Maandag 6 januari

Gisteren lekker afstand genomen van de politiek. Kost me niet zoveel moeite. Fijne kerkdiensten gehad en vrienden ontmoet. Vandaag is het vroeg op. Schrik niet: om 05.30 uur gaat de wekker al af. Ik moet om 09.00 uur in Middelharnis zijn. Na de auto schoon gekrapt te hebben (veel ijs en sneeuw) vertrek ik het nachtelijk donker in. Ik doe er uiteindelijk 3 ½ uur over om in Middelharnis te komen. Veel files en een gladde weg. Oppassen dus. In Middelharnis spreek ik op een docentendag van CSG Prins Maurits over de toekomst van het (christelijke) onderwijs. Ik zal mijn lezing bijwerken en op de site laten zetten. Kort samengevat geef ik aandacht aan de vrijheid van onderwijs (ook een verantwoordelijkheid voor het onderwijs zelf), hekel ik de aanvallen van Zalm, Bos en anderen op die vrijheid en geef ik de school handreikingen om de identiteit van de school te versterken en in de praktijk handen en voeten te geven. Op de studiedag spreek ook nog prof Steven, hoogleraar Orthopedagogiek aan de Rijksuniversiteit in Utrecht. Fijn om zoiets te kunnen doen. De reacties zijn overwegend goed. Leuk om ook Constant van der Heuvel eens te ontmoeten. Hij is docent geschiedenis aan deze school en via mail en telefoon hebben we al heel wat contact met elkaar gehad. Op de school werken overigens ook een (parttime) wethouder van de ChristenUnie en een raadslid. Dat zul je niet zo vaak ergens zo aantreffen. Uiteraard druk ik deze heren de hand. Tegen 13.00 uur weer terug. Ik mis en afslag en kom in het Botlek-gebied terecht. Dat kost me een half uur meer reistijd. Tja. Onderweg telefonisch contact met o.a. voorlichter Nico Schipper (hij is aanwezig bij een werkbezoek van Andre in Rotterdam) en mijn inmiddels oud-collega’s Ton van Leijen en Eddie Bleijenburg van Concent. Ik mis ze wel. Ik word telefonisch nog geïnterviewd door het Katholiek Dagblad. Hard schreeuwend om boven het motorgeluid uit te komen geef ik desgevraagd aan op welke punten de ChristenUnie in haar onderwijsbeleid van het CDA verschilt. Ik noem de merkwaardige opstelling van het CDA rond de discussies over de onderwijsinspectie, ons voorstel om bestuurders van scholen gebruik te kunnen laten maken van een verlofregeling en ons voorstel om studieschuld mede te laten aflossen door maatschappelijke arbeid (als men dat wil overigens).

Thuis gekomen (15.30 uur) strek ik mijn stramme rug. Vrijdag is het er bij het uitpakken van de auto wat ingeschoten. Dat komt niet echt goed uit, kan ik u melden. Ik werk aan een korte verkiezingstoespraak voor vanavond. En voordat ik het weet zit ik al weer in de auto op weg naar Bunschoten-Spakenburg. Ik kan meerijden met bestuurslid en plaatsgenoot Evert Jansen. Dat scheelt. We hebben een uitstekende avond in Bunschoten-Spakenburg. Een totaal afgeladen zaal (meer dan 200 mensen zeker) en het programma verloopt goed. Andre Rouvoet, plaatselijk ChristenUnie-wethouder Melis van der Groep en ik krijgen we ruimschoots gelegenheid om veel ChristenUnie-standpunten neer te zetten. Zowel Andre als ik houden ook nog een toespraak. De reacties zijn erg goed. Ik hoop dat ook in dit dorp het ChristenUnie-gevoel weer terug is. We hebben een boodschap voor het Nederlandse volk en die boodschap verdient steun. Vanavond waren er ook veel jongeren. Ook dat motiveert. Tegen middernacht weer thuis. Nog wat bijpraten met Marjette en dan voldaan naar bed. Het was me het daagje wel. Morgen verder.

