Dagboek Arie Slob week 7 - 2002

zaterdag 16 februari 2002 23:35

Zondag 10 februari
Ik heb tot mijn verbazing geen spierpijn overgehouden aan het ski-avontuur van gisteravond. We gebruiken deze zondag om heerlijk uit te rusten en geestelijk bij te tanken. Ik maak met Esther nog een wandeling van een uur. Lekker bijkletsen met mijn oudste dochter.

Maandag 11 februari
Vandaag werk ik allereerst aan een aantal spreekbeurten voor deze week. Tot de raadsverkiezingen van 6 maart zit ik overvol. Ik heb er wel zin in. Het is slecht weer vandaag. Omdat Marjette met de auto naar haar werk is, worstel ik me enkele malen door weer en wind naar de basisschool van mijn jongste kinderen. ‘s-Middags heb ik een interview voor de zendtijd voor politieke partijen op radio 5. Het wordt een persoonlijk interview, zoals dat zo fraai heet. Wie is de mens achter de politicus Arie Slob? Daar kun je wel wat zendtijd mee vullen. ‘s-Avonds naar Utrecht. Ik ben uitgenodigd door het Evangelisch Onderwijs om bij een vergadering aanwezig te zijn. Het is een enthousiaste club mensen met een duidelijke missie. Ik kan terug meerijden met Frans van de Mooren (Concent), die vanuit zijn werk bij de vergadering aanwezig was.

Dinsdag 12 februari
‘s-Ochtends samen met mijn collega Theo Rietkerk (CDA) een interview voor een blad van de gemeente Zwolle. We praten uitgebreid over de positie van Zwolle en Kampen. Zowel Theo als ik geven aan het van belang te vinden dat politici in de regio hun wortels hebben. Er worden wat foto’s van ons geschoten op het station. ‘s-Avonds vertrek ik naar Baarn. Daar spreek ik op een vergadering van de kiesvereniging van de ChristenUnie. Nog nooit waren er zoveel mensen, wordt mij verteld. Prachtig. Samen met de lokale helden maken we er een mooie avond van. Terug in de trein ontmoet ik de griffier van de provincie Overijssel. Boeiend om eens met zulke mensen te praten. Hij vindt dat Kars Veling zo weinig in beeld was. Ik adviseer hem donderdagavond maar weer eens naar de buis te kijken (Rondom Tien). Natuurlijk kan het altijd meer, maar in vergelijking met de campagne van 1998 hebben we echt niet te klagen over media-aandacht. Om 23.45 uur ben ik thuis.

Woensdag 13 februari
Ik zit alweer vroeg in de trein. Op weg naar Rotterdam voor een werkbezoek. In Utrecht voegt Bas van der Vlies zich bij mij. In Rotterdam is sprake van een gecombineerde ChristenUnie/SGP-lijst, vandaar. Het gaat om een enthousiaste club voornamelijk jonge mensen. Arthur Vlaardingenbroek is de lijsttrekker en sinds 2 jaar raadslid. We bezoeken twee zwarte PC-scholen (daar schiet een fotograaf fraaie plaatjes), hebben een ontmoeting met de directeur van de Sociale Dienst in Rotterdam (Mat Masthof, ooit directeur in Zwolle) en ik bezoek het stadhuis. De wethouder van onderwijs is in vergadering met de commissie, maar dat is voor haar geen verhindering om mij (een paar minuten zittend op de publieke tribune) nog een boodschap voor Den Haag mee te geven. Al met al is het een intensief en uiterst boeiend programma. We sluiten het ‘s-avonds af met een druk bezochte openbare vergadering in restaurant Engels. Zowel Bas als ik spreken een woordje. We sprinten naar de trein om die nog net te halen. Ik ben tegen 00.30 uur thuis. Moe maar voldaan.

