Luc kreeg wel gelijk: diezelfde avond werd de Belg Herman Van Rompuy tot de eerste vaste voorzitter van de Europese Raad verkozen. Van mijn kant zeg ik: van harte gefeliciteerd. Fijn dat onze minister-president niet voor die keuze is geplaatst. Nu kunnen we een punt zetten achter een discussie die in mijn ogen echt te lang gevoerd is. Ik gun het Luc en zijn landgenoten ook wel, dat hun gevoel van eigenwaarde weer wat versterkt is. Dat konden ze - zo te merken - wel gebruiken.

Het ging donderdag opeens erg snel. Het was inmiddels wel duidelijk dat het de kant van Van Rompuy aan het uitrollen was. Maar dit soort processen zijn behoorlijk ingewikkeld en je weet tot het eind toe nooit helemaal zeker wat de uitkomst zal worden. Gelukkig waren ze er nog voor middennacht uit. Ik zat in de trein naar huis toen de pers begon te bellen met de vraag wat we hiervan vonden. Direct kwam ook de vraag naar voren of onze minister-president niet in zijn geloofwaardigheid was aangetast. Enkele oppositieopartijen (D66, VVD, GroenLinks, PVV) tetterden dat de ether in. Wat een makkelijke reactie. Het simpele feit dat iemand zijn naam voor een functie genoemd is en hij daar niet stevig afstand van heeft genomen, is toch geen reden om als er een ander wordt benoemd hem direct verlies van geloofwaardigheid in de schoenen te schuiven. Hebben we niets beter te doen?

Donderdagavond heb ik via de NOS commentaar gegeven op de benoeming van Van Rompuy. Ook heb ik vrijdagmiddag in Standpunt NL gezeten (http://www.stand.nl/ ). Nu is het wel genoeg. Dat moeten meer mensen gedacht hebben. Vrijdagmiddag was er direct een ander onderwerp prominent in het nieuws: de vakantievilla van kroonprins Willem Alexander en prinses Maxima. Per brief liet het paar weten dat het vakantiehuis op Machangulo direct wordt verkocht zodra het is afgebouwd. Dat is een verstandig besluit. Zo werd er door de meeste politieke partijen ook op gereageerd. Al waren er (Pechtold voorop) die natuurlijk ook bij dit onderwerp een kans roken de minister-president te attaqueren. Het begint voor hen haast een dagelijks gezelschapsspelletje te worden. Wel erg Haags, moet ik zeggen.

Het Koninklijk Huis was deze week meer in het nieuws. Zo was minister Rouvoet een deel van de week met Hare Majesteit de Koningin op stap. Eerst naar Zweden en daarna naar een congres in Leiden. Donderdagavond had ik André nog aan de lijn. Hij vertelde dat hij die avond bij een concert met vier vorstinnen op de eerste rij van de schouwburg had gezeten. Dat moet een bijzondere ervaring zijn geweest.

Woensdag hadden HM de Koningin en de kroonprins en prinses Maxima ook nog een deel van de Tweede Kamer ontvangen. Ik was daar niet bij, maar zal op een later moment gaan. Collega Boekestein kon zich niet beheersen toen bij terugkomst op het Binnenhof de microfoons onder zijn neus werden gehouden. Twee uur later trad hij af. Hij zou de afweging zelf gemaakt hebben. Duidelijk was wel dat hij die avond opnieuw het beeld had neergezet van een wel erg loslippig Kamerlid. Ik vind het sneu voor hem dat zijn kamerlidmaatschap op deze wijze moet eindigen. Dat gun je je ergste vijand niet. Boekestein was een erudiet Kamerlid. Maar wel één die de valkuilen van het vak niet altijd heeft weten te ontwijken. Ik hoop dat iemand met zijn kwaliteiten weer snel ergens anders een goede plek weet te vinden.

Woensdag was de dag van de tussentijdse gemeenteraadsverkiezingen. De aandacht ging vooral uit naar Venlo. Daar wist de VVD een mooie overwinning te boeken. Vooral ook door het niet meedoen van de PVV aan deze verkiezingen. De plaatselijke lijsttrekker van de VVD wist de grote media-aandacht op een knappe manier naar zich toe te trekken. Daar kan ik wel van genieten. Jammer dat de ChristenUnie geen zetel in Venlo wist te behalen. We wisten het aantal stemmen dat bij de Tweede Kamerverkiezingen in Venlo op de ChristenUnie was uitgebracht wel vast te houden, maar dat was niet genoeg voor een zetel in de raad. In de gemeente Zuidplas ging het een stuk beter. Daar werden drie zetels binnengehaald. De ChristenUnie-lijsttrekker in deze plaats, Marnix de Romph, is afkomstig uit mijn oude woonplaats Capelle aan den IJssel. Ik ben in een ver verleden nog zijn jeugdleider geweest. Leuk om hem nu in deze positie tegen te komen.  In de gemeente Oldambt wisten we ook een zetel binnen te halen. Over de gehele linie beschouwd een behoorlijk stabiel beeld voor de ChristenUnie. Onze campagneleus 'Stabiel, betrokken, ChristenUnie' doet zijn werk!

