Dagboek Arie Slob week 04 2003
dinsdag 21 januari 2003 11:17
We zijn dankbaar voor de mogelijkheden die we gekregen hebben om de ChristenUnie neer te zetten. Een uitgesproken christelijke partij die zich sterk wil maken voor de doorwerking van Bijbelse waarden op het domein van de overheid. Mogelijk een tegendraadse boodschap in de tijd waarin we leven, maar wel een boodschap die steun verdient. Kies daarom komende woensdag niet voor de macht, maar op lijst 8. Welterusten.
Maandag 20 januari/b>
We zijn de laatste dagen van de campagne ingegaan. Gisteren voluit genoten van de rustdag. Ik was erg moe. Niet gek na al die inspanningen van de afgelopen weken. Nog even volhouden. Gistermorgen genoten van een hele fijne kerkdienst. Onze predikant preekte over ‘de liefde’. Een indringende preek. ’s-middags op karen gepast en ’s-Avonds met Esther naar Godfashion geweest. Geweldig om daar met zo’n 2000 jongeren bij elkaar te zijn. Zie voor foto’s ed: www.godfashion.nl. Heel bemoedigend.
Vandaag weer voluit bezig zijn met politiek. Het programma is te doen. In de middag naar Hengelo om bij RTV Oost mijn gezicht te laten zien in het programma Forum. ’s-Avonds een spreekbeurt in Apeldoorn. Overdag gebruik ik de beschikbare tijd om mijn dagboek bij te werken en post weg te werken. Ik mail met een aantal mensen die mij vragen hebben gesteld. Ik ontvang ook een groot aantal mails van docenten maatschappijleer die de nieuwe Tweede Faseplannen bekritiseren. Naar mijn mening terechte kritiek. Ik beloof ze me sterk te maken voor hun vak. Dat heb ik in 2002 ook al een keer gedaan. Jammer dat het nu weer nodig is. We hadden toen duidelijke afspraken gemaakt. Vandaag heeft de ChristenUnie van de Samenwerkende Hulporganisaties gehoord dat ze ons plan om collectebussen bij de stembussen neer te zetten van harte ondersteunen. Door al het campagnegeweld is de actie voor Afrika (giro 555) helemaal weggedrukt in de belangstelling. Met alle gevolgen van dien. Ook staatssecretaris van Ardenne ondersteunt ons voorstel. Nu maar hopen dat op de korte termijn dit nog geregeld kan worden. Het zal van de gemeenten afhangen. Via www.555.nl kan er zo materiaal gedownload worden. Aan het eind van de middag ben ik weer in Hengelo. Er zijn ca 20 Overijsselse kandidaten voor de Tweede Kamer aanwezig. Waaronder de lijstduwer van de ChristenUnie: burgemeester Joop Alssema uit Staphorst. Ik sta met vier andere collega’s uit de Tweede Kamer achter een tafeltje en krijg welgeteld 1 minuut om een zin uit te spreken. Dat schiet niet erg op. Het is niet anders. Ik heb mijn goede wil getoond. Snel met de auto naar Apeldoorn. In de auto belt een verslaggever van RTV Oost op met de vraag of ik morgenochtend om 07.15 uur ons plan voor de hulpverleningsactie voor Afrika wil toelichten. Natuurlijk wil ik dat. Tegen 20.000 uur ben ik in Apeldoorn. Een goed gevulde zaal wacht op mij. Paul Blokhuis leidt de bijeenkomst. Zonder microfoon weet ik de zaal toch wel goed te bereiken. Ik merk wel dat mijn stem aan enige slijtage onderhevig is. Niet gek na zoveel bijeenkomsten. We hebben een uiterst geanimeerde bespreking. Zelfs na afloop gaan we nog door. Tijdens de bijeenkomst komen er nog een aantal politici uit Mozambique, Colombia en Tanzania binnen die op bezoek in Nederland zijn. Zij worden door ons partijbureau op sleeptouw genomen. Het geeft de avond een aardig tintje. Om 22.30 uur snel naar huis om nog een stukje van André zijn optreden bij Barend van Dorp te zien. Dat doet hij goed. Leuke opsteker dat we in de nieuwe peiling weer op 5 zetels staan (3,3%). Als we dat eens konden vasthouden. Ik ben me al aan het uitkleden om naar bed te gaan als de telefoon nog gaat. André aan de lijn. Even bijpraten zoals we deze weken al zo vaak de dag afsluiten. Hij is ook tevreden over zijn optreden. Morgenavond nog in het Elfde Uur en dan zit het er echt op. We zijn dankbaar voor de mogelijkheden die we gekregen hebben om de ChristenUnie neer te zetten. Een uitgesproken christelijke partij die zich sterk wil maken voor de doorwerking van Bijbelse waarden op het domein van de overheid. Mogelijk een tegendraadse boodschap in de tijd waarin we leven, maar wel een boodschap die steun verdient. Kies daarom komende woensdag niet voor de macht, maar op lijst 8. Welterusten.
