Streep door loondispensatie: heel erg goed nieuws

arbeidsgehandicapte bijgesneden
eppobruins2018
Door Eppo Bruins op 7 september 2018 om 15:57

Streep door loondispensatie: heel erg goed nieuws

Heel erg goed nieuws vandaag. Staatssecretaris Van Ark zet vandaag een streep door de invoering van loondispensatie bij arbeidsgehandicapten. Dat is voor iedereen goed nieuws, maar zeker voor mensen met een arbeidsbeperking, en voor iedereen die weet hoe waardevol hun werk is. In een waardevolle samenleving doet iedereen mee. Daar horen dan ook passende arbeidsvoorwaarden bij.

Ook veel werkgevers zien de waarde in van het werk dat mensen met een beperking leveren. Toch komt nog lang niet iedereen aan het werk. Het systeem van loondispensatie moest ervoor zorgen dat meer arbeidsgehandicapten werk zouden vinden, maar kende ook nadelen: de mogelijkheid om aanvullend pensioen en WW op te bouwen zou voor mensen met loondispensatie beperkt zijn. Hoewel de ChristenUnie graag ziet dat mensen met een beperking meer kansen krijgen op de arbeidsmarkt, waren de mindere arbeidsvoorwaarden voor mij een doorn in het oog. De ChristenUnie heeft dan ook voor en achter de schermen steeds weer aangedrongen op een zo sociaal mogelijke regeling.

Vandaag zetten we een streep door de loondispensatie en de gevolgen die dat zou hebben voor de arbeidsvoorwaarden van mensen met een beperking. En dus is dat vandaag heel goed nieuws.

Maar we zijn er nog niet. De ChristenUnie strijdt voortdurend voor het vergroten van de kansen van mensen met een beperking, ook als het gaat om het vinden van werk. Dat blijven we doen. Vandaag gaat het om het behoud van hun arbeidsvoorwaarden, die blijven bestaan. En morgen gaan we weer aan de slag, om meer mensen aan het werk te helpen.

En ook al zijn we er nog niet: ik heb hoop. Ik vind het moedig dat Van Ark het plan terug neemt naar de tekentafel. Zij toont zich zeer gemotiveerd om met alle betrokken partijen de beste manier te vinden waarop we mensen met een beperking kunnen helpen bij het vinden van werk. Dat juich ik toe.

Labels: