Standpunten Israël

Laatste update: 21 augustus 2025

Hoe ziet de ChristenUnie de huidige situatie?

Vrede en veiligheid zijn sinds de gruwelijke terroristische aanslagen door Hamas op onschuldige Israëli's op 7 oktober 2023 en de daaropvolgende oorlog in Gaza verder weg dan ooit. Aan beide kanten zijn talloze levens verloren gegaan. In Gaza is de humanitaire situatie catastrofaal en onschuldige Israëlische gijzelaars zitten nog altijd vast. Dit lijden en verlies vragen om onze blijvende politieke betrokkenheid.

Wat wil de ChristenUnie dat er nu gebeurt?

We mogen niet wegkijken. Er is een diep verlangen naar het einde van deze oorlog. Israëlische gijzelaars moeten zo snel mogelijk vrijgelaten worden en aan het leed van de Gazanen moet snel een einde komen. Politiek zetten wij ons in de Tweede Kamer in voor een onmiddellijk staakt-hetvuren en directe humanitaire hulp voor de Gazanen. De Gazaanse bevolking moet verzekerd zijn van voldoende water, voedsel, medische hulpmiddelen en elektriciteit.

Steunt de ChristenUnie het Joodse volk?

Christenen voelen zich verbonden met het Joodse volk. Voor Joden is de staat Israël een veilige thuishaven in een wereld waarin het giftige antisemitisme onuitroeibaar blijkt. Daarom staat de ChristenUnie pal voor het bestaansrecht van de staat Israël, inclusief het recht van Israël op zelfverdediging.

Hoe kijkt de ChristenUnie naar het optreden van de Israëlische regering?

We zien dat de huidige Israëlische regering in Gaza mensenrechten schendt en nog steeds geen geloofwaardige strategie heeft voor een einde van de oorlog. Integendeel, het intensiveren van de militaire inzet, inclusief de bezetting van Gaza-stad, brengt vrede niet dichterbij en wordt door de ChristenUnie veroordeeld. Israël moet zich houden aan het internationaal (humanitair) oorlogsrecht.

Als niet gebeurt moet Nederland zich in Europees verband krachtig uitspreken en passende maatregelen nemen. Dat kan ook gaan om (persoons)gerichte sancties en heroverweging van het EU-associatieakkoord met Israël.

De ChristenUnie heeft eerder de regering gevraagd de Israëlische ambassadeur op het matje te roepen na de aanval op een hulpkonvooi. Ook hebben wij een motie gesteund om het EU-Israëlassociatieverdrag te toetsen op mensenrechten en één ingediend om sancties te overwegen tegen bepaalde Israëlische functionarissen vanwege hun uitspraken.

Hoe kijkt de ChristenUnie naar de humanitaire situatie in Gaza?

De humanitaire situatie in Gaza is catastrofaal. Extra ingrijpend hierbij is dat voedsel in ruime mate aan de grenzen van Gaza klaarstaat of zelfs aanwezig is maar niet wordt gedistribueerd. De Gazaanse bevolking moet zich verzekerd weten van voldoende water, voedsel, medische hulpmiddelen en elektriciteit. De ChristenUnie zet zich hier voor in. De EU heeft met Israël afspraken gemaakt over voldoende humanitaire hulp. Deze afspraken dienen te worden nagekomen, met heldere kaders over de gevolgen als afspraken worden geschonden. Ook de druk op Hamas - een terroristische organisatie die niet geeft om de bevolking - moet worden opgebouwd.

De voedseldroppings - al niet ideaal - moeten worden doorgezet. Ook via de grensovergangen moet veel meer humanitaire hulp komen, inclusief de Rafah-grensovergang. Hierbij ligt ook een verantwoordelijkheid bij Egypte, die de grens met Gaza dichthoudt.

Hoe wil de ChristenUnie bijdragen aan een einde van de oorlog in Gaza?

Duurzame vrede tussen Israël en de Palestijnen lijkt ondenkbaar. Toch houden we het idee van een vredesplan levend. Daarom zet Nederland zich ervoor in om, zowel bij Israël als binnen de internationale gemeenschap, draagvlak te creëren voor het nastreven van zo’n plan. Daarbij moeten naast de VS en de EU in het bijzonder ook landen uit de regio betrokken worden. De ChristenUnie heeft in de Tweede Kamer ook een motie ingediend over een dergelijk vredesplan.

De ChristenUnie is voorstander voor het opbouwen van diplomatieke druk op Israël om te bewegen richting vrede én niet richting militaire escalatie zoals nu. Daarbij moet óók de terroristische organisatie Hamas worden aangepakt, inclusief partijen die Hamas nog steeds ondersteuning bieden zoals Qatar. Hamas geeft niets om de eigen bevolking en een duurzame vrede waarbij Hamas nog steeds de scepter zwaait is ondenkbaar. 

Vindt de ChristenUnie dat Nederland de Palestijnse staat moet erkennen?

Hoewel vrede nu ver weg lijkt, gelden de Oslo-akkoorden nog steeds (Oslo I, 1993, en Oslo II, 1995). In deze akkoorden is afgesproken dat Israël en de Palestijnse Autoriteit samen beslissingen moeten nemen over moeilijke onderwerpen zoals de definitieve status van Jeruzalem, nederzettingen en de positie van Palestijnse vluchtelingen. In de praktijk hebben beide partijen het vredesproces tegengewerkt: de Palestijnse Autoriteit wees voorstellen van Israël af en Israël breidde nederzettingen uit op de Westelijke Jordaanoever.

Eenzijdige erkenning van een Palestijnse staat zou dit proces niet verder helpen. Bovendien, de Palestijnse Autoriteit heeft amper draagvlak onder de Palestijnse bevolking, is corrupt en van democratisch leiderschap is geen sprake. In de Gazastrook is Hamas nog steeds niet ontmanteld. Het nu zonder voorwaarden erkennen van een Palestijnse staat miskent dergelijke bezwaren. 

De ChristenUnie zet zich in om het diplomatiek proces weer op gang te brengen. Eén van de onderdelen van dat proces moet het gesprek over een Palestijnse staat zijn.