Mij bereikte met name deze week veel reacties van verontruste burgers. Voor het overgrote deel ging het om spaarders bij de IJslandse internetbank Icesave. Een deel van hen kon opgelucht ademhalen toen minister Bos donderdagavond bekend maakte dat er een garantie was tot 100.000 euro. Vandaag nog een aantal mails gehad van spaarders die daar soms ver boven zitten. Tja. Tot hoe ver moet je gaan. De roep om overheidsingrijpen en garanties in deze tijd is wel opmerkelijk. Meestal willen burgers de overheid op gepaste afstand houden.

Waar gaat dit eindigen? Dat is moeilijk te zeggen. Er is in Nederland geen reden om plotsklap elk vertrouwen kwijt te raken, maar je kunt in een negatieve spiraal terechtkomen die moeilijk te doorbreken is. Zorgen heb ik wel over de gevolgen voor ontwikkelingslanden. Dan gaat het om landen die al zo gebukt gaan onder de sterk gestegen voedselprijzen. Degelijke landen hebben nauwelijks enig weerstandsvermogen. Laat de financiële crisis voor hen niet uitlopen op een  humanitaire crisis.

Woensdag heb ik een deel van het overheidscongres 2008 bijgewoond. Ik was daar om Lech Walesa, ooit vakbondsleider van Solidariteit,  oud-president van Polen en voormalig winnaar van de nobelprijs van de Vrede, te horen spreken. Hij sprak over de transitie van een centraal geleide economie naar een markteconomie in zijn vaderland. Ik ben zelf in de afgelopen jaren verscheidene malen in Polen geweest en heb met eigen ogen deze ontwikkeling zich (razendsnel) zien voltrekken.

Walesa vergeleek het met de uittocht van het volk Israël uit Egypte. Uit zijn woorden kon je opmaken dat Walesa vond dat hij het moeilijker had gehad dan Mozes die het volk Israël 'slechts' de woestijn in leidde. Ik waag me maar niet aan beoordeling van deze vergelijking. Persoonlijk kan ik uren naar een historisch persoon als Walesa luisteren. Het maakt me dan niet zo uit waarover hij spreekt.

Dinsdag liep mijn mentee Meltem de hele dag met me mee. Meltem is een Turkse studente bestuurskunde (bezig aan de masterfase). Zij is aan me toegewezen vanuit een project dat hoogopgeleide Turkse jongeren meer in aanraking met politiek wil brengen. Vorig jaar ben ik ook mentor van een student geweest. Erg leuk om te doen. Meltem was ook met Prinsjesdag al langs gekomen. Zij leert er veel van, maar het is ook voor mij leerzaam. Turkse jongeren kom je binnen de ChristenUnie niet zoveel tegen. Goed om hen te ontmoeten en met hen te spreken.

Meltem is ook meegegaan naar de viering van het vijfentwintig jarig jubileum van Egbert Schuurman als lid van de Eerste Kamer. Egbert werd tijdens een speciale vergadering toegesproken door voorzitter Yvonne Timmerman en minister-president Balkenende. Ik heb hem zelf - namens zijn partijgenoten van de overkant - tijdens de receptie nog kort toegesproken. Egbert  blijkt nu de langstzittende fractievoorzitter in de Eerste Kamer te zijn. "Niet zo bijzonder", zei Egbert tijdens zijn slotwoord. Jarenlang was hij lid van een eenmansfractie. "Dan ben je al snel fractievoorzitter". Mooi als iemand zo kan relativeren.

Dinsdagavond nog aan een spoeddebat meegedaan over de invoering van gratis schoolboeken. In dit invoeringsjaar is het niet zo vreemd dat er soms invoeringsproblemen opduiken. Voor tegenstanders van de gratis schoolboeken (o.l.v. D66-er Alexander Pechtold) natuurlijk een reden om een spoeddebat aan te vragen. Het was niets, is niets en wordt niets. Dat soort teksten. We waren er al met al weer een avond zoet mee.

