Aan de maaltijd ging een symposium vooraf met deelnemers die allemaal op een of andere manier met 'opvang' te maken hebben. Een mooi gezelschap van mensen van het Leger des Heils, Het Passion, Saron, Ontmoeting etc. De grote gemeenschappelijke deler was de inzet om de kerk middenin de samenleving te zetten/te houden, mensen om te laten zien naar elkaar, en hardnekkige vormen van eenzaamheid tegen te gaan door het vormen van (nieuwe) sociale netwerken.

Jezus heeft laten zien dat een maaltijd een perfecte manier daarvoor is.

'Wat ga je hier nu mee doen in de Tweede Kamer?' vroeg gisteren een van de vrijwilligers aan mij na afloop van de maaltijd. 'Noemen als goed voorbeeld' was mijn antwoord. Gebruiken als een plaatje bij ons politieke verhaal hoe je om kunt zien naar elkaar; hoe deze vorm van informele zorg van onmisbaar belang is in het geheel van professionele opvang en begeleiding. Er liepen ook wat 'professionals' rond met wie ik heb bijgepraat. Ine Voorham van het Leger des Heils wees me op de bizarre eigen-bijdrage-maatregel in de AWBZ die voor mensen aan de onderkant van de samenleving zo slecht uitpakt. De moeite en kosten om deze bijdrage te innen is vele malen hoger dan het geld wat uiteindelijk geind wordt. Christiaan Sleurink waarschuwde voor de steeds 'complexere gevallen' die bij hem op de stoep van de opvang komen te staan. Mensen die eigenlijk intensieve zorg in een verpleeghuis of geestelijke gezondheidszorg nodig hebben, maar door een combinatie van aadoeningen, stoornissen en beperkingen daar niet tercht kunnen. Het is mooi als het aantal separaties in zorginstellingen afneemt, maar niet als dit betekent dat deze mensen op straat komen te staan, zonder zorg.

Vandaag is het de dag dat de ambtelijke werkgroepen met cijfers en mogelijke bezuinigingsmaatregelen naar buiten komen. Er zullen moeilijke politieke keuzes gemaakt moeten worden. Ik zou het niet kunnen verkopen de hypotheekrenteaftrek met rust te laten en ondertussen wel het mes te zetten in de opvang en zorg aan de meest kwetsbare mensen in de samenleving. Christelijk-sociale inzet en beleid is juist nu heel hard nodig!

Esmé Wiegman