Dinsdag 21 januari /b>
De laatste campagnedag is aangebroken. Ik ben moet maar heb nog wel energie voor deze dag. ’s-Ochtends werk ik thuis. Gisteren zijn ze begonnen onze badkamer er uit te breken. Niet alleen in de Tweede Kamer zal er dus wat gaan veranderen. Ik ben benieuwd. Op de inrichting van onze badkamer kunnen we wel meer invloed uitoefenen. Dat gaat echt mooi worden. Dat hoop en bid ik uiteraard ook voor de verkiezingsuitslag. We zullen het echt over moeten geven. ’s-Middags ben ik Utrecht bij de grote Onderwijsmanifestatie. Helaas is het zuurgraadgehalte bij de organisatie hoog. Ik begrijp dat wel (teleurstelling over beperkte investeringen onder het kabinet Balkenende) maar of dit naar de toekomst de juiste houding is waag ik te betwijfelen. Staande op een groot podium wordt er gelegenheid gegeven ons uit te fluiten. Tja. Ik sta voor de onderwijspolitiek van de ChristenUnie. Natuurlijk had ik ook graag meer geld beschikbaar gehad, maar in het licht van de huidige economische situatie doen we nu maximaal wat we kunnen. Daar schaam ik me niet voor. Met een CD vol gewenste bedragen in de zak vertrek ik even later naar Rotterdam. Daar vind een afsluitende manifestatie van Perpspectief, de ChristenUnie-jongeren, plaats. Het is er erg druk. Ruim 300 jongeren. Perfect. Ik moet echt vol aan de bak over het onderwerp ‘geloof en politiek’. Veel vragen over de relevantie daarvan, hoe concretiseer je je uitgangspunten en uiteraard ook vragen over strategisch stemmen, Irak en de JSF. Er is tijd te kort om alle vragen te beantwoorden. Ik geef mijn mailadres door en inderdaad komen er ’s-nachts een aantal mails binnen. Heel leuk en goed. Ik had goede hoop om 22.37 uur mijn trein te halen, maar die komt 20 minuten later pas in beweging. Marjette haalt me in Zwolle op bij het station. Ik ben om 00.45 uur thuis. Gaap. Onderweg uitgebreid gebeled met André, die bij Andries Knevel in het Elfde Uur te gast was. Zijn optreden is goed verlopen. André heeft het ook wel een beetje gehad. Niet vreemd na zo’n intensieve campagne. Hij had na afloop van de uitzending nog met een groot aantal mensen gechat. Dat was ook erg leuk geweest. Twee peilingen vandaag: 3 of 5 zetels voor de ChristenUnie. Daar zal het wel zo’n beetje om gaan. Woensdagavond weten we meer. We hebben gedaan wat we konden. Ik kijk terug op een goede campagne. We geven het in vertrouwen over. Wat fijn om te weten dat er een God is aan wie je het ook over mag geven. Daar vind ik rust bij. Morgen zal ik mijn reactie geven op de uitslag.
Woensdag 22 januari/b>
Vandaag is het dan eindelijk elections day. Wat spannend. Ik word met een goed gevoel wakker. Ook al voel ik de campagne in mijn lijf, dat is een goed teken. Karen en Lotte gaan naar school. Zowel Esther als Aron kunnen nog even blijven liggen. Waar is die tijd gebleven? Ik werk de mails weg (nog weer een aantal concrete vragen over de ChristenUnie) en drink nog even snel met Marjette een kop koffie. Daarna samen naar het stembureau. Ik breng mijn stem uit op Andre Rouvoet, de nummer 1 van lijst 8. Dat kan vandaag niet genoeg gebeuren. Ik vertrek naar Amersfoort voor de opnamen van KRO/RKK-programma Kruispunt. Zowel in de bus als bij het station ontmoet ik ChristenUnie-stemmers. Geweldig. Met de taxi van station Amersfoort CS naar een cafe in Hoogland. Het programma heet ‘Rond kerk en kroeg’. Samen met CDA-collega Ferrier mag ik iets zeggen over de relatie tussen geloof en politiek. Een dankbaar onderwerp. De tijd is kort omdat het programma om 16.30 uur al uitgezonden zal worden. Er moet nog wat aan montage gedaan worden. In een filmpje bij de uitzending zit een man die besloten heeft op de ChristenUnie te gaan stemmen. Hij had tot gisteren gezweeft tussen CDA en ChristenUnie. Andre’s optreden gisteravond heeft hem overtuigd. Dat klinkt goed. Na de opname vertrek ik – per taxi en trein – naar den Haag. Ik ga naar de fractie. Vanavond onze uitslagenavond in Omniversum. We zullen elkaar vasthouden tijdens de uitslag.
