het liefst alleen artikel 147 schrappen en is tegen aanscherping van artikel 137c. Tja. Al met al een zeer onverkwikkelijke discussie. Na het kerstreces gaan we er weer verder over spreken.

Ik kon donderdagavond nog met de laatste trein naar huis. Eigenlijk had ik woensdagavond ook naar huis gewild (het was namelijk mijn trouwdag), maar dat zat er vanwege de onderwijsbegroting helaas niet in. Uiteindelijk was ik vrijdagmorgen om 01.15 uur weer thuis (!). Nog geen zeven uur later lag ik al in de tandartsstoel. Gelukkig geen bijzonderheden. De rest van de dag in Amersfoort geweest. Onder meer voor een bijeenkomst met de ChristenUnie-kamerleden (minus Esmé Wiegman die de deze week de klimaatsconferentie in Poznan heeft bijgewoond) en een zogenaamd politiek beraad tussen verschillende geledingen uit de ChristenUnie.

Mijn vrouw Marjette heeft me in Amersfoort opgehaald. We zijn samen gezellig uit eten gegaan. Ik heb in mijn leven best wel eens domme dingen gedaan (nee, ik ga dit niet preciseren), maar niet in de keuze van de vrouw waarmee ik getrouwd ben. Al 22 jaar is ze mijn steun en toeverlaat. Dat mag best wel eens op mijn weblog vermeld worden.