Donderdag 14 februari
‘s-Ochtends even tijd om wat op adem te komen. Al moet ik nog wel een schriftelijke bijdrage schrijven voor de commissie Onderwijs. Ik werk ook aan een bijdrage voor vanavond. Ik zal vanavond namelijk acte de presence geven in Andijk (een gecombineerde vergadering met Enkhuizen). Deze keer ga ik met de auto. Een lange rit door de polder. Het aantal bezoekers valt de organisatie wat tegen, maar dat verhindert ons niet om een goede avond met elkaar te hebben. Ik verzorg een bijdrage en zit in een forum met de lokale politici van Andijk en Enkhuizen. Al luisterend naar de radio tuf ik tegen 22.30 uur weer naar huis. Een uurtje vroeger thuis dan gisteren. Dat uurtje gebruik ik om de video-opname van Rondom Tien te bekijken. Het gaat over het gevoelige onderwerp Echtscheiding. Kars doet het goed. Vandaag ben ik overigens precies een jaar Kamerlid. Het is maar dat jullie het weten. Esther geeft me een prachtig boeket bloemen. Ik heb een vrouw en kinderen die heel intensief met mij meeleven. Dat geeft een warm gevoel van binnen.

Vrijdag 15 februari
Weer op tijd van huis. Dit maal is het doel de gemeente Ridderkerk. Daar zal ik een werkbezoek afleggen. Ook dit maal weer een prima verzorgd programma. Samen met lokale ChristenUnie-mensen spreken we met de burgemeester van Ridderkerk, iemand van de politie, bezoeken we een verzorgingstehuis (de directeur is een broer van Leen van Dijke), een moskee om met Islamitische Molukkers over de situatie op de Molukken te spreken (met de schoenen uit!), zijn we op een school en bekijken we al lopend de situatie in Bolnes. Er is ook enige pers-aandacht voor dit bezoek. Het is een leerzaam bezoek. De lokale politici zijn erg enthousiast. Ik eet nog even met lijsttrekker Leo Plaisier en raadslid Faas van Rietschoten. Leo zet me om 18.30 uur bij het station van Lombardijen af. Ik trein van daaruit naar Katwijk. Daar zal ik spreken op een bijeenkomst van de lokale ChristenUnie. Dat wordt een spetterende avond: heel veel mensen en ook een optreden van een uitstekende gospelband (Romans Twelve). Het loopt wel erg uit en ik weet nog maar net de trein van 23.38 in Leiden te halen. Buiten adem plof ik neer op een treinbank. In Utrecht tref ik het dat de intercity naar Zwolle nog niet weg is. Dat betekent een half uur eerder thuiskomen. Ik bel met Marjette. Zij weet me te vertellen dat de ChristenUnie weer op 7 zetels in de peilingen staat. En weer met een stijgend percentage (van 4,4 naar 4,6%). Zou het dan toch echt gaan lukken! Ik ben om 00.30 uur thuis.

Zaterdag 16 februari
Na al die korte nachtrusten van de afgelopen week kunnen we vanmorgen wat uitslapen. Daar maken we dan ook gretig gebruik van. Lekker een rustig ochtendje. In Trouw staat een mooi interview met Kars. Ik heb het voor jullie bijgevoegd. ‘‘s-Middags ben ik aanwezig bij de start van de campagne in Zwolle. Daar ligt natuurlijk ook mijn hart. Ik geef het startschot voor de campagne, promoot kort de lijsttrekker Janco Cnossen en fiets met de hele club mee langs allerlei Zwolse plekken die in de lokale politiek van belang zijn. Iedereen heeft er zin in, merk ik ook in mijn eigen stad. Prachtig. En nu maar hopen, bidden en werken voor een goed resultaat op 6 maart. Vanavond kan ik eindelijk eens een keer schaatsen zien. Met een bijzondere belangstelling voor schaatser Erben Wennemars, die sinds een jaar in Zwolle woont. Even bijkomen van een druk weekje.
Labels
Arie Slob

« Terug

Reacties op 'Dagboek Arie Slob week 7 - 2002'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.