Persoonlijk hoogtepunt deze week was voor mij de afronding van de ontsluiting van het archief van de stichting Collectie Zwolle 1940-1945. Op de bevrijdingsdag van mijn stad (14 april) mocht ik als voorzitter van deze stichting tijdens een symposium het woord voeren. Vijftien jaar lang hadden we naar dit moment toegewerkt. Ik heb mijn speech afgesloten met het mooie gedicht Oorlog van Rutger Kopland. Al met al een bijzonder moment. Zeker ook vanwege de aanwezigheid van een groot aantal oud-verzetstrijders. Mensen die een hoge leeftijd bereikt hebben.

Deze week opnieuw gebruikt om een groot aantal gesprekken te voeren. Deze keer ook een aantal op het terras van het Plein. Dat kan nu weer in het fraaie voorjaarszonnetje. Ik geniet daar met volle teugen van. Onder meer gesproken met de voorzitter van de Raad van Bestuur van de Rabobank. Goed om met een vertegenwoordiger van deze bank eens te reflecteren op genomen en mogelijk te nemen maatregelen. Ook gesprekken gehad met Sytze Faber (in Zwolle), Arko van Helden (oud-stagiair die met een onderzoek naar het Nederlands in de grondwet bezig is), Reinier Koppelaar (persoonlijk assistent van André Rouvoet en nummer 11 op de conceptkandidatenlijst), Guido Hooiveld (mijn oud-medewerker) en met vertegenwoordigers van de brandweerzorg in Nederland. Heerlijk om met zoveel verschillende mensen en onderwerpen bezig te zijn. Ook daar geniet ik iedere week weer van.

De politieke spanningen nemen geleidelijk steeds meer toe. Het is te vergelijken met een finale in een wielerwedstrijd. We koersen op de eindstreep af. Nog zeven en halve week. De renners (partijen) houden elkaar goed in de gaten. Het wachten is op het juiste moment voor een demarrage. Te vroeg pieken is niet goed. Daar komt D66 steeds meer achter. Maar ook de PvdA boert weer achteruit. Het zal spannend worden. Fijn om te zien dat de ChristenUnie bij de Politieke Barometer naar ruim 9 zetels ging. Maar er is geen enkele reden voor zelfgenoegzaamheid. We zullen zeer geconcentreerd moeten blijven doorwerken. Deze week een aantal campagnebijeenkomsten bijgewoond die daar ook van getuigen. Er wordt ook veel gelachen. Met name op de momenten dat we André Rouvoet van feedback mogen voorzien. Onder meer bij het bepalen van de keuze van een foto voor de campagneposter. Haha. Op dat soort momenten ben ik weer erg blij dat ik geen lijsttrekker ben.

Het twitteren heeft me behoorlijk te pakken genomen. Dit is echt leuk. Al zie ik ook wel beperkingen. Het blijven maar 140 tekens. Ik kreeg van twee mensen ook een reactie op mijn foto die ik bij het twitteren gebruik (als avatar). Ik lach namelijk op deze foto. Ja, u leest het goed: ik lach op de foto. Wat het probleem daarbij is? Met name bij serieuze twitters zou dat niet zo passend zijn. Tja. Lach ik een keer op een foto (daar heb ik de afgelopen jaren ook commentaar op gehad), is het weer niet goed. Ik denk dat ik het maar zo laat. Voor geïnteresseerden: www.twitter.com/arieslob. De teller van het aantal volgers staat op dit moment op 846. Op naar de eerste duizend.

De ruchtmakende foto is gemaakt door Jaco Klamer.

Bijzonder deze week: de gevolgen van de aswolk. Vliegtuigen blijven - zoals bekend - aan de grond staan. Wat moet dat in de omgeving van vliegvelden als Schiphol een onwerkelijke situatie zijn. Het zet mensen letterlijk met de voeten aan de grond. Tegen de natuur kunnen we niet altijd op. Niet alles is onder controle te krijgen. Misschien wel eens goed om dit in deze maakbare samenleving (tenminste, dat denken we) te ervaren.

Volgende week ons partijcongres. We vergaderen in Lunteren. Er is een groot aantal amendementen ingediend om het verkiezingsprogramma verder te verbeteren. Dat is een goede zaak. Fijn om te zien hoe onze achterban zo betrokken is. Er zijn ook voorstellen ingediend tot wijziging van de kandidatenlijst. Ook dat kan gebeuren bij een partij met een hoog democratisch gehalte. Ik ben benieuwd of er nog echte verschuivingen zullen plaatsvinden. Spannende tijden. Zeker voor de betrokken kandidaten.

Arie Slob