aanvulling: op de site gezet donderdagmorgen
Aan het begin van de avond vertrekken we met een aantal fractiemedewerkers naar het Omniversum. Een fraaie entourage om bij elkaar te komen. De spaning stijgt. Niet vreemd natuurlijk. Tegen 21.00 uur liggen we allemaal in de stoelen van het Omniversum naar een groot filmdoek te kijken. Eerst een kort filmpje van het Omniversum, daarna een ChristenUnie-spotje en dan de exit polls. Spannend, spannend, spannend. We blijken op 4 zetels te staan. Dat is wat ik minimaal gehoopt had. Maar de avond is nog niet om. Ondertussen is Marjette ook aangekomen. Ze heeft twee straatgenoten/vrienden van ons meegenomen (Joke en Peter-Jan). In deloop van de avond zakken we toch terug naar 3 zetels. Dat is zuur. De drie grote partijen trekken alle winst naar zich toe. Alle andere partijen blijven of gelijk of verliezen zetels. Het is een echt machtsspel geworden. Daar kan geen enkele andere partij tegen op. Zelfs de SP niet die uiteindelijk op 9 blijft steken. Twee weken geleden stonden ze nog op 17, 18 zetels. Ik wijt het verlies voor een groot deel aan kiezers die opnieuw of voor de eerste keer naar het Cda zijn overgestapt. Daarnaast zal ongetwijfeld ook meespelen de perikelen van de afgelopen maanden en de te korte tijd die we in de Kamer hebben gehad om iets neer te zetten. We zullen straks met een kleiner aantal daar keihard aan moeten werken. Dat kunnen we ook als we ons vertrouwen op God blijven stellen en goed blijven investeren in onze (potentiele) achterban. Andre wijst in zijn slottoespraak op Gideon, die met een steeds kleiner getal zijn werk moest doen. Ik word daardoor bemoedigd. Graag maak ik deel uit van die Gideonsbende die onder de naam ChristenUnie vanaf volgende week in de Tweede Kamer haar werk zal gaan doen. Ik twijfel geen seconde aan de boodschap die we uit te dragen hebben. Dat staat als een huis. Zorgen zijn er natuurlijk over de gevolgen van het verlies van een zetel. Welk Kamerlid zal er moeten vertrekken? Welke consequenties heeft het voor fractie en bureau? Ik hoop dat we de rust vasthouden om daar op een evenwichtige manier mee om te gaan. Wat betreft de campagne vind ik dat we goed bezig zijn geweest. We hebben echt maximaal gedaan wat we konden. Dan mag je het ook overgeven. Het is goed, wat er ook gebeurt, heb ik afgelopen zaterdag gezegd. Daar doe ik na deze uitslag niets vanaf.
En nu de coalitieonderhandelingen. Een coalitie CDA/PvdA lijkt de meest logische combinatie als je kijkt naar de verkiezingsuitslag. Het zal geen makkelijke formatie worden. Balkenende liet gisteren blijken nog steeds over rechts te willen regeren. Mogelijk een poging om de PvdA verder onder druk te zetten. We zullen het met belangstelling volgen. U hoort nog van me.
