Heerlijk om deze week weer eens een aantal werkbezoeken af te leggen. Maandag ben ik met mijn voorlichter Sjirk Kuijper in Brabant geweest. Allereerst een werkbezoek afgelegd aan het Willem van Oranje College te Wijk en Aalburg. Hier stonden met name de ontwikkelingen in het voortgezet onderwijs centraal.

In Wijk en Aalburg heb ik ook gesproken met de plaatselijke vertegenwoordigers van de ChristenUnie. Daarna richting Sprang-Capelle. Hier heb ik een spreekbeurt gehouden voor een goed gevulde zaal. De andere spreker was ons getalenteerde Statenlid in de provincie Noord-Brabant, Hermen Vreugdenhil.

Vrijdag ben ik met drie andere Kamerleden (Ed Anker, Esmé Wiegman en Ernst Cramer) en onze ambtelijk secretaris Jacob Pot en voorlichtster Jolande Uringa naar Zeeland gegaan. We werden ontvangen in Goes door het college van Burgemeester en Wethouders en onze raadsleden. Daarna had elk Kamerlid een eigen  programmaonderdeel. Ik ben  naar Terneuzen gegaan voor een bezoek aan ROC Westerschelde. Dat kwam niet slecht uit in de week dat een commissie uit de Tweede Kamer gerapporteerd heeft over het zogenaamde competentiegericht onderwijs. Goed om de (overwegend positieve) ervaringen in dit deel van het land te horen.

Het bezoek hebben we gezamelijk afgesloten in Middelburg in een ontmoeting met de Commissaris der Koningin, mw Peijs, en enkele gedeputeerden onder wie ChristenUnie-gedeputeerde Frans Hamelink. In een kort tijdbestek zijn we bijgepraat over specifieke Zeeuwse onderwerpen. Duidelijk werd in dit gesprek dat de kredietcrisis ook een provincie als Zeeland hard raakt. Ik moest het gesprek iets eerder verlaten om nog een stukje van de trouwdag van mijn neef IJsbrand en zijn Eveline in Krimpen aan den IJssel bij te wonen. Na middennacht weer terug in Zwolle. Zo kom je nog eens ergens op een dag.

De kredietcrisis beheerste ook weer de gesprekken van de afgelopen week. In de eerste dagen stonden met name uitspraken van zowel de minister-president als de beide vice-premiers centraal. De spanning begint wat op te lopen. Dat is begrijpelijk. Steeds duidelijker wordt dat de gevolgen van de kredietcrisis diep gaan. Dat bleek vrijdag uit de vierde kwartaalcijfers van het CBS. Volgende week zullen daar de nieuwe prognoses van het CPB nog bij komen. Ik heb geen glazen bol nodig om te voorspellen dat de prognoses een verdere verslechtering zullen aangeven.

Zeer terecht dat het kabinet deze week heeft besloten de voorgenomen verhoging van de ministersalarissen en andere overheidsfunctionarissen te schrappen. Daar is het nu echt het moment niet voor. Van het kabinet mogen we nu verwachten dat ze zo snel als mogelijk duidelijkheid geeft over de te nemen maatregelen. Komende woensdag zullen we weer een debat hierover hebben. Dat zal ongetwijfeld nog niet het laatste debat zijn.

De bijeenkomst in het Catshuis van afgelopen donderdag was overigens goed. We hebben met name over de ministersalarissen gesproken. De aanwezigheid van de coalitiefractievoorzitters was daarbij noodzakelijk omdat dit opnieuw gemaakte afspraken uit het coalitieakkoord raakte. Hoewel het de komende weken zwaar zal worden, ben ik ervan overtuigd dat we in goede harmonie met elkaar tot keuzen zullen kunnen komen. Ik herhaal maar wat ik eind januari ook op ons partijcongres heb gezegd. Juist in deze tijd mag van het kabinet lef en leiderschap verwacht worden. Niet de eigen partijpolitieke belangen, maar de belangen van de burgers van het land en de aanpak van de kredietcrisis moet centraal staan. Als dat de scope is, dan komen we er zeker uit.

Heeft u wel eens van het woord 'pseudo-gebeurtenis' gehoord? Volgens de massapsycholoog en mediadeskundige dr. J. van Ginneken is dat een gebeurtenis die speciaal voor de media in scène wordt gezet. De reis van Geert Wilders naar Groot Brittannië van afgelopen donderdag zou zo'n gebeurtenis zijn. Het moet gezegd worden. Op en neer met een vliegtuig vol met journalisten en cameraploegen.

Grote verontwaardiging over het feit dat Wilders het land niet in mocht. Met dat laatste ben ik het overigens wel eens. Een parlementariër uit een EU-land dat geweigerd wordt in een ander EU-land. Gekker moeten we het niet maken. Dat zal ongetwijfeld ook de reden voor veel journalisten zijn geweest om mee te reizen. Het leverde wel een pseudo-gebeurtenis op. Ook dat kan nieuws zijn. Komende week zal hierover weer een debat worden aangevraagd. Praten we dan over een nieuwe of over een voortgezette pseudo-gebeurtenis?