Na gehouden Tweede-Kamerverkiezingen volgen altijd wat ik noem ‘echo-verkiezingen’. Zoals in 2007 de uitslag van de Statenverkiezingen voor de ChristenUnie uitzonderlijk gunstig was na de verdubbeling van ons zetelaantal in de Tweede Kamer in november 2006, zo tikt het verlies in juni 2010 nu door bij deze Statenverkiezingen. Even ter relativering: vorige week woensdag haalden ChristenUnie en SGP samen (noodzakelijkerwijs in samenhang bezien i.v.m. de gezamenlijke lijsten in Noord-Holland en Brabant) 6% van de stemmen, oftewel samen 9 fictieve Kamerzetels, in juni vorig jaar was dat 5%, 7 zetels. Natuurlijk zit daar ook een fors verschil in opkomst tussen, maar toch. Je zou kunnen zeggen dat de ChristenUnie terug is op het – meer normale – niveau in Staten en Eerste Kamer van pak ‘m beet 2003.

Een belangrijke vraag is natuurlijk wat de boodschap van de kiezers vorig jaar en vorige week aan het adres van de ChristenUnie is. Zoals bekend heeft de ChristenUnie de campagne en de uitslag van de Tweede-Kamerverkiezingen geëvalueerd. Er ligt een rapport van de stuurgroep-Schipper, met een grondige analyse, een aantal – herkenbare – bevindingen én een groot aantal aanbevelingen. Het Landelijk Bestuur van de ChristenUnie is hiermee al flink aan een slag gegaan, spreekt deze weken met de verschillende partijgeledingen en zal richting het Uniecongres van 14 mei zijn reactie op de aanbevelingen geven.

Het lijkt mij verstandig om het evaluatierapport ook nog even naast de Statenverkiezingen te leggen: zijn daarin nieuwe elementen te vinden die ons behulpzaam kunnen zijn bij het uitzetten van de lijnen naar de toekomst?

Wat we in elk geval niet moeten doen is overhaaste conclusies trekken of paniekbewegingen maken. Hier en daar kom ik suggesties tegen van – laat ik zeggen – ‘betrokken buitenstaanders’, die precies weten waar de knelpunten zitten en die ook nog eens de oplossing paraat hebben.

De ChristenUnie is een principiële christelijke partij, die zich ook wat betreft haar profiel en politieke positie niet laat leiden door de waan van de dag of de laatste kiezersbewegingen, maar door haar principiële uitgangspunten. Niet voor niets was onze slogan ‘Uit overtuiging’! Want die uitgangspunten bieden perspectief. Die overtuiging is wat ons samenbindt en die overtuiging willen we over het voetlicht blijven brengen. De manier waarop, daarvoor hebben we in het rapport Schipper een aantal belangrijke adviezen gekregen waarmee we als fractie en als partij hard aan de slag moeten. Er is werk aan de winkel!

André Rouvoet

Fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer