Nog geen week na het debat over de uithuisplaatsingen debatteerden we vandaag in de Kamer opnieuw over de jeugdzorg. En terecht. Een uithuisplaatsing is een laatste dominosteen die omvalt, als de zorg aan het gezin niet voldoende was. Vorige week heb ik uitgesproken dat een uithuisplaatsing een allerlaatste redmiddel is en dat we een uithuisplaatsing zoveel mogelijk moeten zien te voorkomen. Want een kind groeit het beste op in de eigen, vertrouwde omgeving in het eigen gezin en rond het eigen netwerk. 

Wennen we er al aan? De beelden van oorlog, vluchtelingen die huis en haard moeten verlaten en beelden van totaal verwoeste steden op het Europees vasteland? Zelensky stelde ons deze vraag vandaag tijdens een indrukwekkende speech. 

Een mens bloeit op in gemeenschap, een kind groeit op in een gezin. Heel veel kinderen groeien op in stabiele gezinnen waar ze een goede basis meekrijgen voor de rest van hun leven. Bij tegenslag in het leven, wat ieder gezin op zijn tijd meemaakt, heeft een gezin soms 'krukken’ nodig ter ondersteuning. Het netwerk van familie, vrienden en buren kan hierin voorzien. Soms is een extra professionele steun in de rug nodig, waarbij de gemeente het eerste aanspreekpunt is. Daarbij moeten we waken voor de tendens van medicalisering en de gedachte dat elke situatie altijd om professionele hulp vraagt. 

De energierekening rijst de pan uit, de benzine- en dieselprijzen gaan door het dak en ook ons voedsel wordt steeds duurder. En dat gaan we merken. Woensdag liet het Centraal Planbureau zien dat onze koopkracht een enorme dreun krijgt. Door de extreem stijgende prijzen en de grootste oorlog op ons continent sinds de Tweede Wereldoorlog. De ChristenUnie zei daarom woensdag: ‘geen wonderen, wel daden’. We moeten op korte termijn in actie komen en de mensen helpen die de pijn het meeste voelen.