Zaterdag 25 januarib>
Het is zaterdagmorgen. We zijn weer een paar dagen verder verwijderd van de verkiezingsdag. Woensdagnacht ben ik in Den Haag blijven slapen. Aanvankelijk was ik van plan geweest om op mijn hotelkamer alle teletekstpagina’s langs te gaan. Daar ben ik maar niet meer aanbegonnen. Bekaf ben ik op mijn bed geploft en nadat ik de dag in gebed aan mijn God had voorgelegd ben ik in een diepe slaap weggezakt. Donderdag ben ik de hele dag in den Haag geweest. De sfeer was in de fractie goed. Natuurlijk veel teleurstelling. Maar we zijn geen mensen zonder hoop. In de loop van de ochtend werd wel duidelijk dat Leen mogelijkerwijs de Kamer zal moeten verlaten. Dat zette wel wat extra druk op de al gespannen fractieketel. Veel journalisten kwamen bij onze fractie een kijkje nemen. Er valt wat te beleven, niet waar. Als fractie hebben we lang vergaderd. Met elkaar de verkiezingsuitslag besproken, een advies voorbereid voor het bezoek van Andre aan de koningin en gewoon wat van ons afgepraat. Ik ben trots op deze club. Met Gods hulp zullen we ook in de komende jaren nog wat kunnen betekenen. In de statistieken zag ik dat we weer op het niveau staan van 1989. Met dit verschil dat het CDA en de PvdA toen nog meer macht hadden. Ik word als historicus weer bevestigd in mijn opvatting dat kennis hebben van het verleden waarde heeft voor het heden. Hoe vervelend de huidige situatie ook is, dit is niet nieuw. In het verleden hebben we ons ook weer hersteld. En ook met minder mensen in de Kamer hebben de voorgangers van de ChristenUnie hun waarde aangetoond. Hoofd omhoog, letterlijk en figuurlijk, mail ik naar een groot aantal mensen die mij persoonlijk hun teleurstelling mailen. Donderdagmiddag heb ik nog een overleg met de fractiesecretarissen uit de Kamer. We overleggen over de te volgen procedures bij de benoeming van een nieuwe Kamervoorzitter (ik vrees het ergste voor Frans Weisglas), de samenstelling van het presidium, huisvesting, plaatsen voor fracties in de vergaderzaal enz. Volgende week gaan we daar mee verder. Ik ben donderdagavond om 19.00 uur thuis. Dat is lang geleden. Gelukkig hoef ik geen kennis meer te maken met al mijn gezinsleden. We hebben elkaar in de afgelopen weken goed vastgehouden. Er is door mijn gezin heel erg met mij en de ChristenUnie meegeleefd. En niet alleen door hen. Hartverwarmend. Dat pakken ze mij niet meer af.
Vrijdag ben ik thuis en balanceer ik tussen bijkomen en nog wat werken. In het bijzonder mijn studeerkamer vraagt erom aangepakt te worden. Dat doe ik dan ook. Ik heb nog overleg met Andre, Nico, Marco en Leen. Tineke is weer actief met de Sebrenica-enquete. Maandag zal het rapport naar buiten worden. ‘s-Middags nog even met Aron naar de stad. Maar ook daar nog telefonisch contact met de fractie. Om 17.30 uur zit Andre bij de koningin. Voor hem een bijzonder moment. Misschien kun je nog mee-eten heb ik hem gezegd. We hebben onze humor niet verloren. Ik zit zelf voor de televisie en bekijk met stijgende verbazing het item van 2Vandaag over de ChristenUnie. Om te beginnen wordt er aangegeven dat de partijtop een spreekverbod zou hebben uitgevaardigd. Wat is dit voor een journalistiek? In het programma komen, naast voorzitter Thijs van Dalen, twee ChristenUnie-mensen aan het woord die op zijn zachts gezegd niet representatief zijn voor onze achterban. Via de televisie beginnen ze hun kritiek op de campagne te uiten. Ik ben deze weken deze twee mensen nergens tegengekomen. Later op de avond geeft Andre hetzelfde aan. Wie is hiermee gediend? Ik vraag me hardop af wat mensen bezielt om zo bezig te zijn. Er gaat in ieder geval geen goed getuigenis vanuit naar de niet-christelijke buitenwereld. Jammer. Een binnengekomen mail bevestigd mij in mijn standpunt. Ik neem me voor me niet teveel door dit soort zaken te laten afleiden. Natuurlijk moet je altijd kritisch naar jezelf kijken en door anderen bekeken kunnen worden, maar daar hoort wel een bepaalde basishouding bij. Als dat ontbreekt kom je nergens. De zaterdag zal ik voor een deel gebruiken om wat werkgeverszaken te behartigen. Ik zit in het fractiebestuur met de portefeuille personeelsbeleid, vandaar. Marjette is vanmorgen naar Haarlem vertrokken. Zij volgt als fysiotherapeute een eenjarige cursus Sensorische Integratie en moet vandaag examen doen. Spannend. Kunnen we de week nog wat goed afsluiten. Vanavond gaan we met het hele gezin uit eten. Dat hebben ze wel verdiend. De informatie is inmiddels begonnen. Demissionair-minister Donner is gevraagd daarin de eerste stappen te zetten. Ik ben benieuwd.