Dinsdag 7 januari

Ik kan gelukkig vanmorgen even wat rustig aan doen. Marjette is werken. Ik breng Lotte en Karen naar school. Het is erg koud. Echt weer om folders op straat uit te delen, maar niet heus. Ik lees thuis de kranten door en werk weer enige (mail)post weg. Dat blijft maar terugkomen. Er zitten ook vragen bij van burgers over bepaalde onderwerpen en van bladen om verschillen tussen partijen duidelijk te krijgen. Goed als mensen je/ons weten te vinden. Ik heb contact met het ChristenUnie-crisiscentrum in den Haag. We nemen de belangrijkste punten door en er worden weer een aantal nieuwe afspraken gemaakt. Ik zal op de dag van de verkiezingen ’s-middags nog op televisie komen (een discussie over geloof en politiek) en ik zal volgende week ook nog naar een discussie over hoger onderwijs gaan bij Hogeschool Windesheim. Daar komt ook Emiel Ratelband en dat wil ik ook wel eens meemaken. Voor de rest hoor je overigens niets van deze man, realiseer ik me opeens. Als dat zo doorgaat heeft Australië er binnen een paar weken een poffertjesbakker bij. Ik zal mijn in de jaren’50 naar dat land geëmigreerde oom Adriaan vast waarschuwen! André is vandaag erg druk. Interviews in den Haag, een bijeenkomst bij het dagblad Tubantia in Enschede en last but not least vanavond het ND-debat in Zwolle. Aan het eind van de middag spreek ik hem nog daarover. We eten samen met voorlichters Nico en Marco een hapje in het Postiljonhotel in Zwolle. De lijn voor het debat is helder. André is wat gespannen, maar dat vind ik niet vreemd. Hij mag echter weten dat er veel voor hem gebeden wordt en ook dat hij het tot nu toe gewoon erg goed doet. Iets om dankbaar voor te zijn. We hebben dan ook een boodschap die de moeite waard is om uit te dragen.

Eigenlijk wat te laat vertrek ik om 18.40 uur uit Zwolle om naar Onstwedde te gaan. Dat is een plaatsje dat hoort bij de gemeente Stadskanaal. Het weer valt nog mee, maar de reis is lang. Omdat het plaatsje bij Stadskanaal niet op de borden staat aangegeven is het nog even zoeken voordat ik op de juiste weg zit. Net voor 20.00 uur bereik ik de zaal waar ik moet spreken. Ook hier weer erg veel mensen. Fantastisch. Zelfs het slechte weer verhinderd mensen niet om te komen. Ik heb veel spreektijd. Lekker om eens goed wat neer te zetten. Met de zaal kijk ik terug naar de afgelopen maanden. Ik herinner de mensen er aan dat het kabinet niet op inhoudelijke verschillen van mening over het te voeren beleid, maar op persoonlijke tegenstellingen is gevallen. In de week dat prins Claus werd begraven. Met de verkiezingen van 22 januari ontstaan er nu weer nieuwe kansen om iets te doen aan de vele witte plekken die in het voorgenomen beleid van het kabinet Balkenende zaten. In het bijzonder ook op sociaal terrein. Als ChristenUnie hebben we daarvoor ideeën genoeg. Er valt nog veel te herstellen in dit land. De sporen van acht jaar paars zijn nog lang niet uitgewist. Dat vraagt wel de nodige ambitie. Bij dit kabinet hebben we dat node gemist. Na de pauze is er voldoende gelegenheid om in te gaan op vragen van uit de zaal. Al met al ook hier weer een prima bijeenkomst. Ik lees in kranten dat dit soort avonden niets zouden voorstellen. Je moet op de televisie zijn, dat telt pas. Ik zal niet ontkennen dat dat ook belangrijk is. Vanavond is gelukkig Tineke Huizinga bij het Elfde Uur. Maar ook dit soort avonden hebben hun waarde. En zullen wat mij betreft nooit geschrapt kunnen worden. Ik vertrek in de sneeuw naar huis. Onderweg telefonisch contact met André, die terug kan kijken op een goed optreden bij het ND-debat. Hij klinkt zichtbaar opgelucht. Later hoor ik via de autoradio een aantal fragmenten van het debat bij Met het Oog op Morgen. Ik applaudisseer verbaal mee (ja,ja handen aan het stuur in de sneeuw) als ik André scherp afstand hoor nemen van Gretta Duisenberg, die terroristische aanslagen in Israël vergoelijkt heeft. . Deze dame misbruikt haar diplomatieke paspoort. Innemen dus. Vandaag heeft de ChristenUnie daarover ook Kamervragen gesteld. Balkenende komt in eerste instantie niet veel verder dan dat het niet van een goede smaak getuigt. Ook wat betreft de abortuswetgeving is zijn reactie niet overtuigend. Op dit punt valt van het CDA niet erg veel te verwachten. Bas van der Vlies probeert met speels taalgebruik de ChristenUnie weer links te positioneren. Dat doet hij slim, maar het begint me wel steeds meer te irriteren. Vanavond heb ik nog tegen de zaal gezegd dat ik niets heb met de uitgesleten termen ‘links’ en ‘rechts’, maar als men ons vanwege ons sociale beleid en ons opkomen voor Gods Schepping ‘links’ wil noemen, men dat dan maar doen moet. Het weer wordt ondertussen steeds slechter. Ik kruip naar huis. Mis (dat begint op te vallen) opnieuw een afslag en kom daarom nog later thuis. Ik ben ruim over 00.30 uur thuis. Drink nog even wat en zie een stukje van de herhaling van Nova. Maxime Verhagen (CDA) zet zich af tegen de PvdA. De argumentatie is niet sterk, maar het CDA ziet natuurlijk ook dat de PvdA in de peilingen sterk aan het stijgen is. Beoogt coalitiepartner VVD zakt echter wat weg. Het wordt steeds spannender de komende dagen. Moe maar voldaan kruip ik naast Marjette in bed. In de wetenschap dat André morgenochtend om 07.00 uur al weer in een ontbijtprogramma op televisie zal verschijnen. Ik zal dat niet zien, weet ik nu al zeker. Welterusten.

