Tot de kerstvakantie toe staan alle seperate begrotingen op de agenda van de Tweede Kamer. Deze week waren dat de begrotingen van Economische Zaken en Koninkrijksrelaties. Beiden de portefeuille van Cynthia. Omdat ze ook deze week nog eens vijfentwintig jaar getrouwd was, heb ik tijdens de fractievergadering dit maar 'De week van Cynthia' genoemd. Fijn overigens dat iedereen weer veilig teruggekomen was. We waren tijdens het herfstreces echt naar alle windstreken uitgevlogen.

Alleen Joël was ziek teruggekomen uit Indonesië (waarschijnlijk voedselvergifting), maar hij kon uiteindelijk donderdag zijn werk weer oppakken. Ondertussen had hij vanaf zijn ziekbed toch nog een korte reactie gegeven aan Netwerk (een indringend item over aanvallen van moslims op een bijbelschool in Jakarta) en een oproep gedaan om de Chinese dissident Hu Jia de Mensenrechten Tulp te geven.

Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen had ik zelf voor Hu Jia ook al aandacht gevraagd. Een dag na Joëls oproep aan minister Verhagen liet het Europees Parlement weten deze dissident de Sacharov-Prijs te zullen toekennen. Ik ben benieuwd wat minister-president Balkenende en minister Verhagen tijdens hun bezoek aan China deze week met dit onderwerp zullen doen. Ook na de Olympische Spelen zullen we aandacht moeten blijven geven aan dit land waar mensenrechtenschending helaas nog veel voorkomt. Christenen hebben daar ook veel mee te maken.

Maandagavond mocht ik direct weer een spreekbeurt geven. Ditmaal in Zeist, de woonplaats van  Gert Schutte. Hij zat met zijn echtgenote ook in de zaal. Mij was gevraagd te spreken over 'de plus van het pluche'. Nu heb ik weinig met zo'n woord als pluche, maar het moet gezegd worden dat regeringsdeelname extra mogelijkheden biedt om politieke wensen te verzilveren. Ik heb de aanwezigen wel duidelijk gemaakt dat regeren ook extra verantwoordelijkheden met zich meebrengt. Verantwoordelijkheden die soms best zwaar kunnen vallen. Kiezen voor regeringsverantwoordelijkheid is namelijk niet het kiezen van de makkelijkste weg.

Dit soort spreekbeurten zijn van belang om met de achterban in gesprek te blijven. De opkomst was hoog. Onze fractievoorzitter in de Provinciale Staten, Kees Kranenburg, was ook aanwezig. Hij kon uitleg geven bij de laatste ontwikkelingen in de Staten: toetreding met twee gedeputeerden tot het college van gedeputeerden. Er zijn vervelender dingen om uitleg over te geven!

Woensdag heb ik nog tijd gehad om met minister Koenders over mijn reis naar Ethiopië te spreken. Ik heb hem een aantal concrete punten voor kunnen leggen. Fijn dat hij daar ook uitgebreid de tijd voor nam.

Zaterdagmorgen ben ik nog naar Grou (Friesland) gegaan om te spreken op een congres van de Jong Democraten (D66-jongeren). Ik mocht met de zaal in debat over het onderwerp vrijheid. Leuk om te doen. Ik heb de jongeren opgeroepen iets te doen aan de blinde vlek binnen D66 m.b.t. religie. Met name onder Lousewies van der Laan (vorige kabinetsperiode) heeft D66 een duidelijk laïcistische agende gevoerd. Anders gezegd: religie moest zoveel mogelijk  buiten het publieke domein gehouden worden. Mijn indruk is dat Alexander Pechtold weer een beetje de bakens aan het verzetten is. Dat verdient steun vanuit de jongeren van D66.

Over bakens verzetten gesproken. Uit de media heb ik begrepen dat de SGP het begrip theocratie gaat afschaffen en voortaan zal spreken over 'bijbels genormeerde politiek'. Ook is er mede onder aanvoering van ds Visscher een discussie losgemaakt over de vraag waar het front van de SGP zou moeten liggen. Ds. Visscher plaatst onder meer vraagtekens bij de aandacht van de SGP voor 'de islamisering van Nederland'.

Ik vind dit een interessante ontwikkeling. Goed dat politieke partijen zich af blijven vragen waartoe men op aarde is. Dan kun je niet blijven teren op antwoorden die daarop ooit een keer gegeven zijn. Dat geldt dus ook voor deze negentig jaar oude politiek partij waarvan de politiek leider vandaag precies 10.000 dagen lid van de Tweede Kamer is. Bas, van harte gefelicteerd met dit bijzondere jubileum. En sterkte met de partijdiscussie toegewenst.  We zullen deze van gepaste afstand en met interesse volgen.

Vanmiddag mag ik nog een kunsttentoonstelling openen in mijn woonplaats Zwolle. Het gaat om een tentoonstelling van het christen-kunstenaarsechtpaar Jan Pieter en Ludie Gootjes. Dat is weer eens iets heel anders. Wat kent mijn werk toch een grote variatie. Dat zal ook voor de komende week gelden. Ik vertrek aanstaande woensdag naar de Verenigde Staten. Daar zal ik tot en met de verkiezingen zijn. Ik kijk ernaar uit om van zo dichtbij deze belangrijke verkiezingen te kunnen volgen. Uiteraard hoop ik via mijn weblog daarvan verslag te doen.