We zijn de laatste dagen van de campagne ingegaan. Gisteren voluit genoten van de rustdag. Ik was erg moe. Niet gek na al die inspanningen van de afgelopen weken. Nog even volhouden. Gistermorgen genoten van een hele fijne kerkdienst. Onze predikant preekte over ‘de liefde’. Een indringende preek. ’s-middags op karen gepast en ’s-Avonds met Esther naar Godfashion geweest. Geweldig om daar met zo’n 2000 jongeren bij elkaar te zijn. Zie voor foto’s ed: www.godfashion.nl. Heel bemoedigend.
Vandaag weer voluit bezig zijn met politiek. Het programma is te doen. In de middag naar Hengelo om bij RTV Oost mijn gezicht te laten zien in het programma Forum. ’s-Avonds een spreekbeurt in Apeldoorn. Overdag gebruik ik de beschikbare tijd om mijn dagboek bij te werken en post weg te werken. Ik mail met een aantal mensen die mij vragen hebben gesteld. Ik ontvang ook een groot aantal mails van docenten maatschappijleer die de nieuwe Tweede Faseplannen bekritiseren. Naar mijn mening terechte kritiek. Ik beloof ze me sterk te maken voor hun vak. Dat heb ik in 2002 ook al een keer gedaan. Jammer dat het nu weer nodig is. We hadden toen duidelijke afspraken gemaakt. Vandaag heeft de ChristenUnie van de Samenwerkende Hulporganisaties gehoord dat ze ons plan om collectebussen bij de stembussen neer te zetten van harte ondersteunen. Door al het campagnegeweld is de actie voor Afrika (giro 555) helemaal weggedrukt in de belangstelling. Met alle gevolgen van dien. Ook staatssecretaris van Ardenne ondersteunt ons voorstel. Nu maar hopen dat op de korte termijn dit nog geregeld kan worden. Het zal van de gemeenten afhangen. Via www.555.nl kan er zo materiaal gedownload worden. Aan het eind van de middag ben ik weer in Hengelo. Er zijn ca 20 Overijsselse kandidaten voor de Tweede Kamer aanwezig. Waaronder de lijstduwer van de ChristenUnie: burgemeester Joop Alssema uit Staphorst. Ik sta met vier andere collega’s uit de Tweede Kamer achter een tafeltje en krijg welgeteld 1 minuut om een zin uit te spreken. Dat schiet niet erg op. Het is niet anders. Ik heb mijn goede wil getoond. Snel met de auto naar Apeldoorn. In de auto belt een verslaggever van RTV Oost op met de vraag of ik morgenochtend om 07.15 uur ons plan voor de hulpverleningsactie voor Afrika wil toelichten. Natuurlijk wil ik dat. Tegen 20.000 uur ben ik in Apeldoorn. Een goed gevulde zaal wacht op mij. Paul Blokhuis leidt de bijeenkomst. Zonder microfoon weet ik de zaal toch wel goed te bereiken. Ik merk wel dat mijn stem aan enige slijtage onderhevig is. Niet gek na zoveel bijeenkomsten. We hebben een uiterst geanimeerde bespreking. Zelfs na afloop gaan we nog door. Tijdens de bijeenkomst komen er nog een aantal politici uit Mozambique, Colombia en Tanzania binnen die op bezoek in Nederland zijn. Zij worden door ons partijbureau op sleeptouw genomen. Het geeft de avond een aardig tintje. Om 22.30 uur snel naar huis om nog een stukje van André zijn optreden bij Barend van Dorp te zien. Dat doet hij goed. Leuke opsteker dat we in de nieuwe peiling weer op 5 zetels staan (3,3%). Als we dat eens konden vasthouden. Ik ben me al aan het uitkleden om naar bed te gaan als de telefoon nog gaat. André aan de lijn. Even bijpraten zoals we deze weken al zo vaak de dag afsluiten. Hij is ook tevreden over zijn optreden. Morgenavond nog in het Elfde Uur en dan zit het er echt op. We zijn dankbaar voor de mogelijkheden die we gekregen hebben om de ChristenUnie neer te zetten. Een uitgesproken christelijke partij die zich sterk wil maken voor de doorwerking van Bijbelse waarden op het domein van de overheid. Mogelijk een tegendraadse boodschap in de tijd waarin we leven, maar wel een boodschap die steun verdient. Kies daarom komende woensdag niet voor de macht, maar op lijst 8. Welterusten.
