Deze week vervolg ik mijn reeks dagboekweken weer. Het reces ligt achter ons. Acht weken lang is er in de Kamer niet vergaderd. Dat is een lange periode. Ik ben direct bij de start van het reces met mijn gezin met vakantie gegaan. We hebben met onze vouwwagen door Zuid-Spanje (Andalusië) gereisd. Dat is nog eens letterlijk en figuurlijk afstand nemen. Ik kijk terug op een geweldige vakantie. Veel gezien (natuur-cultuur), heerlijk uitgerust en genoten van de intensieve omgang met mijn gezin. We kunnen er weer tegen. De weken thuis heb ik wisselend doorgebracht. Soms was het echt te warm om te werken. Maar dat zullen veel mensen herkennen. Ik heb ondermeer (op verzoek) een artikel geschreven voor een boek van de onderwijsinspectie over de wet op het onderwijstoezicht (WOT). Dat boek komt in september uit. Ook heb ik me (weer) verdiept in de problematiek van de schoolkosten (resultaat: artikel in het ND), het integriteitsvraagstuk (voorbereiding debatten) en verschillende werkbezoeken afgelegd en contacten aangetrokken. Ik heb me met name verdiept in de landbouw. Een nieuwe portefeuille waar ik nog veel moet leren. En dat doe je ook door te kijken en te luisteren naar mensen die in de praktijk werken. Heel plezierig heb ik het werkbezoek gevonden met Statenlid Marjan van den Bent en agrariër Dick van der Horst in de omgeving van Ommen. Heel leerzaam.

Zondag 24 augustus

Een fijne dag met kerkgang en de nodige bedrijvigheid in het gezin. Er zijn veel vriend(inn)en van mijn kinderen op bezoek. Gezellig. Voor de kinderen is de vakantie ook voorbij. En de eerste ervaringen in de nieuwe klassen levert voldoende gespreksstof op.

Maandag 25 augustus

Ik zit om 07.15 uur al op de fiets. Op weg naar mijn PvdA-collega Co Verdaas. Met hem, Eerste Kamerlid Margriet Meinderstma en Co’s medewerker Herman Wiersema rijden we naar de Bron in Dalfsen voor een ontbijtontmoeting met gemeentebesturen van Dalfsen, Ommen, Hardenberg en Zwolle. Aanwezig zijn drie Tweede Kamerleden en vijf Eerste Kamerleden uit Zwolle en directe omgeving. Dat is een mooie score. We worden getracteerd op een heerlijk ontbijt en een aantal problematieken (landbouw, verkeer en vervoer) die in deze streek leven. Goed om zo geinformeerd te worden. Om 09.30 uur snel met Co en Herman naar Zwolle. Hier start ons derde gezamenlijke werkbezoek aan Zwolle e.o. Na de wijk Kamperpoort (maart) en de binnenstad (mei) is nu het buitengebied aan de beurt. We spreken met vertegenwoordigers van GLTO-Zwolle en bezoeken een komkommerkwekerij/varkensbedrijf en een melkveehouderijbedrijf. Een boeiend bezoek. Als LNV-woordvoerder zuig ik dit soort informatie gretig op. Er is wel de nodige kritiek op de gemeente Zwolle. Aan het eind van de middag reizen we nog naar Ommen om daar een ecoboerderij te bezoeken. Ik ben onder de indruk van de innovatieve wijze waarop deze man en een collega van hem (in een maatschap) bezig zijn. Dat is toch wel een wat andere manier van met de landbouw en regelgeving omgaan, dan we in Zwolle deze dag meegemaakt hebben. Zo zie je maar weer: geen mens (en ook geen boer) is gelijk. Ik ben begin van de avond pas thuis. s’-Avonds mijn spullen gepakt voor de dag van morgen. Dan begint het vergaderseizoen pas echt.