Woensdag 8 januari
Op moment dat André Rouvoet al in een televisiestudio zit (ontbijtprogramma) draai ik me nog een keer om. Mag er enig verschil zijn tussen een lijsttrekker en de nummer 2 op de lijst. Het was ook erg laat gisteravond. Maar daar had André ook mee te maken, realiseer ik me. Ik werk s’-morgens mijn dagboek bij en verzorg wat correspondentie. Er blijven vragen en verzoeken binnenkomen. Om u een indruk te geven. Ik autoriseer (zo nomen ze het goedkeuren of bij werken van een afgenomen interview) een artikel voor de Zwolse Courant van aanstaande zaterdag. Ik heb contact met het blad Binnenlands Bestuur en geef aan dat als ik het voor het zeggen had ik gemeentebesturen de financiële ruimte zou blijven geven om eigen beleid te maken. Geen afschaffing van de OZB dus. Er worden afspraken genoteerd voor een Radio 1-interview volgende week over waarden en normen. Ook zal ik op de verkiezingsdag op televisie over dat onderwerp iets mogen zeggen. Allemaal unieke kansen om het ChristenUnie-geluid uit te dragen. Aan het begin van de middags werk ik nog wat aan lezingen die gehouden moeten worden en neem ik het aangepaste financiële plaatje van de ChristenUnie tot me. Dat ziet er solide uit. Een politieke partij moet namelijk niet alleen inhoudelijk zijn zaken voor elkaar hebben. Ondanks een forse bezuiniging (8,1 miljard) weet de ChristenUnie nog erg veel geld vrij te spelen voor investeringen in de zorg, veiligheid, onderwijs, openbaar vervoer, natuur en milieu, ontwikkelingssamenwerking en het gezinsbeleid. Zo hoort het. Ik heb hierover ondermeer contact met Reinier Koppelaar (fractiemedewerker en nummer 7 op de lijst), die op de achtergrond heel veel werk verzet. Niet alleen op de achtergrond: hij is regelmatig op pad voor verkiezingsavonden en forums. Nu we het daar toch over hebben: zowel vanuit de Kamerfractie als het partijbureau wordt door heel veel mensen – voor het grote publiek vaan onbekende namen – kei, en keihard gewerkt. Zonder hun steun zouden wij als kandidaten op de lijst niets zijn. Zo, dat heb ik gezegd.