Dinsdag 21 januari /b>
De laatste campagnedag is aangebroken. Ik ben moet maar heb nog wel energie voor deze dag. ’s-Ochtends werk ik thuis. Gisteren zijn ze begonnen onze badkamer er uit te breken. Niet alleen in de Tweede Kamer zal er dus wat gaan veranderen. Ik ben benieuwd. Op de inrichting van onze badkamer kunnen we wel meer invloed uitoefenen. Dat gaat echt mooi worden. Dat hoop en bid ik uiteraard ook voor de verkiezingsuitslag. We zullen het echt over moeten geven. ’s-Middags ben ik Utrecht bij de grote Onderwijsmanifestatie. Helaas is het zuurgraadgehalte bij de organisatie hoog. Ik begrijp dat wel (teleurstelling over beperkte investeringen onder het kabinet Balkenende) maar of dit naar de toekomst de juiste houding is waag ik te betwijfelen. Staande op een groot podium wordt er gelegenheid gegeven ons uit te fluiten. Tja. Ik sta voor de onderwijspolitiek van de ChristenUnie. Natuurlijk had ik ook graag meer geld beschikbaar gehad, maar in het licht van de huidige economische situatie doen we nu maximaal wat we kunnen. Daar schaam ik me niet voor. Met een CD vol gewenste bedragen in de zak vertrek ik even later naar Rotterdam. Daar vind een afsluitende manifestatie van Perpspectief, de ChristenUnie-jongeren, plaats. Het is er erg druk. Ruim 300 jongeren. Perfect. Ik moet echt vol aan de bak over het onderwerp ‘geloof en politiek’. Veel vragen over de relevantie daarvan, hoe concretiseer je je uitgangspunten en uiteraard ook vragen over strategisch stemmen, Irak en de JSF. Er is tijd te kort om alle vragen te beantwoorden. Ik geef mijn mailadres door en inderdaad komen er ’s-nachts een aantal mails binnen. Heel leuk en goed. Ik had goede hoop om 22.37 uur mijn trein te halen, maar die komt 20 minuten later pas in beweging. Marjette haalt me in Zwolle op bij het station. Ik ben om 00.45 uur thuis. Gaap. Onderweg uitgebreid gebeled met André, die bij Andries Knevel in het Elfde Uur te gast was. Zijn optreden is goed verlopen. André heeft het ook wel een beetje gehad. Niet vreemd na zo’n intensieve campagne. Hij had na afloop van de uitzending nog met een groot aantal mensen gechat. Dat was ook erg leuk geweest. Twee peilingen vandaag: 3 of 5 zetels voor de ChristenUnie. Daar zal het wel zo’n beetje om gaan. Woensdagavond weten we meer. We hebben gedaan wat we konden. Ik kijk terug op een goede campagne. We geven het in vertrouwen over. Wat fijn om te weten dat er een God is aan wie je het ook over mag geven. Daar vind ik rust bij. Morgen zal ik mijn reactie geven op de uitslag.
Woensdag 22 januari/b>
Vandaag is het dan eindelijk elections day. Wat spannend. Ik word met een goed gevoel wakker. Ook al voel ik de campagne in mijn lijf, dat is een goed teken. Karen en Lotte gaan naar school. Zowel Esther als Aron kunnen nog even blijven liggen. Waar is die tijd gebleven? Ik werk de mails weg (nog weer een aantal concrete vragen over de ChristenUnie) en drink nog even snel met Marjette een kop koffie. Daarna samen naar het stembureau. Ik breng mijn stem uit op Andre Rouvoet, de nummer 1 van lijst 8. Dat kan vandaag niet genoeg gebeuren. Ik vertrek naar Amersfoort voor de opnamen van KRO/RKK-programma Kruispunt. Zowel in de bus als bij het station ontmoet ik ChristenUnie-stemmers. Geweldig. Met de taxi van station Amersfoort CS naar een cafe in Hoogland. Het programma heet ‘Rond kerk en kroeg’. Samen met CDA-collega Ferrier mag ik iets zeggen over de relatie tussen geloof en politiek. Een dankbaar onderwerp. De tijd is kort omdat het programma om 16.30 uur al uitgezonden zal worden. Er moet nog wat aan montage gedaan worden. In een filmpje bij de uitzending zit een man die besloten heeft op de ChristenUnie te gaan stemmen. Hij had tot gisteren gezweeft tussen CDA en ChristenUnie. Andre’s optreden gisteravond heeft hem overtuigd. Dat klinkt goed. Na de opname vertrek ik – per taxi en trein – naar den Haag. Ik ga naar de fractie. Vanavond onze uitslagenavond in Omniversum. We zullen elkaar vasthouden tijdens de uitslag.
