De ontwikkelingen gingen de afgelopen week opeens snel. Nadat de onderhandelaars eruit waren, konden de fracties zich over de beide akkoorden buigen. Vooral het CDA had daar veel tijd (ca 15 uur) voor nodig. Donderdagmiddag konden ook de andere fracties kennis nemen van het akkoord. Hoewel er zeker goede dingen in terug te vinden zijn, vind ik het over de gehele linie beschouwd een mager akkoord. Zeker ook als je weet hoe ferm bijvoorbeeld een VVD zich in de campagne heeft geuit. Ze waren de banenkampioen, liet Rutte met CPB-doorrekeningen in de hand aan heel Nederland weten. Als het aan de VVD lag zouden er 400.000 banen bijkomen. Nu laat hetzelfde CPB zien dat dit regeerakkoord tot een banenverlies voor 100.000 mensen zal zorgen. In één klap is de VVD van banenkampioen, banendegradant geworden.

Uit het akkoord blijkt ook dat noodzakelijke hervormingen in oa. de woningmarkt, de sociale zekerheid en de zorg  zo goed als achterwege blijven. Wel wordt er stevig in de overheid gesneden. Klinkt goed, maar het zijn boterzachte bezuinigingen. Sommige kunnen ook pas over twee kabinetsperioden gerealiseerd worden. Opvallend ook dat de verhoging van de AOW-leeftijd pas in 2020 gerealiseerd zal worden. En ook maar met één jaar. Dat is een forse teruggang in vergelijking met het huidige wetsvoorstel dat al vanaf december 2009 bij de Tweede Kamer ligt. Ook missen we node in het regeerakoord een stevig gezinsbeleid (er vindt zelfs afbraak plaats) en geen woord over (medisch) ethische zaken. Alle winst van het vorige kabinet bij dit soort onderwerpen lijkt verdampt te zijn. Dat is pijnlijk. Maar goed, over dit soort zaken kun je van mening verschillen. En logisch dat een combinatie van VVD/CDA/PVV andere keuzen maakt dat bijvoorbeeld in een verkiezingsprogramma van de ChristenUnie is terug te vinden.

Ernstiger is natuurlijk dat in de nu gekozen constructie (met een regeer- en gedoogakkoord) de PVV een podium krijgt in het centrum van de macht. Wilders kraaide bij wijze van spreken van plezier. Al tijdens de persconferentie bewees hij het gelijk van Ab Klink. Bewust nam hij afstand van oa. het motto van het nieuwe kabinet (vrijheid en verantwoordelijkheid). Hij had niet zoveel met motto's en bruggenbouwen. Dat laatste was ons ook al eerder opgevallen. Wat er ook gezegd wordt over de inhoud van het regeerakkoord én de gekozen constructie (PVV zit niet in deregering), VVD en CDA bieden Wilders en zijn PVV de mogelijkheid zich in het centrum van de macht te nestelen en een stevige vinger in het regeringsbeleid te hebben. Vanuit zijn riante gedoogfauteuil heeft hij vanaf nu zowel VVD als CDA aan een touwtje. De uitspraak van Tweede Kamerlid Sander de Rouwe  tijdens het congres 'dat Wilders zijn borst nat kan maken', is volgens mij een politieke boemerang die t.z.t. keihard terug kan komen.

Natuurlijk is het een complexe zaak. Geen enkele behoefte om het mooier voor te stellen dan het is. Paars Plus wilde ook de ChristenUnie niet. En inderdaad, ook op partijen als GL en D66 valt fundamentele kritiek te geven. Maar dat kan nooit een rechtvaardiging zijn voor de stap die nu gezet wordt. Afwachten nu wat er de komende week zal gebeuren. Gaat alles wel door, dan hebben we over twee weken een nieuw kabinet. Het kabinet Rutte, gesteund door VVD, CDA en PVV. Mijn gedachten gaan even terug naar de nacht van 20 februari 2010. Ik zie de PvdA-ministers o.l.v. Wouter Bos nog de Trevêszaal uitlopen. Ik heb het vaker gezegd: het was niet nodig. Een oplossing voor de ontstane problemen lag voor handen. Men ging echter toch. Zou er met terugwerkende kracht bij de PvdA nog een beetje spijt over die daad zijn? Bij twitter zet je er dan achter: #durftevragen

Wat heb ik zelf deze week allemaal gedaan. Eigenlijk nog vrij veel. Uiteraard de politieke ontwikkelingen gevolgd. Maar ook het debat over de Algemene Financiële Beschouwingen gedaan. Veel complimenten (van links tot rechts) voor de opstelling van de ChristenUnie in de afgelopen maanden. Het is gewaardeerd dat wij verantwoordelijkheid zijn blijven nemen. Fijn om te horen. Dat hoort ook bij de ChristenUnie. Geen goedkope wijze van politiek bedrijven, verantwoordelijkheid nemen waar het kan, christelijk-sociale politiek bedrijven. En bij dat laatste hoort ook financiele degelijkheid. En dat de begroting 2011 degelijk was, is inmiddels wel duidelijk.

Ik heb deze week ook nog wat overleggen gehad. Maandag bijvoorbeeld met Twentse ChristenUnie-raadsleden. Diezelfde dag ook bij een bijeenkomst van de Provincie Overijssel geweest. Dinsdagmorgen in Amsterdam geweest voor een debat over de nieuwe wet Kraken en Leegstand. Kon direct reageren op het goede nieuws dat burgemeester van der Laan de wet wil gaan handhaven. Zo hoort het ook. Vrijdagavond was ik te gast in het televisieprogramma In de Wandelgangen van RTV Oost. Onder andere over de nieuwe wet Kraken en Leegstand én over de onzalige plannen van minister Eurlings om bij Deventer een spoorboog zo goed als dwars over een woonwijk te laten gaan. Zaterdagmiddag heb ik bij een bijeenkomst in Deventer daar ook een groep demonstranten over toegesproken. Als ChristenUnie hebben we een beter alternatief. Dat zal ik komende donderdag in de Tweede Kamer ook gaan uitdragen. Het zou wel eens het laatste debat met minister Eurlings kunnen zijn. Kan hij nog goed eindigen.