Op naar Kampen. Daar zit ik een uur lang live in een radioprogramma. Volop kansen om te spreken over wat me beweegt om in de politiek actief te zijn, mijn keuze voor de ChristenUnie en de inhoud van ons programma. De tijd vliegt om. Ik tref bij de lokale omroep in Kampen actieve mensen aan. De interviewer heeft zich ook goed voorbereid. Dat maak ik wel eens anders mee. Daarna razendsnel naar Hoogeveen. Daar zal ik spreken op een bijeenkomst. Helaas geen tijd meer om te eten. Al heb ik wel een deel van de gisteren in Groningen gekregen koek meegenomen. Dat smaakt goed. Ik ben op tijd in Hoogeveen maar vanwege een verkeerde meegekregen routebeschrijving dool ik enige tijd door deze plaats. Te laat ben ik bij de zaal. Daar is men alvast begonnen. Gelukkig doen de mensen niet moeilijk over mijn wat verlate komst. De zaal zit overigens stampvol. Er zijn ook verscheidene jongeren. Dat is me de laatste avonden meer opgevallen. Ik spreek de zaal een half uur toe en ontmoet een luisterend oor. Er komen tijdens de discussie kritische vragen (o.a. over het landbouwbeleid, het zogenaamde linkse imago van de ChristenUnie en onze opstelling in de dreigende oorlogssituatie in Irak). Ik waardeer het wel als er stevig doorgevraagd wordt. Voordat je het door hebt is het al weer 22.30 uur. Nog wat nagepraat met o.a. een ChristenUnie-statenlid en een raadslid uit Hoogeveen. Vanuit dezelfde gemotiveerdheid werken we elk op ons eigen bestuurlijk niveau aan de politieke opdracht die we als christenen hebben. Sneller thuis dan een dag eerder. En gelukkig ook wat minder gespannen rijden. Ik hoor in de auto nog fragmenten van het grote lijsttrekkersdebat in Rotterdam. Thom de Graaf (D66) geeft commentaar op het verloop van het debat. Hij ervaart nu waar wij altijd last van hebben: wat weggedrukt te worden in de media vanwege het feit dat alleen de ‘groten’ (nou ja, Herben zat er ook bij) voor dat soort debatten uitgenodigd worden. Vervelend maar het is niet anders. De peiling is ook niet zo positief voor ons. We laten ons daar echter niet door ontmoedigen. Hoofd omhoog (letterlijk en figuurlijk) en doorgaan waar we toe geroepen zijn. André heeft vanavond in Lopik weer een uitstekende avond gehad (meer dan 200 aanwezigen) en ook andere ChristenUnie-kandidaten kunnen terugzien op een goede verkiezingsavond. In dat spoor verder. Ik bezoek aan het eind van deze lange dag nog even de verjaardag van onze domineesvrouw, Nel Messelink. Daar is Marjette ook aanwezig. Even afkicken van de politiek. Nou ja, zoals te voorspellen is er belangstelling voor mijn politieke bezigheden. En het voelt wel goed als ook je directe omgeving zo meeleeft. Laat naar bed (01.00 uur).

Donderdag 9 januari
En dan is het donderdag. In dit soort weken word je geleefd, dat is duidelijk. Ik begin de dag met de kranten te spellen. CDA schuift op naar PvdA, maken de verschillende kranten duidelijk. Het zijn boeiende tijden. Marjette gaat vandaag weer werken en ik kan de kinderen weer naar school brengen. Zo zie ik de kinderen nog eens. In dat opzicht is het zwaar deze weken. Ik heb nog geen avond thuis gegeten. Zoals het er nu naar uitziet zal dat mogelijk zaterdagavond even kunnen. Voordat ik weer naar een volgende spreekbeurt vertrek. Toch voel ik me er goed bij. Thuis pakken ze het ook prima op. Zowel Marjette als de kinderen. We weten waar we het met elkaar voordoen. Een absolute voorwaarde om op dit niveau te kunnen functioneren. Ik heb vandaag het geluk dat ik pas even na 14.00 uur van huis zal vertrekken. Dat biedt me weer gelegenheid een aantal zaken via telefoon en mail af te werken. Ook schrijf ik mijn belevenissen van de dag ervoor op papier en zet ze nu zelf op mijn website. Die vaardigheid heeft Frank Visser me geleerd. Als het om mails gaat ontvang ik een uiterst negatieve mail over het standpunt van de ChristenUnie dat we het homohuwelijk zouden willen afschaffen. Ik mail de desbetreffende personen vriendelijk terug en geef enige uitleg bij ons standpunt daaromtrent. Uit de reactie die ik terugontvang blijkt dat deze mensen helemaal niet op een inhoudelijke standpuntuitwisseling zitten te wachten. Over het hebben van respect voor elkaar gesproken!