Woensdagavond (opnieuw) een school geopend. Dit maal De Passie, een school voor evangelisch voortgezet onderwijs in Wierden. Een school met een geschiedenis. Jarenlang werd de start van deze school tegengewerkt door de gemeente Wierden. Nu zijn de deuren eindelijk open. Mijn openingstoespraak is op de site van de ChristenUnie terug te vinden.

Deze vergaderweek stonden er nog een groot aantal andere belangrijke onderwerpen op de agenda: o.a. een debat over orgaandonatie, een initiatief wetsvoorstel dat een verbod op nertsenfokken voorstaat, het asielbeleid m.b.t. Irak.  Ook is er gedebatteerd over de uitkomsten van een succesvol verlopen Najaarsoverleg. Het is hard werken voor onze fractie van zes leden. Deze week ook enkele zieken gehad. Gelukkig bleef het bij beide kamerleden bij één dag ziek zijn. Je kunt het je eigenlijk niet permitteren om tijdens deze week ziek te zijn, maar dat heb je natuurlijk niet zelf in de hand.

Zoals ik vorige week al heb aangegeven zal ik volgende week een werkbezoek aan Ethiopië afleggen. Bijgaand het bericht dat ZOA Vluchtelingenzorg daarover heeft doen uitgaan. Ik hoop in de komende week via mijn weblog van deze reis verslag te doen. Nu maar hopen dat we een goede verbinding hebben. Anders zal ik na de reis een verslag doen. Ooit werkte overigens mijn broer bij ZOA. Via hem heb ik wel eens wat gehoord over Ethiopië. Bijzonder om het nu zelf te mogen zien. ik bereid me overigens voor op schrijnende situaties. Vluchtelingenkampen zijn namelijk geen plezieroorden.

Er wordt overigens wat afgereisd volgende week. Ed Anker gaat met een kamerdelegatie naar de VS en Joel Voordewind naar Indonesië. Esmé Wiegman gaat naar Roemenië en Bulgarije. Ernst zal dinsdag nog een debat voeren over de kredietcrisis. En Cynthia zit nooit stil. Die werkt altijd maar door.

bericht van ZOA Vluchtelingenzorg

Arie Slob, fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, zal tijdens het herfstreces een bezoek brengen aan oost-Ethiopië. Daar zal hij de waterprojecten van ZOA bezoeken waarvoor hij tijdens de sponsorloop Walk4Water in 2007 geld heeft ingezameld.

Water in de woestijn
Het oosten van Ethiopië, tegen de grens met Somalië, is woestijnachtig gebied. Geregeld heerst er grote droogte. Dit maakt de bevolking, die vooral leeft van veeteelt, zeer kwetsbaar. Daarbij komt dat het gebied vele duizenden Somalische vluchtelingen en ontheemden uit eigen land herbergt. Dit zet de toch al zo kwetsbare omgeving erg onder druk.

ZOA werkt in dit gebied samen met de vluchtelingen en ontheemden, èn samen met de oorspronkelijke bevolking, aan een duurzame watervoorziening. Rondom de kampen Hartisheik en Keberebeyah, waar vooral Ethiopische ontheemden verblijven, zijn mede door de opbrengst van Walk4Water '07 Water Service Units gebouwd, die mens en dier helpen te overleven in de extreme omstandigheden van dit gebied.

Burgeroorlog
Slob zal ook een bezoek brengen aan registratiekamp Lefe Isa, waar Somalische vluchtelingen worden opgevangen en geregistreerd. Afgelopen mei sloeg het ZOA-team ter plekke alarm, omdat er grote nood heerste in dit kamp. Een snel opgestarte actie in Nederland heeft veel geld opgebracht en maakt hulp met water en voedsel mogelijk, maar door de opgelaaide burgeroorlog in Somalië komen er veel nieuwe mensen per dag. De situatie is dan ook nog altijd nijpend.

Arie Slob heeft overigens ook meegelopen met Walk4Water 2008, waarvan de opbrengst ten goede kwam aan waterputten en latrines bij scholen in Noord-Uganda. Op 21 maart 2009 hoopt hij weer van de partij te zijn. Want: 'lopen voor water redt levens', is het motto van deze sponsorloop.  Komende week hoopt hij dat zelf te mogen aanschouwen in Somali-region.