Reden genoeg dus om in het kerstreces wat op adem te komen. Dat heb ik dan ook gedaan. Veel geslapen en gewandeld. Uiteraard genoten van de prachtige natuur in deze weken. Wat is er mooier dan een wandeling door de besneeuwde bossen. Zeker de dagen tussen Kerst en Oud- en Nieuw toen we met een deel van ons gezin in Drenthe waren.

Inmiddels liggen deze rustige weken weer achter me. Deze week heb ik het werk weer opgepakt. Al zijn de vergaderingen in de Tweede Kamer nog niet begonnen, er ligt werk genoeg. Maandag ben ik onder meer in Amersfoort geweest. Er zijn foto's van me gemaakt boven op het dak van een groot kantoorgebouw. Zo kom je nog eens ergens. Ook ben ik aanwezig geweest op de nieuwjaarsreceptie van de ChristenUnie. Daar heb ik de aanwezigen nog toegesproken. De tekst van mijn nieuwjaarstoespraak is terug te vinden op de site van de ChristenUnie. Mijn opmerkingen over de coalitie zijn niet onopgemerkt gebleven. Ik moest het even kwijt. Er liggen zulke grote opgaven voor ons. Dan kunnen we geen onnodig gedoe gebruiken.

Dinsdag ben ik naar de nieuwjaarsreceptie van Hare Majesteit de Koningin geweest. De receptie vond weer plaats in het prachtig gerestaureerde paleis op de Dam te Amsterdam. Dit soort momenten wordt vooral gebruikt om met veel mensen te spreken. Na afloop van de receptie is er een ChristenUnie-bijeenkomst in hotel Krasnapolsky geweest. Even wat bijpraten in bpo-verband. Bpo staat voor bewindspersonenoverleg. Een dergelijk overleg tussen onze bewindspersonen en een afvaardiging van de partij en haar volksvertegenwoordigers hebben we iedere week ter voorbereiding op de ministerraad. We hebben nu de tijd gebruikt om na het kerstreces wat bij te praten en de stand van zaken rond een aantal actuele onderwerpen door te nemen. Fijn om iedereen weer te zien en te spreken. Dat zal de komende weken en maanden nog wel meer gebeuren.

Dinsdagavond ben ik naar Den Haag gegaan. Daar ben ik woensdagmorgen aanwezig geweest bij een coalitieoverleg. Dat was wel even nodig. Ook heb ik de lunch gebruikt met Reinier Koppelaar, de persoonlijk assistent van minister André Rouvoet. Ooit was hij ook medewerker van de ChristenUnie-fractie. In de loop van de middag weer terug naar mijn woonplaats Zwolle. Daar heb ik 's avonds de nieuwjaarsreceptie van ChristenUnie Zwolle bezocht. Fijn om weer eens in het midden van mijn politieke plaatsgenoten te zijn. Lijsttrekker John van Boven hield een toespraak. Dat deed ook onze wethouder Janco Cnossen, die aankondigde na de verkiezingen te gaan stoppen met zijn werk. Met hem heb ik vele jaren samengewerkt. Zwolle zal in hem een uitstekend bestuurder missen.

Donderdag had ik het voorrecht te mogen spreken op de nieuwjaarsreceptie van VNO-NCW in de provincie Overijssel. Ik was  uitgenodigd met onder anderen emeritus-hoogleraar Anne van der Meiden. Een geweldige man om naar te luisteren. Herman Finkers is er niets bij. Ik mocht iets zeggen over normen en ethisch besef in de economie. Die kans liet ik me niet ontzeggen. Er waren circa 250 à 300 zakenmensen aanwezig. Na afloop leuke gesprekken gehad met ondernemers die goed door hebben dat er van hen meer gevraagd mag worden dan alleen heel veel winst maken. De crisistijd had een aantal van hen goed tot nadenken aan gezet. Dat sloot goed aan bij mijn verhaal. We kunnen niet zomaar overgaan tot de economische orde van de dag. Al blijkt iedere keer weer dat het moeilijk is om de daad bij het woord te voegen.

Vandaag heb ik de hele dag mails beantwoord, artikelen geschreven (onder meer voor ons partijblad) en me voorbereid op spreekbeurten. Er staan er voor de komende weken veel in mijn agenda. Om te beginnen komende maandag in Leeuwarden. De komende weken zullen we ook op verscheidene momenten stil staan bij het tienjarig jubileum van de ChristenUnie. Wat gaat de tijd snel. Ik heb die jaren zeer bewust meegemaakt. Herinner me nog goed het moment dat de ChristenUnie officieel gevormd werd. Dat was 2 januari 2000 in Ede. Wat is er in de jaren daarna veel met de ChristenUnie gebeurd. We hebben een geweldige ontwikkeling doorgemaakt. Lokaal, provinciaal en landelijk.

Het is goed om deze herinneringen op te halen, maar we mogen er niet in blijven hangen. Daar is de tijd waarin we leven veel te ernstig voor. We moeten in deze tijd doen waarvoor we opgericht zijn: verantwoordelijkheid nemen voor het bestuur van ons land. Geweldig dat we op zoveel plaatsen daar een bijdrage aan kunnen en mogen leveren. Ik ben voor dit kalenderjaar weer zeer gemotiveerd om vanuit mijn positie als voorzitter van de Tweede Kamerfractie daar ook mijn steentje aan bij te dragen. Er zijn mindere zaken om je mouwen voor op te stropen. Al moet je daar in deze tijd van strenge vorst wel mee oppassen.

Arie Slob