Dinsdag 26 augustus

Ik strompel om 06.40 uur met mijn tassen naar de bus. Ik heb een blessure aan mijn voet. Resultaat van een aantal weken hardlopen. Vervelend. Om 09.00 uur ben ik weer in den Haag. Vanwege werkzaamheden is de hoofdingang van het Tweede kamergebouw niet toegankelijk. En zo betreed ik door een zij-ingang met mijn werkterrein. Er ligt nog een behoorlijke stapel post op mijn bureau. Welcome again! In de afgelopen weken heeft de post ook al genoeg bij mij thuis aangeleverd. André zit op de Antillen. Ik fungeer daarom als fractievoorzitter. Dat betekent dat ik voor het eerst van mijn leven de fractievergadering voorzit. We spreken met name over onze bijdrage voor het debat over de Bijstandswet. We hebben daar veel kritiek op. Onder meer vanwege de sollicitatieplicht voor alleenstaande bijstandouders. We zijn wel wat verontwaardigd over het feit dat het CDA (woordvoerder Bruls) zich niet heeft aangesloten bij een al door ons voor de zomer verspreid amendement om de sollicitatieplicht te schrappen. Hij heeft vorige week (zonder contact te zoeken) een eigen amendement ingediend dat identitiek is aan dat van ons met alleen een kleine toevoeging erbij. Dit is wat oud-minister Wijers ooit noemde politiek met een kleine p. Onze bijdrage is overigens terug te vinden op www.christenunie.nl Tineke is woordvoerder nu André er niet is. Het wordt een zware week voor haar. Na de fractievergadering neem ik met Bas van der Vlies nog 30.000 handtekeningen in ontvangst van Bert Doornbos (Schreeuw om Leven). Zij vragen aandacht voor de abortuspraktijk in Nederland. Onder meer voor de positie van mannen in dat verhaal. ’s-Middags ben ik bij het mondelinge vragenuur en regeling van werkzaamheden. Daarna direct door naar een overleg over de droogte met de ministers Remkes en Veerman en staatssecretaris Schultz. Mijn bijdrage in eerste termijn staat ook op de site. Ik ben kritisch over de gevolgde aanpak. Er is sprake geweest van enig paniekvoetbal, denk ik. Vannacht zijn ook de dijken van Wilnis doorgebroken. Het is nog onduidelijk of dit met de droogte te maken heeft, maar de kans daarop is wel aanwezig. Eerst maar eens afwachten wat een onafhankelijk onderzoek op zal leveren. De eerste termijn over de Bijstandswet zou uiteindelijk tot 01.45 uur duren. Tineke was de laatste spreker (!). Ik ben dan inmiddels al op mijn nieuwe logeeradres aangekomen. Vanaf deze week kan ik terecht bij Cor van Rij. Ik heb een eigen kamertje waar ik mijn moede hoofd kan neerleggen. Fijn. Ik heb een hekel aan hotels als ik daar niet samen met mijn vrouw Marjette tijdens een vakantie gebruik van maak. Dit adres is daarom veel plezieriger. Welterusten.

Woensdag 27 augustus

Ik ben om 08.15 uur op de fractie. Er ligt werk genoeg. Om 09.45 uur begint de vergadering van het presidium waar ik lid van ben. Dit maal zonder Frans Weisglas die ook op de Antillen is. Ik vind het altijd weer leuk om met een aantal collega’s de kamerwerkzaamheden door te nemen. Er zit een hele organisatie achter die op die manier wat tastbaarder wordt. We spreken onder meer over de actie van collega’s van GroenLinks tijdens het vragenuurtje (t-shirt aan met de tekst baas in eigen buik. Pil in het ziekenfonds). Los van wat je van de inhoud van de actie vindt, vind ik dat zoiets niet kan. In de Kamer debatteren we met elkaar met argumenten. Als ze willen demonstereren gaan ze maar naar het Malieveld. Ik heb vandaag ook nog een gesprek met de directeur en een bestuurslid van het Colo, een organisatie uit het middelbaar beroepsonderwijs. Tineke vervolgt de debatten over de Bijstandswet weer. Deze keer maar tot 17.30 uur. Er zit weinig rek in de standpunten. De PvdA steunt zelfs de sollicitatieplicht. Als er maar voldoende kinderopvang is. In wat voor land leven we eigenlijk? Mogen ouders nog zelf hun kinderen opvoeden of niet? Ik ben om 19.45 uur weer thuis. Werk nog wat en volg met een half oog Ajax-AEK Graz. Een half oog was zelfs nog te veel.

