Maandag werd ik gebeld door Esmé Wiegman, onze woordvoerder VWS, met de opmerking dat er een brief aan zou komen. Ook zou staatssecretaris Bussemaker in Netwerk gaan vertellen dat ze toestemming had gegeven voor het verder toepassen van embryoselectie. De brief kwam een dag later en maakte veel bij ons los. Later in de week werd duidelijk dat over de brief nog niet in het kabinet gesproken was. Begrijpelijk dat er bewindspersonen waren, zoals minister André Rouvoet, die daar wel op stonden. Dit is niet zomaar een onderwerp.

Vrijdag na de ministerraad werd duidelijk dat er alsnog over dit onderwerp in het kabinet gesproken zal worden. Daar ben ik uiteraard blij mee. We zullen nu moeten afwachten met wat voor brief het kabinet alsnog naar de Kamer zal komen. In de media vlogen de verwijten overigens over en weer. Vooral de ChristenUnie was onderwerp van veel kritiek. Hoe konden we nu een dergelijke toepassing van embryoselectie tegenhouden? En we zouden machtspolitiek gespeeld hebben.

Laat duidelijk zijn dat het allereerst gaat om een zorgvuldige bespreking van dit onderwerp in het kabinet. Ik vind dat niet meer dan logisch. De uitkomst van dat overleg kan ik niet voorspellen. We wachten dat nu eerst af. Daarna zal het onderwerp ongetwijfeld weer in de Kamer aan de orde komen. Als fractie hebben we grote bezwaren tegen het toepassen van deze techniek. Dat kan voor niemand een geheim zijn. Bij de behandeling van de zgn. Embryowet is dat al uiteen gezet. En in november 2007 heeft Esmé Wiegman tijdens een algemeen overleg deze bezwaren nog  eens uiteengezet. De slozin van haar bijdrage was: "Voor de ChristenUnie zijn met de mogelijkheden die de huidige Embryowet en de Wet bijzondere medische verrichtingen (WBMV) biedt, al cruciale grenzen overschreden. De ChristenUnie is er geen voorstander van om de mogelijkheden verder te verruimen zoals in het advies van de Gezondheidsraad van 2006 wordt voorgesteld". Duidelijker kan het volgens mij niet. 

Wat zijn onze bezwaren. Allereerst gaat het om het selecteren van (beginnend) menselijk leven. De embryo's die niet uitgekozen worden, zullen uiteindelijk vernietigd worden. Ik weet dat er mensen zijn die een embryo slechts als een klopje cellen zien. Dat is niet onze opvatting. Bij het selecteren van embryo's zeg je in feite dat het ene beginnende leven zich wel mag ontwikkelen en het andere niet. dat is een ingrijpend besluit.

Daar komt nog iets bij. Op dit moment is er alleen ruimte voor het selecteren van embryo's bij ernstige erfelijke ziekten waarvan zeker is dat als de gen is overgedragen deze ziekten zich zullen gaan manifesteren. Deze situatie aanvaarden wij als een gegeven. De nieuwe stap die nu gezet leek te worden is dat er ook ruimte wordt gegeven voor embryoselectie niet alleen als er een vaste maar ook als er een sterk variabele kans is dat vrouwen een ziekte, bijvoorbeeld borstkanker, overdragen; ziekten die bij tijdige behandeling niet hoeven te leiden tot een vroegtijdige dood. Hiermee zet je wel een wissel om. Het maakt ook de vraag los wat de volgende stap zou kunnen zijn. En het raakt de vraag hoe ver een samenleving wil gaan met (medische)risicoreductie.

Duidelijk is in ieder geval dat toepassing van deze techniek verder leek te worden uitgebreid. Daar moet de politiek een oordeel over uitspreken. Dat recht heeft dus ook de ChristenUnie. Al kreeg ik uit sommige reacties de indruk dat iedereen er iets van mag vinden, maar niet een partij die haar wortels heeft in een christelijke overtuiging. De bezwaren tegen verruiming van het toepassen van embryoselectie leven overigens breder dan alleen de ChristenUnie. Zo heeft ook (emeritus) professor Hans Galjaart, een pionier op het gebied van genetica, aangegeven de voorgestelde uitbreiding een hellend vlak te vinden.

Ik hoop dat we de komende tijd zorgvuldig en met respect voor elkaars standpunten over dit onderwerp kunnen spreken. Ik hoop dat dit ook geldt voor fracties die zich nu opeens opwerpen als grote voorstanders van uitbreiding van embryoselectie. Twee jaar geleden (mei 2006) besloot toenmalig staatssecretaris Ross van Dorp al om niet tot uitbreiding over te gaan. Toen hadden we (nog) een kabinet met CDA, VVD en D66. Alle andere partijen hebben zich toen ook bij deze situatie neergelegd. De brief die Ross van Dorp hierover naar de Kamer stuurde is niet eens in de Kamer besproken (!). Nu de ChristenUnie grote verwijten maken als wij vast willen houden aan die situatie komt dan echt wat geforceerd over.

Is er deze week nog meer gebeurd? Natuurlijk. Maandag ben ik vooral druk geweest met het anti-kraken-initiatief waar ik met de collega's ten Hoopen en van der Burgh mee bezig ben. Juist op een dag dat in Amsterdam duidelijk werd dat krakers weer behoorlijk radicaal aan het worden zijn. Een aansporing om flink door te werken aan ons wetsvoorstel.

's Avonds heb ik nog een concert van Christenen voor Israel bezocht in den Haag in het kader van de viering van het zestig jarig bestaan van de staat Israël. Mooie klezmer-muziek en traditionele dans.  Het werd zeer op prijs gesteld dat ik aanwezig was. De aanwezige ambassadeur van Israël noemde me zelfs 'the president of the ChristianUnion'. Mijn avond kon niet meer stuk!

Dinsdag nog een debat gevoerd over media-educatie. Een debat met de ministers Plasterk en Rouvoet. Voor mij was het zelfs de eerste keer dat ik met Rouvoet een overleg had. Mooi overigens dat het media-educatiecentrum er nu gaat komen. Een oude wens van de ChristenUnie. Vorige kabinetten wilden er niet aan beginnen. Nu komt het er. Nu nog wel de ouders een goede plek in het centrum geven.

Verder deze week veel gestudeerd. Er zijn zoveel onderwerpen waar ik me in moet verdiepen. Ook enkele gesprekken gevoerd. Tijdens één gesprek kwam er een brandmelding. Dat was bedoeld voor een oefening. We hebben toen in de centrale hal van de Kamer het gesprek maar staande voortgezet. Vrijdag nog naar het afscheid van Rijk van de Poll, directeur van de Bond tegen het vloeken, geweest. Bijzonder wat hij in zijn periode als directeur allemaal opgebouwd heeft. Niemand kan meer om de Bond heen.