Ik ben altijd gewend om op zaterdag mijn wekelijkse dagboekaflevering te schrijven. Deze week doe ik het op vrijdagavond. Vertrouwde patronen moeten een keer doorbroken kunnen worden, niet waar. Daar komt bij dat ik zaterdag overdag in Haarlem ben bij een forumdebat over het gebruik van het Nederlands in het onderwijs. ’s-Avonds ben ik in Nijkerk aanwezig bij het afscheid van ChristenUnie-voorzitter Thijs van Daalen. Als ik daarvan thuis kom, heb ik echt geen zin meer om achter de computer te gaan zitten. Er zijn grenzen. Zelfs voor een fanatieke weblogschrijver als ik.

 

Het was een drukke week. Dat geldt niet voor de maandag. Ik heb de agenda leeg en kan heerlijk ongestoord werken. Nou ja, ongestoord. De telefoon gaat nog geregeld. ’s-Avonds ga ik voor het eerst in jaren weer eens naar een gemeentevergadering van mijn kerkelijke gemeente. Een beetje apart om tijdens een ‘gewone’ werkweek in ons eigen kerkgebouw te komen. Volgens de aanwezigen is de opkomst deze keer groot. Het voelt goed om erbij te zijn. Er is meer in het leven dan politiek. Gelukkig wel.

 

Dinsdagmorgen wacht de politiek weer. Op naar den Haag. Fractievergadering, vragenuurtje en stemmingen. Ik heb een gast bij me vanmorgen, ds. Bakker uit den Haag. Een paar weken geleden hebben we elkaar ontmoet bij de Residentiepauzedienst en toen heb ik ds. Bakker uitgenodigd voor een bezoek aan de Tweede Kamer. Hij geeft aan het bezoek erg op prijs gesteld te hebben. Het vragenuurtje was vandaag goed te volgen. Het ging onder meer over de rellen bij Feijenoord-Ajax, die mij de uitspraak ontlokt hebben dat het betaald voetbal maar afgeschaft moet worden. Noem mij een sport waar gelijksoortige taferelen zich afspelen, vraag ik aan minister Donner. Het blijft stil. Dezelfde Donner mag onder meer aan André uitleggen wat hij nu bedoeld heeft met zijn uitspraken over de Balkanoorlog en het referendum over de Europese ‘Grondwet’. André bedankt Donner voor zijn steun aan de Nee-campagne. Uit het vak van de CDA-ers maak ik ook op dat niet iedereen zijn uitspraken gewaardeerd heeft. Minister Bot weet dat later op de week ook aardig te verwoorden. Als klap op de vuurpijl mag staatssecretaris van der Knaap komen uitleggen waarom hij met excellentie aangesproken wil worden. Collega Timmermans maakt er cabaret van. Hij wist alleen niet op het juiste moment te stoppen. Aan het eind van de middag neem ik deel aan een drie uur durend overleg met staatssecretaris Schultz over de waterrichtlijn. Een heel erg belangrijk onderwerp waar in de publiciteit minimaal belangstelling voor is. Zo gaat dat vaker. Schultz doet het overigens voortreffelijk. Ik vind haar met stip de beste staatssecretaris van het kabinet. Voor alle duidelijkheid: ik heb het over haar inhoudelijke kennis en debatteervaardigheden. Voor de rest blijft het een VVD-er, maar ook als je inhoudelijk met iemand van mening verschilt, kun je hem of haar nog wel waarderen. Tijdens het overleg krijgen we het bericht door dat er een nieuwe paus is gekozen. Dat is snel!