Donderdag 28 augustus

Om 10.15 uur ben ik aanwezig bij een zogenaamd VAO over de droogte. Het is een vervolg op ons algemeen overleg van disndag en bedoeld om moties in te dienen. Ik ben tevreden over de toezeggingen die we gehad hebben (o.a. over de procedure van eventuele schade vergoedingen en het mogelijk verlengen van het uitrijden van dierlijke mest na 1 september), maar daar denken sommige collega’s anders over. Er worden (in mijn ogen) totaal overbodige moties ingediend. Het CDA heeft er zelf 3! Dat krijg je als kamerleden zo weinig onderwerpen onder handen hebben. Als ze dan iets mogen doen, slaan ze makkelijk door. Dat gevoel heb ik er in ieder geval bij. Bijna alle moties worden na beantwoording in 1e termijn door minister Veerman en staatssecretaris Schultz weer ingetrokken. Ik vind dit een genante vertoning. De Tweede Kamer is geen bezigheidstherapie. Vandaag zal plenair gedebatteert worden over Irak en de behandeling van de Bijstandswet afgerond worden. Tineke heeft het heel erg druk. Ze doet het goed. Ik vertrek zelf in de loop van de middag met voorlichter Nico Schipper naar Wilnis. Daar bezoeken we het door een dijkdoorbraak getroffen gebied. Ik heb over mijn ervaringen al een verslag op de site geplaatst. In de loop van de avond ben ik weer thuis. Nog wel even wat werken. Morgen vergader ik een hele dag met het bestuur van Gave. Nog even wat puntjes op de voorbereidings i zetten.

Vrijdag 29 augustus

De hele dag aan het werk met het bestuur van Gave. Een organisatie die kerkelijk werk verricht onder vluchtelingen. We vergaderen in Wapenveld in het prachtige huis van ons bestuurslid Danny. Even los van de politiek en me bezighouden met andere belangrijke zaken. Dat relativeert mijn werk als politicus ook wat. Al kleeft er wel veel politiek aan het werken met vluchtelingen. We hebben met elkaar een prima dag. Leggen een goede basis voor een bestuur dat in een paar maanden tijd voor de helft vernieuwd is. We spreken ook met directeur Marco Vermin en de teamleiders Sjaak van Leijenhorst, Rien Bregman, Gert Mulder, Jurjen ten Brinke, Anthony van Ende en Rien van den Toorn. Geweldige kerels die hun werkzaamheden bekostigen met behulp van een vriendenkring. Er wordt vandaag van hart tot hart gesproken. Ook bidden we met elkaar en hebben we onder leiding van Eugene Poppe een indringende bijbelstudie. We sluiten de dag af met een heerlijke maaltijd. Daarbij is ook onze oud-voorzitter Henk van der Velde en zijn vrouw. Ik ben tegen 21.00 uur weer thuis. Vandaag heb ik tussen door (dat moest echt even) nog definitief geregeld dat volgende week donderdag de Zwolse Kamerleden een petitie in ontvangst nemen uit handen van mensen uit de zorg. Marjette is vanavond ook naar een barbecue toe. Ze is net voor het reces een paar dagen naar Polen geweest en heeft daarvan een soort reunie.

Zaterdag 30 augustus

De verjaardag van mijn broer Cor. Hij wordt 45 jaar. Waar blijft de tijd. Na eerst wat te hebben uitgeslapen (heerlijk) schrijf ik nu dit dagboek. Ik heb nog wat kleine klusjes op mijn programma staan. Vanmiddag gaan we naar Almere. Daar komt de familie van mijn moeder bij elkaar. We vieren de 80e verjaardag van onze tante Maartje (de oudste zus van mijn moeder) en Tante Corrie (de jongste zus van mijn moeder) is 25-jaar getrouwd. Leuk om ooms, tantes, neven en nichten met kinderen weer eens te zien. Sommige zijn al jaren uit het zicht verdwenen. Ik ben benieuwd.