Zelf was ik woensdag op werkbezoek in de Hoeksche Waard. Met plaatselijke politici, bestuursleden en mijn voorlichter Sjirk Kuijper heb ik onder meer SG Willem van Oranje en het jeugdwerk in Oud-Beijerland bezocht. Ik vind het erg leuk om met betrokkenen op deze terreinen te spreken. Geweldig ook om het enthousiasme van de jongerenwerkers te zien. Ook een gesprek gehad met burgemeester Klaas Tigelaar. Hem ken ik uit de tijd dat ik zelf raadslid was in Zwolle (1993-2001). Hij deed hetzelfde werk in Alphen aan den Rijn. Leuk om eens wat bij te praten. 's Avonds nog een spreekbeurt gehouden in de gemeente Binnenmaas. Zo kom je nog eens ergens. Waardering ook voor onze raadsleden in Oud-Beijerland en Binnenmaas. Volgend jaar hopen we ook in Strijen mee te doen. Er gebeuren mooie dingen in de Hoekschewaard.

Dinsdag de presentatie van het parlementair jaarboek bijgewoond. Dit in mijn hoedanigheid als lid van het bestuur van de Stichting Parlementaire Geschiedenis. Oud-minister Voorhoeve hield een betoog en ook de voorzitter van de Tweede Kamer kreeg het woord. Dat nam ze met de nodige overtuiging. De zweep ging over de coalitie (geen goed woord over de aanwezigheid van de fractievoorzitters tijdens de onderhandelingen over het crisisakkoord) en ook de MP en vice-MP's moesten het ontgelden. Ik merkte dat haar woorden voor enige opwinding zorgden. Zelf zit ik daar niet zo mee. Ik vind het nog steeds zeer te rechtvaardigen dat de fractievoorzitters destijds meespraken over het crisisakkoord. Het ging uiteindelijk over aanpassingen van het coalitieakkoord en dat akkoord is het eigendom van de coalitiefracties. Geen probleem als iemand daar andere opvattingen over heeft. En het kan soms erg opluchten als je die eens kunt ventileren. Toch?

Dinsdagmiddag is er gestemd over de crisis- en herstelwet. Prachtig om te zien hoe Esmé Wiegman elf amendementen wist binnen te slepen Volgens mij een record voor onze fractie bij één wetsvoorstel. Daar kwamen ook nog twee amendementen bij die ze samen met Diederik Samsom (PvdA) had ingediend. Mijn complimenten aan Esmé en alle medewerkers die keihard aan dit wetsvoorstel gewerkt hebben. Ook Ernst Cramer was daarbij betrokken. Knap stukje werk.

Maandag heb ik mijn verjaardag gevierd. Ik had het genoegen 48 jaar te worden. Wat gaat de tijd snel. Ik voel me wel rijk gezegend. Ik ben gezond, heb een fijn gezin en mooi werk om me voor te mogen inzetten. Alle reden voor dankbaarheid dus. Boven alles aan mijn Schepper. Ik had van mijn verjaardag een thuiswerkdag gemaakt. Bleek de rest van het gezin de hele dag op stap te zijn (!). Tussen de middag nog wel een lunchgesprek in de stad gehad. Dat was voor GMV Netwerk en ging over ouderenparticipatie. Een onderwerp dat ook binnen de ChristenUnie hoog genoteerd staat. Fijn  om daar iets over te kunnen zeggen.

Vandaag ben ik nog bij een clinic van Pieter van de Hoogenband geweest in het Hanzebad in Zwolle. Ik was met mijn collega Eddy van Hijum (CDA) daarvoor uitgenodigd. Centraal stond het zwemmen voor mensen met een beperking. Geweldig om dat te zien. Leuk ook om te zien hoe ontspannen Van de Hoogenband met de zwemmers om ging. Er was nog sprake van geweest dat wij tegen Van de Hoogenband zouden zwemmen. Dat doe ik alleen als hij een halve baan voorsprong krijgt, had ik grappend opgemerkt. Uiteindelijk ging dat toch niet door. Misschien maar goed ook. Want als het op zwemmen aankomt,  heb ik heel wat beperkingen. Ondanks de drie diploma's die in een ver verleden zijn gehaald.

Arie Slob