’s-Middags eet ik nog met Lotte en Karen. Op een bepaald moment realiseer ik me dat ik echt weg moet. Ik realiseer me ook dat ik nog met mijn spijkerbroek aanloop. Daar kan ik niet mee naar een verkiezingsavond. Razendsnel hijs ik me in mijn nette pak en ren naar de bus. Laat de bus nu net wat laat zijn. Dat komt goed uit. Ik koop bij de Bruna bij het station een paar pockets (Cees Nooteboom, Renate Dorrestein). Tijdens treinreizen wil ik graag wat te lezen hebben. Rond 16.30 uur ben ik in Zotermeer. In het Mercurehotel bij het station wordt mij een interview afgenomen door Hans Valkenburg voor CV-Koers. Het is bedoeld voor het februarinummer en gaat over de vrijheid van onderwijs. In een uur tijd komen een groot aantal aspecten van de onderwijsvrijheid aan de orde. Hans is tevreden over de hoeveelheid copy die het hem oplevert. Hij heeft eerder teveel dan te weinig. Intussen is Joke Torn aangekomen. Joke is werkzaam bij de fractie van de ChristenUnie en voorheen jarenlang werkzaam bij het GPV. Joke woont in Zoetermeer en we hebben afgesproken ergens te gaan eten. Ze heeft met zorg een ‘goede chinees’ uitgezocht. Dat smaakt. Na het overslaan van de maaltijd van gisteren, vind ik dit wel op zijn plaats. Met volle maag vertrekken we uiteindelijk naar de zaal waar de verkiezingsbijeenkomst gehouden wordt. Joke had ingezet op 20 a 30 mensen. Dat zou een diepterecord voor deze week zijn. Het zijn er gelukkig veel meer. Ik schat zo’n 100 mensen. Afkomstig uit Zoetermeer en wijde omgeving. Er zijn ook statenleden en raadsleden aanwezig. Ik tref ondermeer Statenlid Evertse aan (die houdt nog een wervende toespraak voor de statenverkiezingen van 11 maart a.s.) en ChristenUnie-wethouder Titia Cnossen uit Berkel en Rodenrijs. De sfeer is prima. Er zijn ook weer jongeren. Dat doet me goed. Ik kan mijn verhaal neerzetten en na de pauze is er nog gelegenheid voor wat vragen. Omdat ik mijn trein moet halen is op een bepaald moment de voorzitter onverbiddelijk. Dank daarvoor. Ik haal mijn trein nog (ook 10 minuten vertraging) en ben om 00.15 uur in Zwolle. Onder weg nog telefonisch contact met Nico Schipper en Marco Boers (kijken terug op een prima avond met Andre en Leen in Putten) en Reinier die aan een debat voor studenten in Utrecht heeft deelgenomen. Hij schuift rond 00.00 uur nog in Utrecht over de grachten rond. Met de taxi naar huis. Het hele huis slaapt (gelukkig) al. Dat doe ik enige tijd later ook. Weer een campagnedag gehad.

Vrijdag 10 januari
Ik kan gelukkig vanmorgen iets uitslapen. Marjette brengt de kinderen naar school. Om 09.00 uur ben ik er wel uit. Op zoek naar de dagbladen. Wat een ochtendreflex is dat op dit moment. Gezellig drink ook een kopje koffie met Marjette. Dat was al weer even geleden dat we dat gedaan hadden. Voor het thuisfront zijn deze dagen ook erg heftig. Gelukkig trekken we het goed met elkaar. Ik heb het vandaag wat rustiger. Dat betekent wel dat ik ’s-Morgens en een deel van de middag aan een aantal bijdragen werk en eens wat troep opruim. Ik moest in mijn studeerkamer over de stapels papier heenstappen. Er liggen ook nog een aantal raamposters op de grond, die ik nog in mijn omgeving wil uitdelen. Ik heb er nog maar weinig gezien. Ook niet van andere partijen, overigens. Andre is vanavond op 2Vandaag. Morgen overigens ook. Ik vertrek in de loop van de middag naar Voorthuizen. Daar is de nieuwjaarsbijeenkomst van Gave. Een organisatie die zich bezighoudt met werk onder vluchtelingen. Onder meer kerken activeren en ondersteunt daarin. Zie www.gave.nl als je daar meer over wilt weten. Van harte aanbevolen. Gave is het enige bestuur waar ik na mei in ben gestapt. Er waren meer verzoeken, maar ik heb alleen hen uitgekozen. Het werk spreekt me geweldig aan en de mensen die bij Gave betrokken zijn eveneens. Wat een bewogen mensen. Ondanks het feit dat ik weer terug ben in de Kamer heb ik besloten bij dit bestuur te blijven. Ik ben zelfs gevraagd voorzitter van het bestuur te worden. De situatie van Gave overziend heb ik besloten dat te doen. Het zal ongetwijfeld passen en meten met de tijd worden, maar ik wil ook niet helemaal ingesloten worden door de Haagse kaasstolp. Het is een ontmoeting van een paar uur. We zingen en bidden met elkaar, nemen afscheid van een paar mensen (waaronder de voorzitter Henk vd Velde die vanaf het begin bij Gave betrokken is geweest) en eten ook met elkaar. Heerlijke gerechten die door een paar enthousiaste mensen zijn klaargemaakt. Ik krijg ook nog kort de gelegenheid de mensen toe te spreken. Heerlijk om even de campagne te onderbreken en je te laven aan even iets heel anders. Nou ja, iets heel anders. Mijn motivatie voor dit Gave-werk is hetzelfde als voor de ChristenUnie. Als christen wil ik graag dienstbaar zijn in Gods koninkrijk. En daaraan zitten heel wat verschillende facetten. Thuisgekomen (deze keer wat vroeger: 22.40 uur) zie ik op de peilingen dat de ChristenUnie op 5 zetels staat. Dat is een echte opsteker. Het blijven maar peilingen, maar liever omhoog dan omlaag uiteraard. Ik bel met André en voorlichter Nico die in Veenendaal zijn. Zij kijken ook op een fijne en druk bezochte avond terug. Wat dat betreft hebben we deze campagne helemaal niets te klagen. André maakt weer de ene grap naar de ander door de telefoon. Hij zit goed in zijn vel, dat merk je. Gelukkig maar. Nog ruim een week volhouden. Morgen heb ik overdag de Nationale Gebedsdag in Zwolle op mijn programma staan. Ik mag het gebedsblok ‘overheid’ inleiden. ’s-Avonds samen met Tineke naar Hattem. Daar zal ook Gerald Troost optreden. Ik kijk er al naar uit. Wat een geweldig vak heb ik toch eigenlijk.