aanvulling: op de site gezet donderdagmorgen
Aan het begin van de avond vertrekken we met een aantal fractiemedewerkers naar het Omniversum. Een fraaie entourage om bij elkaar te komen. De spaning stijgt. Niet vreemd natuurlijk. Tegen 21.00 uur liggen we allemaal in de stoelen van het Omniversum naar een groot filmdoek te kijken. Eerst een kort filmpje van het Omniversum, daarna een ChristenUnie-spotje en dan de exit polls. Spannend, spannend, spannend. We blijken op 4 zetels te staan. Dat is wat ik minimaal gehoopt had. Maar de avond is nog niet om. Ondertussen is Marjette ook aangekomen. Ze heeft twee straatgenoten/vrienden van ons meegenomen (Joke en Peter-Jan). In deloop van de avond zakken we toch terug naar 3 zetels. Dat is zuur. De drie grote partijen trekken alle winst naar zich toe. Alle andere partijen blijven of gelijk of verliezen zetels. Het is een echt machtsspel geworden. Daar kan geen enkele andere partij tegen op. Zelfs de SP niet die uiteindelijk op 9 blijft steken. Twee weken geleden stonden ze nog op 17, 18 zetels. Ik wijt het verlies voor een groot deel aan kiezers die opnieuw of voor de eerste keer naar het Cda zijn overgestapt. Daarnaast zal ongetwijfeld ook meespelen de perikelen van de afgelopen maanden en de te korte tijd die we in de Kamer hebben gehad om iets neer te zetten. We zullen straks met een kleiner aantal daar keihard aan moeten werken. Dat kunnen we ook als we ons vertrouwen op God blijven stellen en goed blijven investeren in onze (potentiele) achterban. Andre wijst in zijn slottoespraak op Gideon, die met een steeds kleiner getal zijn werk moest doen. Ik word daardoor bemoedigd. Graag maak ik deel uit van die Gideonsbende die onder de naam ChristenUnie vanaf volgende week in de Tweede Kamer haar werk zal gaan doen. Ik twijfel geen seconde aan de boodschap die we uit te dragen hebben. Dat staat als een huis. Zorgen zijn er natuurlijk over de gevolgen van het verlies van een zetel. Welk Kamerlid zal er moeten vertrekken? Welke consequenties heeft het voor fractie en bureau? Ik hoop dat we de rust vasthouden om daar op een evenwichtige manier mee om te gaan. Wat betreft de campagne vind ik dat we goed bezig zijn geweest. We hebben echt maximaal gedaan wat we konden. Dan mag je het ook overgeven. Het is goed, wat er ook gebeurt, heb ik afgelopen zaterdag gezegd. Daar doe ik na deze uitslag niets vanaf.
En nu de coalitieonderhandelingen. Een coalitie CDA/PvdA lijkt de meest logische combinatie als je kijkt naar de verkiezingsuitslag. Het zal geen makkelijke formatie worden. Balkenende liet gisteren blijken nog steeds over rechts te willen regeren. Mogelijk een poging om de PvdA verder onder druk te zetten. We zullen het met belangstelling volgen. U hoort nog van me.
Zaterdag 25 januarib>
Het is zaterdagmorgen. We zijn weer een paar dagen verder verwijderd van de verkiezingsdag. Woensdagnacht ben ik in Den Haag blijven slapen. Aanvankelijk was ik van plan geweest om op mijn hotelkamer alle teletekstpagina’s langs te gaan. Daar ben ik maar niet meer aanbegonnen. Bekaf ben ik op mijn bed geploft en nadat ik de dag in gebed aan mijn God had voorgelegd ben ik in een diepe slaap weggezakt. Donderdag ben ik de hele dag in den Haag geweest. De sfeer was in de fractie goed. Natuurlijk veel teleurstelling. Maar we zijn geen mensen zonder hoop. In de loop van de ochtend werd wel duidelijk dat Leen mogelijkerwijs de Kamer zal moeten verlaten. Dat zette wel wat extra druk op de al gespannen fractieketel. Veel journalisten kwamen bij onze fractie een kijkje nemen. Er valt wat te beleven, niet waar. Als fractie hebben we lang vergaderd. Met elkaar de verkiezingsuitslag besproken, een advies voorbereid voor het bezoek van Andre aan de koningin en gewoon wat van ons afgepraat. Ik ben trots op deze club. Met Gods hulp zullen we ook in de komende jaren nog wat kunnen betekenen. In de statistieken zag ik dat we weer op het niveau staan van 1989. Met dit verschil dat het CDA en de PvdA toen nog meer macht hadden. Ik word als historicus weer bevestigd in mijn opvatting dat kennis hebben van het verleden waarde heeft voor het heden. Hoe vervelend de huidige situatie ook is, dit is niet nieuw. In het verleden hebben we ons ook weer hersteld. En ook met minder mensen in de Kamer hebben de voorgangers van de ChristenUnie hun waarde aangetoond. Hoofd omhoog, letterlijk en figuurlijk, mail ik naar een groot aantal mensen die mij persoonlijk hun teleurstelling mailen. Donderdagmiddag heb ik nog een overleg met de fractiesecretarissen uit de Kamer. We overleggen over de te volgen procedures bij de benoeming van een nieuwe Kamervoorzitter (ik vrees het ergste voor Frans Weisglas), de samenstelling van het presidium, huisvesting, plaatsen voor fracties in de vergaderzaal enz. Volgende week gaan we daar mee verder. Ik ben donderdagavond om 19.00 uur thuis. Dat is lang geleden. Gelukkig hoef ik geen kennis meer te maken met al mijn gezinsleden. We hebben elkaar in de afgelopen weken goed vastgehouden. Er is door mijn gezin heel erg met mij en de ChristenUnie meegeleefd. En niet alleen door hen. Hartverwarmend. Dat pakken ze mij niet meer af.
