Berichten geschreven door Don Ceder

Wegens de arbeidsmarktkrapte wordt ijverig gezocht naar manieren om mensen meer en langer aan het werk te krijgen. Een voltijdsbonus is de nieuwste politieke vondst die deeltijdwerkers moet verleiden tot een volledige arbeidsweek. Een heilloos middel dat niets oplost. De arbeidsmarktkrapte vraagt namelijk niet in de eerste plaats om extra pogingen nog meer uit onze beroepsbevolking te persen, maar vooral om een diepe herbezinning op onze economie en scherpe keuzes. We moeten onszelf de belangrijke vraag stellen: welke economie is voor ons houdbaar?

Dat er in Nederland asielzoekers zijn die buiten moeten slapen, is schandalig voor één van de rijkste landen op aarde. Dat is bovendien niet iets wat ons ‘overkomt’ en ligt niet aan een ‘te hoge’ instroom, maar is helaas het gevolg van jarenlang beleid waarin instroom, opvang en uitstroom van asielzoekers simpelweg nooit goed geregeld zijn. Dat in Ter Apel de problemen zich nu opstapelen, had voorkomen kunnen en moeten worden.

Nederland moet niet meewerken aan de invoering van een Europees burgerservicenummer. Die oproep heb ik vanmiddag gedaan in een motie die door de Kamer werd gesteund. In de motie vraag ik staatssecretaris Van Huffelen zich bij Europese onderhandelingen in te spannen om zo’n Europees BSN te voorkomen. Mocht dat niet lukken, dan moeten we als Kamer eerst opnieuw met elkaar in debat over alternatieve stappen die Nederland kan zetten voordat het Kabinet verdere beslissingen kan nemen.

Nog geen week na het debat over de uithuisplaatsingen debatteerden we vandaag in de Kamer opnieuw over de jeugdzorg. En terecht. Een uithuisplaatsing is een laatste dominosteen die omvalt, als de zorg aan het gezin niet voldoende was. Vorige week heb ik uitgesproken dat een uithuisplaatsing een allerlaatste redmiddel is en dat we een uithuisplaatsing zoveel mogelijk moeten zien te voorkomen. Want een kind groeit het beste op in de eigen, vertrouwde omgeving in het eigen gezin en rond het eigen netwerk. 

Wennen we er al aan? De beelden van oorlog, vluchtelingen die huis en haard moeten verlaten en beelden van totaal verwoeste steden op het Europees vasteland? Zelensky stelde ons deze vraag vandaag tijdens een indrukwekkende speech. 

Een mens bloeit op in gemeenschap, een kind groeit op in een gezin. Heel veel kinderen groeien op in stabiele gezinnen waar ze een goede basis meekrijgen voor de rest van hun leven. Bij tegenslag in het leven, wat ieder gezin op zijn tijd meemaakt, heeft een gezin soms 'krukken’ nodig ter ondersteuning. Het netwerk van familie, vrienden en buren kan hierin voorzien. Soms is een extra professionele steun in de rug nodig, waarbij de gemeente het eerste aanspreekpunt is. Daarbij moeten we waken voor de tendens van medicalisering en de gedachte dat elke situatie altijd om professionele hulp vraagt. 

De energierekening rijst de pan uit, de benzine- en dieselprijzen gaan door het dak en ook ons voedsel wordt steeds duurder. En dat gaan we merken. Woensdag liet het Centraal Planbureau zien dat onze koopkracht een enorme dreun krijgt. Door de extreem stijgende prijzen en de grootste oorlog op ons continent sinds de Tweede Wereldoorlog. De ChristenUnie zei daarom woensdag: ‘geen wonderen, wel daden’. We moeten op korte termijn in actie komen en de mensen helpen die de pijn het meeste voelen.

Afgelopen donderdag bezocht ik Ihor en zijn vrouw Marine in Rijswijk. Zij vangen momenteel negen personen op, onder wie drie kinderen, in een vierkamerflat. De inzet van mensen in Nederland is hartverwarmend. Zij sturen goederen. Zij bieden onderdak aan vrouwen. Ook het bedrag van meer dan 100 miljoen euro bij Giro555 is hartverwarmend.