Zaterdag 11 januari
Tegen 09.00 uur vertrek ik van huis naar de WRZV-hallen in Zwolle. Daar zal een van de vijf bijeenkomsten van de Nationale Gebedsdag gehouden worden. De ChristenUnie is een van de dragende partijen van deze gebedsdag. Ik ben gevraagd het gebedsblok overheid in te leiden. Voordat het programma begint is er eerst nog een samenzijn met enkele voorgangers om voor de gebedsdag te bidden. Ik ben daar ook bij. Het is geweldig om te zien als een uur later de WRZV-hallen vol begint te lopen. Uiteindelijk zijn er 900 mensen op de gebedsbijeenkomst in Zwolle bijeen gekomen. In heel Nederland blijken er uiteindelijk ruim 3000 bidders bijeengekomen te zijn. Geweldig. In Zwolle is ook nog eens een speciale bijeenkomst voor jongeren opgezet. Ik ervaar de bijeenkomst als een warm bad. Er is – helaas - zoveel verdeeldheid onder christenen. Hier worden grenzen overstegen. Vanuit het besef dat we ons met elkaar in moeten zetten voor het welzijn van ons land. Daar hoort ook ons gebed bij. Na korte inleidingen wordt er steeds in groepen van vijf a zes mensen gebeden. Het treft mij dat bij het gebedsblok overheid in mijn groep ook voor mij persoonlijk gebeden wordt. In de pauze is het erg druk bij de ChristenUnie-stand. Als medeorganisator mogen we hier staan. We ontvangen veel adhesiebetuigingen. Ook mensen die aangeven weer terug te komen naar de ChristenUnie. Hartverwarmend.

Ik ben s’-middags nog even thuis. Kan ook weer eens thuis met het gezin eten. Dat is fijn. ’s-Avonds heb ik een spreekbeurt in Hattem. Samen met Tineke Huizinga. Leuk. Het is de eerste keer deze campagne dat we samen op pad gaan. De avond is speciaal bedoeld voor jongeren. Gospelzanger Gerald Troost (www.geraldtroost.nl) is er ook. Mede om die reden weet ik mijn dochter Esther, haar vriendin Lidewij en zoon Aron mee te krijgen. Het is een prima avond. Al ontbreekt het politieke debat. Als afsluiting van de week vind ik dat niet zo erg. Gerald Troost geeft aan op de ChristenUnie te gaan stemmen. Hij was zwevende kiezer, maar de bijdragen van Tineke en mij hebben hem overtuigd. Dat is leuk. Dat er nog maar velen mogen volgen. Ik bedank de Hattemse ChristenUnie-mensen voor de fijne avond en ben nog redelijk op tijd thuis. Heerlijk, morgen zondag. Daar zie ik naar uit. In onze gemeente vieren we het avondmaal. We kunnen als ChristenUnie terugkijken op een goede campagneweek. Moge de Here ons volgende week ook verder zegenen in ons werk. Maar nu eerst een dag rust. Onze campagne stopt even. Maandag verder.