Een stille week met een heftig interview

zaterdag 27 maart 2004 21:45

Het interview met Frénk van der Linden en Pieter Webeling van 'Nieuwe Revu' is behoorlijk intensief en ook erg persoonlijk, mede door de openhartigheid van enkele vrienden die door hen benaderd zijn. Op een aantal punten heb ik daar grote moeite mee, omdat het gaat over zaken die mij diep beroeren en die ik niet zomaar in de publiciteit wil hebben. Na wat heen en weer praten laat ik toch meer van mezelf zien dan ik gewend ben. Misschien is dat wel eens goed...

Maandag 22 maart
Gisteren hoorden we in de kerk dat Prins Constantijn en Prinses Laurentien een zoon hebben gekregen. Wat een tegenstrijdige emoties moeten dat zijn in de Koninklijke familie! In de loop van vanochtend wordt duidelijk dat het Kamerwerk deze week stil komt te vallen. Ik vind dat terecht: in elk geval kan er geen vergadering zijn voordat de officiele herdenking in een Verenigde Vergadering van de Eerste en Tweede Kamer der Staten-Generaal heeft plaats gevonden; dat zal woensdag gebeuren. De uitvaart ('bijzetting') zal pas volgende week (dinsdag?) zijn.
Hét nieuws van vandaag is dat Israel dit weekend Hamas-leider Sjeik Yassin heeft geliquideerd. Gelet op zijn staat van dienst als terroristenleider kan ik er niet rouwig om zijn, maar ik houd wel mijn hart vast voor de gevolgen!
's Middags ga ik al vroeg op pad voor een spreekbeurt in Middelburg, waar ik samen met CDA-collega Wim van de Camp zal spreken op een gezamenlijke avond van de lokale afdelingen van CDA en ChristenUnie. We hebben er uitvoerig met de organisatie over gesproken, maar in goed overleg besloten dit gewoon door te laten gaan. We hebben begrepen dat ook het akbinet 'gewone' externe optredens niet afzegt en volgen die lijn. We treffen elkaar in Rotterdam al in de trein. In Middelburg eten we met de besturen en de avondvoorzitter, Commissaris der Koningin Wim van Gelder. Goeie opkomst, leuk thema (de verzorgingsstaat), prikkelende reacties en een zaalbespreking. Ik noteer dat het CDA geen verdere bezuinigingen op de sociale zekerheid wil! Zo duidelijk wilde woordvoerder Frans de Nerée tot Babberich vorige week woensdag niet zijn!
Gezellige terugreis, ver na middernacht thuis.

Dinsdag 23 maart
In de loop van de ochtend ontvangen we als fractie in een erg stil Kamergebouw de medewerkers van onze Eurofractie. Dat was nu eenmaal afgesproken en dus hebben we het laten doorgaan. De reguliere fractievergadering is naar morgen verzet. We bespreken de a.s. Europese campagne en de rol van de Tweede-Kamerfractie daarin; als politiek leider én woordvoerder Europa zal ik toch ook een aantal spreekbeurten hebben te vervullen. Na de lunch, waarbij ook SGP-medewerkers en collega Kees van der Staaij aanhaken, blijf ik nog een paar uurtjes aan m'n bureau werken; 'k ben hier nu toch... 's Avonds lekker thuis.

Woensdag 24 maart
's Morgens een korte fractievergadering. Na een heel snelle lunch naar de Ridderzaal, waar tijdens een plechtige bijeenkomst van de Verenigde Vergadering Prinses Juliana wordt herdacht. Toespraken van Frans Weisglas, premier Balkenende en Yvonne Timmerman-Buck, de voorzitter van de Eerste Kamer. Mooie muziek.
De middag benut ik om met Arie en Tineke gesprekken te hebben over allerhande fractiezaken. Eind van de middag gaan we naar Paleis Noordeinde voor het rouwbeklag, zoals dat heet. De leden van de Eerste en Tweede Kamer vormen de laatste groep in een hele lange rij, de fractievoorzitters gaan daarbij voorop. Ik kan meerijden met onze senator Egbert Schuurman, zodat we weer eens kunnen bijpraten over zaken die ons beiden ter harte gaan.
Thuis is het een bende: sinds maandag is de schilder in huis bezig. Het wordt wel mooi! In 'Netwerk' aandacht voor de Amerikaanse oud-veiligheidsadviseur Richard Clarke, die uit de school klapt over President Bush en zijn team: ze zouden vóór 11 september 2001 de dreiging van Al Qaida nooit serieus hebben genomen. Dat zal Bush geen goed doen... Ik schrijf nog een aanbeveling voor een boek over verpleeghuiszorg en bereid me voor op het interview met de Nieuwe Revu, dat morgen zal plaats vinden. Ik schat in dat dat best een intensief interview zal worden. En sinds het interview van Leen van Dijke aanleiding gaf tot een langslepende rechtszaak (waarbij hij - terecht - werd vrijgesproken van de beschuldiging van discriminatie), heeft een interview met Nieuwe Revu toch wel een bijzonder tintje. Niettemin heb ik zonder aarzeling toegestemd.