 

Ik ben dinsdagavond nog naar huis gegaan. Woensdagmorgen mag ik weer vroeg weg. Ik zit iets over 07.00 uur al in de trein. Ik ga ’s-morgens eerst naar een vergadering van het Presidium. Daarna naar het vervolg van het algemeen overleg over de HSL. Minister Peijs heeft veel uit te leggen. Er is – ook bij mij – grote zorg over de voortgang van dit dossier. Ik geef aan dat minister Peijs bij dit dossier gelukkig kan terugvallen op haar opgeruimde karakter. Laat ze echter niet naïef zijn. Mede daarom wil ik het advies van de Landsadvocaat zien over de overeenkomst met België. Al te goed is buurmans gek, niet waar. Na het overleg snel naar de plenaire zaal. Ik heb opnieuw op woensdag geen tijd om te lunchen. Eerst de 1^e termijn met de indieners van een initiatief wetsvoorstel Hamer, Dijsselbloem en Kraneveldt. Zij willen scholen gaan verplichten meer werk van integratie te maken. Onder meer door hen te verplichten contact te hebben met andere scholen. Ik waardeer het altijd als collega’s gebruik maken van het recht van initiatief, maar ben bang dat dit wetsvoorstel de eindstreep niet zal halen. Alleen de PvdA was voor van de aanwezige fracties. Direct na de eerste termijn het vervolg van het overleg met minister van der Hoeven over de schoolbegeleidingsdiensten. We gaan vrolijk verder waar we vorige week gebleven zijn. Dat schiet niet op. Mijn gewaardeerde collega Jan de Vries (CDA) ontpopt zich opnieuw als een soort schaduw minister. Ik zeg dat maar een keer hardop. Minister van der Hoeven gebruikt de mogelijkheid van staatssteun om mijn amendement te elimineren. Ze was er zelf niet opgekomen, maar een vraag van collega Eijskens had haar op dat spoor gezet. Wordt vervolgd.

 

Donderdagmorgen opnieuw vroeg naar den Haag. Om 10.00 uur ben ik bij een overleg met minister Veerman over de agenda van de landbouwraad. Ik vraag onder meer aandacht voor de visserij en het chippen van paarden. ’s-Middags een vervolgoverleg met minister Brinkhorst en staatssecretaris van Gennip over de industriebrief. Op de door mij gewenste punten krijg ik toezeggingen: er komt een vervolg op de industriebrief en EZ gaat zich met OCenW bezighouden met Euro Skills, een organisatie die zich bezighoudt met vakmanschap. Staatssecretaris van Gennip heeft het op een bepaald moment over het verkeerde imago van de industrie, namelijk die van rokende schoorstenen. Ik meld haar dat we daarvoor tegenwoordig in het Vaticaan moeten zijn. Na het overleg werk ik nog aan de tekst van een spreekbeurt diezelfde avond over de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) in Nunspeet. Daar ben ik tegen 20.00 uur. Samen met Rudolf Setz van stichting Present spreken we over de gevolgen van de WMO (woensdag ook een onderwerp in de kamer) en de kansen die dit ook biedt voor kerken om iets te betekenen voor de samenleving. Het is een goede avond van de plaatselijke ChristenUnie. Ik ben tegen 23.00 uur weer thuis. Het meegekregen Nunspeter Bittertje smaakt Marjette en mij prima.

 

Vrijdag heb ik gelukkig een werkdag thuis. Voor het eerst in vier weken ben ik ook vrijdagavond thuis en niet op pad om ergens te spreken. Er ligt nog werk genoeg. Ook mijn mailbox krijgt een grondige beurt. Er was teveel blijven liggen. Het is soms ook ongehoord wat er allemaal binnenkomt. In aantallen wel te verstaan. Al zit er ook regelmatig ongevraagde spam tussen de mails. Ik wordt vandaag nog geïnterviewd door een blad van het CNV over industriebeleid en innovatie. Daar heb ik wel iets over te melden. Het kabinet laat vandaag merken verdeeld te zijn over de aanpak van de topinkomens. De verwachte brede aanpak blijft uit. Er zal eerst weer om advies gevraagd worden. Waar blijft men nu na alle grote woorden uit de afgelopen dagen? Teleurstellend. Ik ben overigens geschokt als ik via de media hoor dat de verdwenen vrouw en haar twee kinderen uit Zoetermeer door haar echtgenoot vermoord blijkt te zijn. Vorige week werden we al opgeschrikt door de moord van een Hilversumse politieman op zijn vrouw en drie kinderen. Wat erg dat mensen in hun relaties in zulke situaties terechtkomen. Wat een verdriet ook voor de nabestaanden. Nauwelijks te bevatten.