Zondag 3 februari
Een rustige zondag. En nog steeds is het een groot deel van de dag prachtig weer. Met dit soort weer is het haast niet te geloven dat het nog maar begin februari is.

Maandag 4 februari
Overdag werk ik thuis aan de debatten over twee grondwetswijzigingen. Het is me niet gegund na de zware debatten over het hoger onderwijs even wat gas terug te nemen. Ook leg ik de laatste hand aan een lezing in Ommen vanavond. Uit het nieuws heb ik begrepen dat de enorme taart die in Ommen gemaakt was ter ere van het huwelijksfeest inmiddels door de storm van gisteravond door de hele stad is verspreid. Daar kan ik nog wel wat mee vanavond. ‘s-Avonds vertrek ik naar Ommen. Het is de eerste spreekbeurt in een lange rij naar de gemeenteraadsverkiezingen. Ik steek de lokale bestuurders een hart onder de riem. De opkomst is goed te noemen. Tegen 23.00 uur thuis. Het weer is inmiddels flink omgeslagen.

Dinsdag 5 februari
Vroeg naar Den Haag. In de fractievergadering ontstaat een heftige discussie over mijn bijdragen over de grondwetswijzigingen mbt de samenwerkingsschool en het vervangen van volksvertegenwoordigers bij zwangerschap of ziekte. De opbrengsten van de discussie moet daarna nog verwerkt worden. Het zijn uitermate lastig onderwerpen. Voor mij de eerste keer dat ik me over wijzigingen van de grondwet mag uitspreken. Tijdens het vragenuurtje overleg ik met collega’s van PvdA, CDA, VVD en D66 over de Tweede Fase. Mogelijk geven we nog een vervolg aan het algemene overleg van vorige week. Ook is er weer druk overleg met collega’s (en pers) over de hbo-fraude. Met een tas vol werk vertrek ik redelijk op tijd naar huis. ‘s-Avonds thuis verder aan de slag. Ik zie op tegen de dag van morgen.

Woensdag 6 februari
Mijn eerste debat (samenwerkingsschool) zou om 15.30 uur beginnen. Ik ga daarom pas tegen tienen van huis. In de trein zie ik dat Trouw mijn opmerkingen over de HBO-fraude heeft opgenomen. Als het om onderwijsberichtgeving gaat steekt Trouw er overigens met kop en schouders bovenuit! ‘s-Middags word ik geinterviewd door het NOS-Journaal over de samenwerkingsschool. Kan ik de media-training van afgelopen vrijdag direct in de praktijk brengen. De journalist is tevreden over mijn bondige commentaar. Het debat begint uiteindelijk pas tegen 17.00 uur. Het wordt een pittig debat dat tot ca. 23.00 uur zal duren. Ter geruststelling: daar zit een etenspauze tussen. Ik ben van mening dat er wel iets voor de samenwerkingsscholen geregeld moet worden (een mix van openbaar en bijzonder onderwijs), maar verbind daar duidelijke condities aan. Voor ons blijft het duale onderwijsbestel het uitgangspunt. We komen er nog niet helemaal uit. Morgen moet er al gestemd worden, dus dan zullen we intern en in de wandelgangen het gesprek voortzetten. Op mijn computer zie ik ‘s-avonds het journaal nog terug. Een stukje uit het met mij afgenomen interview zit er goed tussen. Ik slaap vanavond weer eens in Den Haag. Dat was inmiddels al weer een groot aantal weken geleden voor het laatst gebeurd. Ik stap daarom ook (per ongeluk) in de verkeerde tram, maar weet uiteindelijk wel op de plaats van bestemming aan te komen.