Donderdag 25 maart
Om 10:00 uur ben ik in de Kamer. Vooroverleg met Nico over het interview. Dan ontvang ik een groep basisschool-leerlingen uit Hilversum, die mij perse willen ontmoeten. Enkele kinderen ken ik via via en aangezien er ook nog een paar jongens interviewvragen hebben voorbereid, neem ik even de tijd voor ze. Ze mogen zelfs even in de blauwe stoelen zitten. Dat is natuurlijk prachtig! Ze vragen honderduit.
Nog een informeel gesprek met Kamervoorzitter Frans Weisglas, op zijn verzoek, o.a. over de werkwijze van de Kamer. Daarna ontvang ik samen met Holdijk van de SGP-fractie een delegatie onder leiding van prof. Raimond Dufour; zij willen een 'virtueel proces' tegen de Staat voeren over het drugsbeleid en zoeken mensen die bereid zijn om de rol van verdedigers van het kabinetsbeleid, althans: van een prohibitief beleid, te spelen. Ik vind dat dat niet op de weg van een parlementaire fractie ligt, maar ben wel bereid om bij de collega's van CDA, VVD en SGP te informeren of zij namen van potentiële pleiters kunnen aanleveren.
De rest van de middag gaat heen met het interview met Frénk van der Linden en Pieter Webeling van 'Nieuwe Revu'. Inderdaad behoorlijk intensief en ook erg persoonlijk, mede door de openhartigheid van enkele vrienden die door hen benaderd zijn. Op een aantal punten heb ik daar grote moeite mee, omdat het gaat over zaken die mij diep beroeren en die ik niet zomaar in de publiciteit wil hebben. Na wat heen en weer praten laat ik toch meer van mezelf zien dan ik gewend ben. Misschien is dat wel eens goed... Ik vind ze erg goed in hun voorbereiding en interviewtechnieken en moet voortdurend alert zijn. We zijn bijna 3 uur bezig.
Met Nico meerijden naar Woerden, waar we de fotograaf van de Nieuwe Revu zullen ontmoeten. Dat loopt echter mis en als we elkaar via de telefoon gevonden hebben is het te donker geworden. Morgen een nieuwe poging. 's Avonds doe ik niet veel meer. Het Journaal meldt een drietal (gelukkig valse) bommeldingen op stations, o.a. Amsterdam-Centraal. De dreiging komt dichtbij!

Vrijdag 26 maart
Het geplande werkbezoek van de Commissie voor Justitie aan het Nederlands Forensisch Instituut is afgezegd, evenals de voetbalwedstrijd van het Kamerelftal tegen de bestuurders van Rotterdam, die we voorafgaand aan de wedstrijd Sparta - AGOVV zouden spelen. Jammer, maar begrijpelijk. Ik neem wat rust en doe op m'n gemak wat bureauwerk. 's Middags de fotosessie ergens in de weilanden langs de Oude Rijn.

Zaterdag 27 maart
's Morgens met Arjen mee voor z'n uitwedstrijd in Waddinxveen. 'We' verliezen met 5-2... Na de wedstrijd gaan we samen nieuwe voetbalschoenen voor hem kopen: mooie Nikes! Verder een gewone zaterdag zonder Kamerwerk.
's Avonds hebben we een gezellig etentje van de Woerdense EHBO, waar Liesbeth aan verbonden is als docente.

Labels
André Rouvoet

« Terug

Reacties op 'Een stille week met een heftig interview'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.