Waarom wij niet zwijgen (opiniestuk ND)

fractiezaterdag 22 maart 2014 08:00

Soms is er een moment waarop het er op aan komt. Dat je weet dat ook jij moet reageren. Dit is zo’n moment. We hebben vaker het debat met Geert Wilders en zijn fractie- en partijgenoten gevoerd, maar nog veel vaker hebben we zijn provocaties genegeerd. Maar na zijn uitspraken over ‘minder Marokkanen’ weten we dat we moeten spreken, zoals we dat nog niet eerder hebben gedaan.

Natuurlijk zal het recht zijn loop hebben en zou je het er daarom bij kunnen laten zitten. Veel Marokkaanse Nederlanders hebben aangifte gedaan en de rechter zal recht spreken. Natuurlijk zal Wilders zich wentelen in slachtofferschap en klagen over politieke correctheid en wegkijken bij reële problemen. Toch zwijgen we niet. Want met zijn toezegging dat de vermindering van het aantal Marokkanen ‘geregeld gaat worden’, is een morele grens overschreden.
 
Geert Wilders heeft mensen ontmenselijkt. Hier werden Marokkaanse Nederlanders niet langer aangesproken op hun gedrag, moslims niet op hun overtuiging, maar hier werd een bepaalde etnische groep gereduceerd tot afkomst en kleur. Hier werd over medemensen gezegd dat ze tot een categorie behoren waarvan er minder moeten zijn. Huiveringwekkend als mensen een groep worden waarmee je dreigt te doen wat je achterban graag wil dat je doet: verminderen in aantal. We hebben tot in ons fractieteam en de kandidatenteams in Den Haag en Almere aan toe gezien hoe mensen in het diepst van hun ziel geraakt werden in het besef dat zoiets ook zomaar over henzelf gezegd zou kunnen worden. En gezien het feit dat Wilders na 22 mei een gezamenlijke fractie wil vormen met de antisemiet Jean-Marie Le Pen, kan het inderdaad ook zomaar andere groepen gaan betreffen.
 
Toen Jezus onder ons was, waren er ook mensen die anderen reduceerden tot een categorie, tot afkomst en gedrag. Zij haatten een Samaritaan omdat hij Samaritaan was. Zij wilden een prostituee stenigen, omdat ze een prostituee was. Maar voor Jezus kon een Samaritaan een barmhartige naaste zijn en was een prostituee een vrouw die snakte naar liefde en vergeving. Voor Jezus vallen mensen nooit samen met hun afkomst, kleur en zelfs niet met hun gedrag, Hij kijkt mensen in de ogen. En als je Jezus volgt, naar Zijn Woord luistert, dan vraagt Hij je hier en nu afstand te doen van de mensonterende uitspraken van Wilders over Marokkaanse Nederlanders.
 
Met Wilders’ openlijke, categorische haat is er ook een maatschappelijke grens overschreden. Politici zijn geroepen de vrede van de stad te zoeken. Zonder vrede valt niet te leven. We hoeven maar even terug te gaan in onze geschiedenis en maar even naar het Oosten en Midden-Oosten te kijken om te weten hoe ontwrichtend categorische haat is. Joden, Russen, Oekraïners, Sjiieten, Soennieten, Christenen, Koerden. Het enkele feit dat je tot zo’n groep behoort, kan voldoende reden zijn tot discriminatie, of erger, een lynchpartij of een pogrom. Er is geen enkele reden om te denken dat Nederlanders beter DNA hebben en immuun zijn voor categorische haat. De zaden van haat zijn zomaar gestrooid, kunnen zomaar ontkiemen en ook onze samenleving ontwrichten.
 
We debatteren als politici regelmatig over de soms moeizame integratie van nieuwkomers, over criminaliteit, over onrecht dat soms met een beroep op de islam gerechtvaardigd wordt. Er is geen enkel taboe op debat daarover, integendeel. Maar dat is niet wat we nu te zeggen hebben. Wilders heeft nu een grens overschreden die nooit overschreden had mogen worden. Zoals de woorden van Wilders over Marokkanen anderen kunnen aanmoedigen tot het brullen van ‘minder, minder!’, zo doen ook onze woorden er toe. En wij zeggen: wat Wilders heeft gezegd over Marokkaanse Nederlanders is kwaadaardig en iedereen, christen of niet, is geroepen deze grenzen opnieuw te trekken.
 
Maar woorden kunnen niet zonder daden. Als politici zullen wij Wilders en zijn Kamerleden in Tweede Kamer, en PVV-raadsleden in Den Haag en Almere in de komende debatten scherp bevragen op deze grensoverschrijdende en kwaadaardige uitspraken en hen, persoon voor persoon, vragen hiervan afstand te nemen. Wanneer dit uitblijft stelt het ons voor de indringende vraag of wij nog zaken kunnen doen met een partij die politiek bedrijft die zo ontwrichtend is en wat zo indruist tegen elementaire christelijke waarden. De menselijke waardigheid en de maatschappelijke vrede staat namelijk op het spel.

Tweede Kamerleden ChristenUnie
Arie Slob
Joel Voordewind
Carola Schouten
Gert-Jan Segers
Carla Dik-Faber

Pieter Grinwis, raadslid ChristenUnie-SGP Den Haag
Roelie Bosch, raadslid ChristenUnie Almere



Labels
Almere
Den Haag
Tweede Kamer

« Terug

Reacties op 'Waarom wij niet zwijgen (opiniestuk ND)'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.

Nieuwsarchief > 2014 > maart

Geen berichten gevonden