Donderdag 7 februari
Ik kan bijna twee uur langer slapen dan dat ik naar huis was gegaan. Dat is niet slecht. En ik ben zelfs nog vroeger op de fractie dan normaal. Het last out, first in-principe blijkt overigens op te gaan als ik op mijn werkplek aankom. Ik lees de berichtgeving over het debat van gisteren in de diverse kranten. Het is een onderwerp dat wel opgepakt is. Tot 10.00 uur heb ik nog de tijd om mijn tekst voor het debat over de grondwetwijziging mbt vervanging van volksvertegenwoordigers bij te schaven. Minister de Vries en ik zijn de enige personen die ook gisteren vergaderd hebben. De Vries vertelt me nog even thuis van das gewisseld te zijn. Als ChristenUnie staan we wat dubbel in dit debat. Alles overwegend hebben we besloten wel positief te staan tegenover vervanging vanwege zwangerschap (ooit is dit eerder aan de orde geweest, toen was het GPV voor en de RPF tegen), maar we vinden de vervanging vanwege ziekte nog veel te onzeker. Heel veel moet daarvoor nog uitgewerkt worden. Olga Scheltema (D66) herinnert me nog aan ons gemengde stemgedrag van zes jaar geleden. Ik geef haar aan (onder het toeziend oog van Leen van Dijke) dat bij de ChristenUnie één plus één drie is. Ik moet haar tot mijn verbazing nog uitleggen wat ik daarmee bedoel. Minister de Vries opent frontaal de aanval op collega Koos van den Berg (SGP). Hij vraagt o.a. of het extreme vrouwenstandpunt van de SGP nog invloed heeft op hun benadering van dit wetsvoorstel. Ook vindt hij dat de SGP met haar extreme standpunt wel eens een bescheidener inbreng bij dit onderwerp mag hebben. In mijn tweede termijn bedank ik de minister voor zijn beantwoording, minus de korte interruptie in de richting van collega van den Berg. Ik geef aan daar een vervelend gevoel bij te hebben gekregen. Prompt vraagt de Vries mij om een toelichting. Die geef ik en ik eindig met de opmerking dat ik het ongepast vind van een minister dat hij zo in de richting van een Kamerfractie reageert. Koos bedankt me later voor de bijval. Ik ben echt verontwaardigd. Hoe kan een minister die in zijn eigen termijn spreekt over ‘respect voor het ambt en de persoon van de volksvertegenwoordiger’ zich zo uiten. De PvdA overlegt met mij over een amendement om vervanging vanwege ziekte uit het wetsvoorstel te halen. Ze gaan er later niet meer op door, dus laat ik dat lopen. Duidelijk is wel (omdat de VVD ook tegen is) dat deze grondwetswijziging het in tweede lezing weer niet zal halen. Ik overleg tussen de bedrijven door ook met verschillende collega’s (met name van SGP en CDA) over ons definitieve standpunt rond de samenwerkingsschool. Na raadpleging van o.a. het orakel uit Zeist komen we uiteindelijk uit bij het standpunt dat het mogelijk moet zijn om nu voor te stemmen, maar wel met de restrictie dat bij de tweede lezing (zo gaat dat bij Grondwetswijzigingen en daar is 2/3 meerderheid voor nodig in zowel Eerste als Tweede Kamer) de wettelijke regeling voor de samenwerkingsschool beschikbaar is. Op die manier hebben we beter zicht op de concrete uitwerking en de restricties die wij voorstaan. Guido maakt al een motie met die inhoud. Ook sonderen we collega’s van VVD en PvdA. Dit lijkt een begaanbare optie. Op voor hen moverende redenen besluit het CDA daarin uiteindelijk toch niet in mee te gaan. Na overleg met Bas van der Vlies wordt duidelijk dat er geen ruimte is om daarin los van het CDA wel in door te gaan. Dat zou een lastig verhaal worden naar buiten. Het samen uit, samen thuis-principe gaat hier wel op. Het kost me moeite om dat te accepteren, maar het is niet anders. Het had namelijk anders gekunt. Ik reik CDA-er Mosterd nog teksten aan voor een stemverklaring waarin we duidelijk aan kunnen geven wat de ruimte voor straks nog is. Later blijkt dat dit signaal bij de collega’s goed is overgekomen. Het duurt nog tot ruim 21.15 uur voordat we kunnen gaan stemmen. Tot hilariteit van velen stemt de PvdA bij een belangrijke motie van André verkeerd (voor ipv tegen). De motie komt er nu door. Het is altijd raak bij stemmingen net voor het reces. Met een groot aantal collega’s zit ik om 22.30 uur in de trein. De nodige onderlinge humor houdt de gevoelens van vermoeidheid wat op afstand. Om 00.15 uur in Zwolle. Marjette haalt me weer op bij het station. Fijn om haar (en even later de slapende kinderen) weer te zien.

