Gastouder word je niet zomaar (weekblog 5)

woensdag 20 augustus 2008 08:00

Binnen mijn geloofsgemeenschap heb ik jarenlang met plezier opgepast op baby's en peuters. Ook heb ik een buurmeisje opgevangen als haar moeder in de avonduren ging werken. Ik weet welke verantwoordelijkheid de zorg voor andermans kinderen met zich meebrengt. Deel 5 uit de weekblog politiek van Trouw door Cynthia Ortega. Dit is de laatste aflevering.

Mijn grootste uitdaging was toen ik mijn nichtje van 3 jaar oud voor zes weken meenam naar het buitenland om opa en oma op te zoeken. Ik was voor korte tijd een ‘moedertje' en heb nog kostbare herinneringen daaraan. Het was voor mij wel een inspannende vakantie, doordat ik de verantwoordelijkheid zwaar op mijn schouders voelde drukken. Er viel een last van mij af toen ik haar in goede gezondheid weer kon overhandigen aan haar moeder. Een ding is zeker: gastouder word je niet zomaar!

Kinderen hebben liefde, veiligheid en geborgenheid nodig en moeten opgevoed worden tot zelfredzame burgers. Het is daarom voor veel ouders die ik ken soms een worsteling om hun kinderen uit handen te geven. Als zij het doen, willen ze met zekerheid weten dat het goed zit. Want hoe je het ook wendt of keert, zij blijven eindverantwoordelijk.

Keuzevrijheid
Daarom vindt de ChristenUnie het zo belangrijk dat ouders maximale keuzevrijheid hierin hebben. De laatste tijd is er discussie losgebarsten over de rol van opa's en oma's in de formele kinderopvang. Ik noemt het met nadruk formele opvang, want ook gastouderopvang valt onder de Wet Kinderopvang. Ik vind het onterecht dat deze grootouders als de schuldigen worden aangewezen voor de uit de pan gerezen kosten. Immers ook de kosten voor buitenschoolse opvang zijn gestegen.

Feit is wel dat malafide gastouderbureaus hoge bemiddelingskosten in rekening brengen zonder dat zij zich houden aan kwaliteitseisen. Ik vind dat allerlei vormen van oneigenlijk gebruik en misbruik hard aangepakt moet worden. Dit geldt trouwens ook voor kinderdagverblijven die ouders meer in rekening brengen dan nodig, door bijvoorbeeld per dagdeel te factureren in plaats van het werkelijke aantal uren. Dat heeft mogelijk als gevolg dat ouders meer uren opgeven bij de Belastingdienst en dat is uit den boze.

Gisteren heb ik een vruchtbaar werkbezoek afgelegd bij een gastouderbureau in Amsterdam. Hierbij waren ook vertegenwoordigers van andere gastouderbureaus, een branchevereniging en een zelfstandige ondernemer die een thuiscrèche heeft aanwezig. Ik kreeg bruikbare informatie over alternatieven om de kosten te drukken, en hoorde wat zij zien als mogelijke valkuilen in de nieuwe plannen van staatssecretaris Dijksma. Ik kreeg te horen hoe onmisbaar en waardevol gastouderopvang is. Daar ben ik ook van overtuigd, maar feit is dat de rol van gastouderbureaus raakt uitgespeeld doordat gastouders vanaf 2010 aangesloten moeten zijn bij een formele kinderopvanginstelling. Professionele gastouderbureaus doen er daarom goed aan niet af te wachten, maar te kijken hoe zij een omslag kunnen maken.

Behouden en betaalbaar
Vervolgens ben ik met een consulent op bezoek gegaan bij een gastouder. Haar boodschap was duidelijk. Zij doet het werk met veel plezier, maar wil geen administratieve rompslomp, dus zeker ook geen ‘thuiscrèche'. Bij de uitwerking van de plannen zal ik mij ervoor hard maken dat gastouderopvang voor iedereen die dat wil, een reële keuzemogelijkheid blijft. Tegen alle verontruste ouders wil ik zeggen dat het gastouderschap behouden en betaalbaar blijft. De keuzevrijheid mag niet in het gedrang komen.

Labels
Cynthia Ortega
In de media

« Terug

Reacties op 'Gastouder word je niet zomaar (weekblog 5)'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.

Nieuwsarchief > 2008 > augustus

Geen berichten gevonden