Tussen de Algemene Politieke Beschouwingen door maakte ik gisteren iets bijzonders mee. Kinsi, een Somalische jonge vrouw van rond de 20, kwam een bos bloemen brengen. Als dank voor de onze inzet voor haar en andere Somalische kinderen.
Het verhaal van Kinsi is een lang en treurig verhaal. Ze is een van die Somalische kinderen die als klein kind op de een of andere manier naar Nederland werden gehaald. Waarschijnlijk voor de kinderbijslag of de vergoeding voor pleegzorg die hun verzorgers daarmee binnenhaalden.
Kinsi werd op haar veertiende teruggebracht naar Somalië en daar moederziel alleen achtergelaten. De man die niet haar vader bleek te zijn, verkocht haar paspoort aan rijke mensen die hun dochter met het paspoort naar Amerika konden sturen. En ook dat overkomt niet alleen Kinsi, maar ook andere Somalische kinderen.
Kinsi slaagde erin om in haar eentje naar de Nederlandse ambassade in Addis Abbeba (Ethiopië) te reizen. Ze vertelde daar wat haar was overkomen, dat ze zonder geld en zonder papieren zat. En dat ze terugwilde naar Nederland, omdat ze in Somalië niemand had. En al sprak ze Nederlands, haar verhaal werd door de ambassade niet geloofd. Ze werd weggestuurd, maar kwam het jaar daarna weer terug en ook de jaren daarna.
Twee jaar geleden ontmoette Kinsi in Addis Abbeba een Nederlandse familie, die haar in huis opnam en zich voor haar inzette. De Nederlanders namen contact op met de ChristenUnie. Het televisieprogramma Netwerk was geïnteresseerd in het onderwerp en maakte een reportage over het lot van kinderen als Kinsi.
Mede dankzij ons aandringen is er daarna een regeling gekomen hoe de ambassade met deze kinderen om moet gaan. Als kinderen Nederlands spreken, maar geen papieren, geld of bewijzen hebben dat ze uit Nederland komen, dan moet de ambassade hun verhaal gaan uitzoeken. Want die kinderen zijn het slachtoffer geworden van zwendel, mensensmokkel of mensenhandel en moeten geholpen worden.
Jammer genoeg wilde Minister Verdonk niet zo ver gaan dat deze kinderen automatisch een verblijfsvergunning krijgen, als onderzoek bewijst dat hun verhaal klopt en dat ze geen slechte dingen op hun kerfstok hebben. Dat wil ze van geval tot geval bekijken.
Kinsi werd uiteindelijk geholpen. Ze kreeg een paspoort en mocht naar Nederland. Maar in Nederland kreeg ze opnieuw problemen toen ze daar ‘ontdekten’ dat haar paspoort en haar identiteit al door een Somalische vrouw in Amerika werden gebruikt. Haar paspoort werd afgenomen en ze moest weer terug naar Somalië.
Na een interpellatiedebat en maanden van onzekerheid, krijgt Kinsi nu eindelijk weer een paspoort. Ze kan het zelf nog haast niet geloven, maar ze is er heel blij mee. En ik natuurlijk ook. Politiek mag vaak abstract lijken, we doen het voor mensen, en dat bleek vandaag!