Vrijdag 8 februari
‘s-Morgens Karen en Lotte naar school gebracht. Marjette is dan al naar haar werk. Om 10.15 uur vertrek ik naar Zaanstad. Samen met Kars, voorlichter Nico, campagneleider Joël en medewerkster Heleen gaan we op werkbezoek in Zaanstad. We worden ontvangen door een wethouder en bezoeken samen met lokale coryfeën een achterstandswijk in Zaanstad waar een prachtig project draait om de sociale samenhang in die wijk te bevorderen. Egbert Boersma, ChristenUnie-raadslid in Zaanstad, heeft dat project door de raad gekregen. Niet gek voor een éénmansfractie in een raad van 39 leden. Ik geniet van dit lokale werk. Dat geldt ook voor de rest van de aanwezigen. Kars overhandigd de wethoudster de ‘gouden veiligheidsspelt 2002’. Ideetje van het campagneteam dat direct de voorpagina van het Noordhollands Dagblad haalt. Zo’n werkbezoek kost je overigens wel bijna een hele dag. Even over 19.00 uur ben ik weer thuis. Eten, in bad, en dan een toespraakje voorbereiden voor de openingshandeling die ik morgen moet verrichten van woongroep Timon in Zwolle. Via www.politiekebarometer.nl zie ik later op de avond dat we als ChristenUnie weer op 7 zetels in de peilingen staan. Zo hoort het.

Zaterdag 9 februari
Rustig wakker worden. Daarna op de fiets met Lotte naar de openingshandeling (‘papa, gaat u een winkel openen?’). Timon Woongroep Zwolle is een woongemeenschap van christenen: in een prachtig pand wonen twee gezinnen en drie alleengaanden als kernbewoners. Daar zullen 5 jonge meewoners bijkomen, die enige begeleiding nodig hebben bij het zelfstandig gaan wonen. Een prachtig initiatief dat o.a. vanuit de kerken gefinancieerd wordt. Met enig vertoon komen we uiteindelijk bij de voordeur aan. Ik krijg door twee jonge kereltjes de sleutel overhandigd en open het pand. Binnen mag ik later nog wat woorden spreken tegen de ongeveer 100 aanwezigen. De gangen en trappen stonden vol. Het monumentale pand is schitterend gerenoveerd. Leuk om zoiets te doen. In de media is inmiddels een heftige discussie ontstaan over uitspraken van Pim Fortuyn in de Volkskrant. Heeft Fortuyn met deze uitspraken zijn hoogte/diepte-punt bereikt? Gisteravond stonden ze nog met 22 zetels in de peilingen. Verroer je niet, zou ik dan zeggen. Je kunt dan alleen maar verliezen. ‘s-Avonds vertrekken we met een stel vrienden naar Zoetermeer. Een oude afspraak gaat in vervulling: we gaan in Snowworld op de skielatten. Ik was er al bang voor: dit vind ik erg leuk. Na een uur training gaan we direct de hellingen af. In de auto naar huis blijkt dat de uitspraken van Fortuyn de gemoederen bij LeefbaarNederland behoorlijk in beroering heeft gebracht. Ik ben benieuwd wat ze uiteindelijk zullen doen. Met het wegsturen van Fortuyn zouden ze wel een belangrijke troef kwijtraken. Nederland heeft een eerste gouden medaille gehaald op de Olympische Spelen. Dat er nog velen mogen volgen.