Vrijdag ben ik thuis en balanceer ik tussen bijkomen en nog wat werken. In het bijzonder mijn studeerkamer vraagt erom aangepakt te worden. Dat doe ik dan ook. Ik heb nog overleg met Andre, Nico, Marco en Leen. Tineke is weer actief met de Sebrenica-enquete. Maandag zal het rapport naar buiten worden. ‘s-Middags nog even met Aron naar de stad. Maar ook daar nog telefonisch contact met de fractie. Om 17.30 uur zit Andre bij de koningin. Voor hem een bijzonder moment. Misschien kun je nog mee-eten heb ik hem gezegd. We hebben onze humor niet verloren. Ik zit zelf voor de televisie en bekijk met stijgende verbazing het item van 2Vandaag over de ChristenUnie. Om te beginnen wordt er aangegeven dat de partijtop een spreekverbod zou hebben uitgevaardigd. Wat is dit voor een journalistiek? In het programma komen, naast voorzitter Thijs van Dalen, twee ChristenUnie-mensen aan het woord die op zijn zachts gezegd niet representatief zijn voor onze achterban. Via de televisie beginnen ze hun kritiek op de campagne te uiten. Ik ben deze weken deze twee mensen nergens tegengekomen. Later op de avond geeft Andre hetzelfde aan. Wie is hiermee gediend? Ik vraag me hardop af wat mensen bezielt om zo bezig te zijn. Er gaat in ieder geval geen goed getuigenis vanuit naar de niet-christelijke buitenwereld. Jammer. Een binnengekomen mail bevestigd mij in mijn standpunt. Ik neem me voor me niet teveel door dit soort zaken te laten afleiden. Natuurlijk moet je altijd kritisch naar jezelf kijken en door anderen bekeken kunnen worden, maar daar hoort wel een bepaalde basishouding bij. Als dat ontbreekt kom je nergens. De zaterdag zal ik voor een deel gebruiken om wat werkgeverszaken te behartigen. Ik zit in het fractiebestuur met de portefeuille personeelsbeleid, vandaar. Marjette is vanmorgen naar Haarlem vertrokken. Zij volgt als fysiotherapeute een eenjarige cursus Sensorische Integratie en moet vandaag examen doen. Spannend. Kunnen we de week nog wat goed afsluiten. Vanavond gaan we met het hele gezin uit eten. Dat hebben ze wel verdiend. De informatie is inmiddels begonnen. Demissionair-minister Donner is gevraagd daarin de eerste stappen te zetten. Ik ben benieuwd.
- Labels
- Arie Slob
Archief > 2003 > januari
- 22-01-2003 22-01-2003 12:05 - Een inhaalslag...
- 21-01-2003 21-01-2003 11:17 - Dagboek Arie Slob week 04 2003
- 17-01-2003 17-01-2003 17:14 - Studio in, campagnezaal uit
- 15-01-2003 15-01-2003 17:36 - 2 x 2 Vandaag en nog zo wat
- 14-01-2003 14-01-2003 10:54 - Dagboek Arie Slob - week 03 2003
- 10-01-2003 10-01-2003 14:50 - Een vierdaagse
- 06-01-2003 06-01-2003 11:42 - Dagboek Arie Slob - week 02 2003
- 06-01-2003 06-01-2003 00:24 - Van Woerden via Rotterdam naar Bunschoten.
- 04-01-2003 04-01-2003 21:13 - Het startsein!
- 04-01-2003 04-01-2003 11:19 - Dagboek Arie Slob - week 01 2003
Reacties op 'Dagboek Arie Slob week 04 2003'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.